2.
Wartość składników rzeczowych majątku ruchomego, zagospodarowywanych w sposób, o którym
mowa w § 2a ust. 1, określa się, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 1, według ich wartości
rynkowej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego
rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz popytu na nie,
chyba że co innego wynika z przepisów szczególnych.
3.
Wartość składników rzeczowych majątku ruchomego określa się według wartości księgowej
brutto w przypadku zagospodarowania przez:
1)
nieodpłatne przekazanie między nieposiadającymi osobowości prawnej państwowymi jednostkami
sektora finansów publicznych;