Rozporządzenie Ministra Funduszy i Polityki Regionalnejz dnia 25 maja 2023 r.w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach programu „Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027” 1)Minister Funduszy i Polityki Regionalnej kieruje działem administracji rządowej - rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej (Dz. U. poz. 1948). Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 (Dz. U. poz. 1079) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego pełni funkcję instytucji zarządzającej programem„ Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027”.

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 6b ust. 10b ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości   (Dz. U. z 2023 r. poz. 462) zarządza się, co następuje:

   Rozdział 1   

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, zwaną dalej „Agencją”, pomocy finansowej w ramach programu „Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027”, zwanej dalej „pomocą finansową”.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

pracowniku przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć osobę, o której mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, zwanej dalej „ustawą o PARP”;

2)

projekcie - należy przez to rozumieć projekt w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027   (Dz. U. poz. 1079), zwanej dalej „ustawą wdrożeniową”;

3)

przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu   (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.)3)Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28, Dz. Urz. UE L 26 z 31.01.2018, str. 53, Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3, Dz. Urz. UE L 89 z 16.03.2021, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 270 z 29.07.2021, str. 39., zwanego dalej „rozporządzeniem nr 651/2014”.

§ 3.

1.

Pomoc finansowa może być udzielana na realizację projektów obejmujących:

1)

usługi doradcze lub szkoleniowe skierowane do przedsiębiorców;

2)

identyfikację i monitorowanie potrzeb kwalifikacyjno-zawodowych występujących na rynku pracy.

2.

Pomoc finansowa jest udzielana podmiotom realizującym projekty, o których mowa w ust. 1, oraz przedsiębiorcom, do których są skierowane te projekty.

3.

Pomoc finansowa jest udzielana w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego.

§ 4.

W ramach projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, przedsiębiorcom, do których są skierowane te projekty, jest udzielana pomoc de minimis :

1)

na pokrycie kosztów usług doradczych lub szkoleniowych, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2;

2)

na zakup wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 5.

§ 5.

Przedsiębiorcom realizującym projekty, o których mowa w § 3 ust. 1, jest udzielana pomoc de minimis na pokrycie kosztów, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 7 oraz § 17 ust. 1 pkt 5 .

§ 6.

1.

Pomoc de minimis jest udzielana na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis   (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.)4)Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3., zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1407/2013”.

2.

Pomoc de minimis nie może być udzielana w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1407/2013.

3.

Pomoc de minimis może być udzielana pod warunkiem, że łącznie z inną pomocą de minimis lub pomocą de minimis w rolnictwie i rybołówstwie, otrzymaną w danym roku podatkowym oraz w ciągu dwóch lat podatkowych poprzedzających dany rok podatkowy z różnych źródeł i w różnych formach, jej wielkość nie przekroczy kwoty 200 000 euro dla jednego przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze transportu drogowego towarów - kwoty 100 000 euro dla jednego przedsiębiorcy.

4.

Do celów ustalenia dopuszczalnego pułapu pomocy de minimis - przez jednego przedsiębiorcę rozumie się jedno przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 1407/2013.

5.

Przedsiębiorca ubiegający się o pomoc de minimis jest zobowiązany do przedstawienia wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy:

1)

zaświadczeń albo oświadczenia, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej   (Dz. U. z 2023 r. poz. 702);

2)

informacji zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis   (Dz. U. poz. 311, z 2013 r. poz. 276 oraz z 2014 r. poz. 1543).

§ 7.

Pomoc de minimis może być udzielana, jeżeli są spełnione warunki kumulacji pomocy, o których mowa w art. 5 rozporządzenia nr 1407/2013.

§ 8.

Pomoc de minimis nie może być udzielana na szkolenia, których obowiązek przeprowadzenia wynika z przepisów prawa krajowego.

   Rozdział 2   

Pomoc finansowa na realizację projektów obejmujących usługi doradcze lub szkoleniowe

§ 9.

1.

Pomoc finansowa na realizację projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, może być udzielana:

1)

w zakresie wynikającym z rekomendacji Rady Programowej do spraw kompetencji lub sektorowych rad do spraw kompetencji, o których mowa w art. 4c ust. 1 ustawy o PARP;

2)

w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem, w tym zarządzania kapitałem ludzkim;

3)

w celu zwiększenia potencjału podmiotów wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o PARP, w tym w obszarze włączania kwalifikacji rynkowych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji, o którym mowa w ustawie z dnia 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji   (Dz. U. z 2020 r. poz. 226), uzyskania uprawnień do certyfikowania lub upoważnień do przeprowadzania walidacji;

4)

w zakresie wsparcia przedsiębiorców w dostosowaniu do zmian gospodarczych lub przedsiębiorców znajdujących się w okresowych trudnościach;

5)

w zakresie dostępności produktów i usług dla osób ze szczególnymi potrzebami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami   (Dz. U. z 2022 r. poz. 2240);

6)

w zakresie stosowania przez przedsiębiorców rozwiązań przyjaznych dla środowiska, w szczególności rozwiązań zmierzających do budowy nisko- i zeroemisyjnej gospodarki.

2.

Przez przedsiębiorcę znajdującego się w okresowych trudnościach rozumie się przedsiębiorcę, który w wyniku czynników zewnętrznych lub wewnętrznych utracił sprawność prowadzenia działalności gospodarczej lub w którego opinii ryzyko spowolnienia jego rozwoju społecznego i gospodarczego w przyszłości jest co najmniej wysokie.

3.

Pomoc finansowa na realizację projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, może być udzielana podmiotom, o których mowa w art. 6b ust. 1 pkt 1-3 i 6-9 ustawy o PARP, z wyłączeniem pracowników przedsiębiorców.

§ 10.

1.

Do kosztów kwalifikowalnych w ramach pomocy finansowej na realizację projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zalicza się koszty:

1)

rekrutacji potencjalnych uczestników usług doradczych lub szkoleniowych;

2)

usług doradczych lub szkoleniowych, z zastrzeżeniem ust. 2;

3)

pozostałe bezpośrednio związane ze świadczeniem usług, o których mowa w pkt 2;

4)

wynagrodzeń uczestników za czas uczestnictwa w usłudze szkoleniowej w godzinach pracy poniesionych przez przedsiębiorcę;

5)

zakupu wartości niematerialnych i prawnych, które są bezpośrednio związane ze świadczeniem usług doradczych lub szkoleniowych przez podmioty wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o PARP;

6)

pośrednie;

7)

zakupu lub amortyzacji środków trwałych, zakupu lub amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, zakupu infrastruktury oraz dostosowania lub adaptacji budynków, pomieszczeń i miejsc pracy.

2.

Do kosztów kwalifikowalnych na usługi szkoleniowe świadczone przez podmiot realizujący projekt obejmujący te usługi zalicza się koszty, o których mowa w art. 31 ust. 3 lit. a-c rozporządzenia nr 651/2014.

3.

Do kosztów kwalifikowalnych nie zalicza się kosztów poniesionych przed dniem rozpoczęcia realizacji projektu.

§ 11.

1.

Usługi doradcze lub szkoleniowe mogą być świadczone przez:

1)

podmioty wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy o PARP;

2)

inne podmioty wybrane zgodnie z zasadami określonymi w art. 6c ustawy o PARP;

3)

podmiot realizujący projekt, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1.

2.

Uczestnikami usług doradczych lub szkoleniowych mogą być osoby fizyczne będące przedsiębiorcami lub pracownicy przedsiębiorców, którzy zostali delegowani do udziału w tych usługach.

§ 12.

Podstawę wyliczenia wielkości pomocy de minimis dla przedsiębiorców, do których są skierowane projekty, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, stanowią koszty, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 i 5 oraz ust. 2.

§ 13.

Intensywność pomocy de minimis , o której mowa w § 12, nie przekracza 100% kosztów, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 i 5 oraz ust. 2, z zastrzeżeniem § 14 i § 18 ust. 2 pkt 2.

§ 14.

1.

Warunkiem udzielania przedsiębiorcy pomocy de minimis w ramach projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, w zakresach i celu wskazanych w § 9 ust. 1 pkt 1-3, jest wniesienie przez przedsiębiorcę wkładu własnego stanowiącego dopełnienie do 100% kosztów usługi doradczej lub szkoleniowej, a w ramach projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, w celu wskazanym w § 9 ust. 1 pkt 3, również dopełnienie do 100% kosztów zakupu wartości niematerialnych i prawnych.

2.

Wkład własny przedsiębiorcy nie może być pokryty ze środków pochodzących ze środków publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji lub poręczeń udzielonych na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku.

3.

Przedsiębiorca wnosi wkład własny w postaci opłaty, a w przypadku usług szkoleniowych przedsiębiorca może wnieść wkład własny również w postaci kosztów wynagrodzeń uczestników tych usług, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 4.

4.

W przypadku wniesienia wkładu własnego w postaci opłaty wartość pomocy de minimis dla przedsiębiorcy stanowi różnica między kosztem usługi doradczej lub szkoleniowej albo kosztem zakupu wartości niematerialnych i prawnych a wysokością opłaty, a w przypadku wniesienia wkładu własnego w postaci kosztów wynagrodzeń uczestników usługi szkoleniowej wartość pomocy de minimis dla przedsiębiorcy stanowi koszt tej usługi.

5.

Koszty wynagrodzeń, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 4, nie mogą przekroczyć wysokości wkładu własnego wnoszonego przez przedsiębiorcę.

§ 15.

Intensywność pomocy de minimis dla przedsiębiorcy realizującego projekt, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, nie przekracza 100% kosztów, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 7.

   Rozdział 3   

Pomoc finansowa na realizację projektów obejmujących identyfikację i monitorowanie potrzeb kwalifikacyjno-zawodowych występujących na rynku pracy

§ 16.

Pomoc finansowa na realizację projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, może być udzielana:

1)

podmiotom, o których mowa w art. 6b ust. 1 pkt 1-3 i 6-9 ustawy o PARP, z wyłączeniem pracowników przedsiębiorców;

2)

podmiotom, którym powierzono organizację i prowadzenie sektorowej rady do spraw kompetencji na podstawie art. 4e ustawy o PARP.

§ 17.

1.

Do kosztów kwalifikowalnych w ramach projektów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zalicza się koszty:

1)

badań i analiz;

2)

działań edukacyjno-upowszechniających;

3)

inicjowania i wspierania współpracy pomiędzy przedsiębiorcami a podmiotami działającymi na rzecz zatrudnienia, rozwoju kapitału ludzkiego lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

4)

pośrednie;

5)

zakupu lub amortyzacji środków trwałych, zakupu lub amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, zakupu infrastruktury oraz dostosowania lub adaptacji budynków, pomieszczeń i miejsc pracy.

2.

Intensywność pomocy de minimis nie przekracza 100% kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

3.

Do kosztów kwalifikowalnych nie zalicza się kosztów poniesionych przed dniem rozpoczęcia realizacji projektu.

   Rozdział 4   

Tryb udzielania pomocy finansowej

§ 18.

1.

Agencja udziela pomocy finansowej w sposób konkurencyjny lub niekonkurencyjny, o których mowa w art. 44 ust. 1 ustawy wdrożeniowej.

2.

Agencja określa w regulaminie wyboru projektów, o którym mowa w art. 51 ustawy wdrożeniowej, dodatkowo:

1)

rodzaje kosztów kwalifikowalnych;

2)

wysokość wkładu własnego przedsiębiorcy, o którym mowa w § 14 ust. 1.

   Rozdział 5   

Przepisy końcowe

§ 19.

Pomoc de minimis może być udzielana do końca sześciomiesięcznego okresu następującego po upływie okresu, o którym mowa w art. 7 ust. 4 rozporządzenia nr 1407/2013.

§ 20.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1)
Minister Funduszy i Polityki Regionalnej kieruje działem administracji rządowej - rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej (Dz. U. poz. 1948). Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 (Dz. U. poz. 1079) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego pełni funkcję instytucji zarządzającej programem„ Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027”.
2)
Program„ Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027” został zatwierdzony decyzją wykonawczą Komisji Europejskiej nr C(2022) 9106 z dnia 12 grudnia 2022 r. do wsparcia z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” w Polsce.
3)
Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28, Dz. Urz. UE L 26 z 31.01.2018, str. 53, Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3, Dz. Urz. UE L 89 z 16.03.2021, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 270 z 29.07.2021, str. 39.
4)
Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3.