Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowejz dnia 13 czerwca 2023 r.w sprawie wykonywania pracy zarobkowej lub prowadzenia działalności gospodarczej przez żołnierzy zawodowych

Żołnierz zainteresowany podjęciem pracy zarobkowej lub prowadzeniem działalności gospodarczej składa wniosek drogą służbową do dowódcy jednostki wojskowej, w której zajmuje stanowisko służbowe lub do której został skierowany w ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej w dyspozycji.

Wniosek zawiera:

Żołnierz dołącza do wniosku pisemne oświadczenie, że prowadzona działalność gospodarcza lub działalność podmiotu, u którego będzie świadczona praca, nie dotyczy wyrobów, o których mowa w przepisach w sprawie klasyfikacji wyrobów obronnych oraz dostaw, robót budowlanych i usług, przeznaczonych na zamówienie jednostek wojskowych.

Przed wydaniem zezwolenia, o którym mowa w § 2, dowódca jednostki wojskowej może zwrócić się do podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b, o udzielenie dodatkowych informacji dotyczących charakteru pracy, jaka będzie wykonywana przez żołnierza, stosowanego rozkładu czasu pracy oraz możliwości wykonywania na polecenie pracodawcy zadań służbowych poza stałym miejscem pracy, w tym poza granicami kraju.

W przypadku gdy praca zarobkowa ma być wykonywana w innej jednostce wojskowej, żołnierz składa wniosek do Ministra Obrony Narodowej za pośrednictwem dowódcy jednostki wojskowej, o którym mowa w § 3 ust. 1. Dowódca przesyła wniosek wraz ze swoją opinią o możliwości podjęcia pracy zarobkowej w innej jednostce wojskowej lub braku takiej możliwości do Ministra Obrony Narodowej za pośrednictwem kierownika komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadr.

Przed wyrażeniem przez Ministra Obrony Narodowej zgody na podjęcie przez żołnierza pracy zarobkowej w innej jednostce wojskowej lub niewyrażeniem takiej zgody kierownik komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadr może zasięgnąć opinii osób, o których mowa w art. 192 ust. 2 ustawy, oraz dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz planuje podjąć pracę zarobkową, w szczególności w zakresie spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 335 ust. 3 pkt 2 ustawy.

Kierownik komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadr przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej wniosek żołnierza o zezwolenie na pracę zarobkową w innej jednostce wojskowej wraz z opinią, o której mowa w ust. 2, jeżeli została ona wydana.

Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, przekazuje temu żołnierzowi informację o wyrażeniu przez Ministra Obrony Narodowej zgody na pracę zarobkową w innej jednostce wojskowej lub niewyrażeniu takiej zgody.

Żołnierz, który uzyskał zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej, niezwłocznie powiadamia na piśmie dowódcę jednostki wojskowej o:

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, dowódca jednostki wojskowej stwierdza wygaśnięcie zezwolenia na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej.

Warunkiem odmowy udzielenia żołnierzowi zezwolenia na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej jest stwierdzenie przez organ, który udziela zezwolenia, naruszenia przesłanek, o których mowa w art. 335 ust. 3 ustawy.

W przypadku stwierdzenia wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 335 ust. 3 ustawy, dowódca jednostki wojskowej odmawia udzielenia żołnierzowi zezwolenia na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej.

W przypadku wyznaczenia żołnierza, któremu wydano zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej, na stanowisko służbowe w innej jednostce wojskowej lub w przypadku skierowania do innej jednostki wojskowej w ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej w dyspozycji żołnierz zainteresowany kontynuacją wykonywania pracy zarobkowej lub prowadzeniem działalności gospodarczej występuje z wnioskiem do tego dowódcy jednostki wojskowej w terminie 14 dni od dnia objęcia obowiązków na stanowisku służbowym lub dnia stawienia się w jednostce wojskowej w ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej w dyspozycji. Do czasu wydania przez dowódcę jednostki wojskowej lub Ministra Obrony Narodowej rozstrzygnięcia w tej sprawie żołnierz wykonuje pracę lub prowadzi działalność gospodarczą na podstawie dotychczasowego zezwolenia.

W przypadku wydania przez dowódcę jednostki wojskowej negatywnego rozstrzygnięcia w sprawie kontynuacji wykonywania pracy zarobkowej lub prowadzenia działalności gospodarczej przez żołnierza przepis § 10 ust. 3 stosuje się.

Warunkiem cofnięcia żołnierzowi zezwolenia na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej jest stwierdzenie przez organ, który udziela zezwolenia, naruszenia przesłanek, o których mowa w art. 335 ust. 3 ustawy.

Dowódca jednostki wojskowej, który udzielił żołnierzowi zezwolenia na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej, po uzyskaniu informacji o naruszeniu przesłanek, o których mowa w ust. 1, bezzwłocznie cofa to zezwolenie.

Żołnierzowi, któremu cofnięto zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej, dowódca jednostki wojskowej zapewnia odpowiedni czas potrzebny do rozwiązania umowy o pracę lub innej umowy, na podstawie której żołnierz wykonuje pracę zarobkową, albo do zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej.