po rozpoznaniu w trybie
art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2393), na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 grudnia 2023 r., połączonych pytań prawnych Naczelnego
Sądu Administracyjnego:
czy
art. 37a ust. 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1945, ze zm.) w zakresie, w jakim „przewiduje obowiązek określenia w uchwale, o której mowa w art.
37a ust. 1 powołanej ustawy, warunków i terminu dostosowania istniejących w dniu jej
wejścia w życie, wzniesionych na podstawie zgody budowlanej, tablic reklamowych i
urządzeń reklamowych do zakazów określonych w tej uchwale, bez zapewnienia ustawowych
podstaw i trybu dochodzenia odszkodowania przez podmioty, które są zobowiązane do
ich usunięcia”, jest zgodny z
art. 2, art. 21, art. 64 ust. 1 i 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz z
art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
(Dz. U. z 1995 r. Nr 36, poz. 175, ze zm.),
Art. 37a ust. 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. z 2023 r. poz. 977, ze zm.) w zakresie, w jakim przewiduje obowiązek określenia w uchwale, o której mowa w art.
37a ust. 1 powołanej ustawy, warunków i terminu dostosowania istniejących w dniu jej
wejścia w życie, wzniesionych na podstawie zgody budowlanej, tablic reklamowych i
urządzeń reklamowych do zakazów określonych w tej uchwale, bez zapewnienia ustawowych
podstaw i trybu dochodzenia odszkodowania przez podmioty, które są zobowiązane do
ich usunięcia, jest niezgodny z
art. 21 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Orzeczenie zapadło jednogłośnie.
Poświadczono za zgodność z oryginałem.