§ 3a.
W wypadku zatrzymania osoby, której nakaz europejski dotyczy, należy ją niezwłocznie
pouczyć o jej uprawnieniach: do uzyskania informacji o treści nakazu europejskiego,
o możliwości wyrażenia zgody na przekazanie, o możliwości złożenia oświadczenia w
przedmiocie przekazania, do korzystania z pomocy obrońcy, do składania wyjaśnień,
do odmowy składania wyjaśnień lub odmowy odpowiedzi na pytania, do przeglądania akt
w zakresie dotyczącym przyczyn zatrzymania, do dostępu do pierwszej pomocy medycznej
i do obecności na posiedzeniu, o którym mowa w § 1, jak również o uprawnieniach określonych
w § 3, w art. 72 § 1, art. 78 § 1, art. 202, art. 215, art. 257 § 1 i 2, art. 259,
art. 261 § 1, 2 i 2a, art. 360, art. 361, art. 612 oraz o treści art. 607k § 3 i 3a,
a także o treści przepisów dotyczących środków zapobiegawczych, o których mowa w rozdziale 28, innych niż tymczasowe aresztowanie, a jeśli osoba, której nakaz europejski
dotyczy, nie ukończyła 18 lat - ponadto o treści art. 76, art. 76a oraz o treści art.
212 Kodeksu karnego wykonawczego, a także o roli organów uczestniczących w postępowaniu karnym. Pouczenie należy wręczyć
na piśmie; otrzymanie pouczenia potwierdza się podpisem. Jeżeli osoba, której nakaz
europejski dotyczy, nie ukończyła 18 lat, pouczenie wręcza się również przedstawicielowi
ustawowemu lub osobie, pod której pieczą osoba, której nakaz europejski dotyczy, pozostaje,
albo innej osobie wskazanej albo wyznaczonej, o której mowa w art. 76a, która otrzymanie
pouczenia potwierdza podpisem.
§ 3b.
Osoby, o których mowa w § 3a, nieporadne ze względu na wiek lub stan zdrowia, oraz
które nie ukończyły 18 lat, mogą otrzymać dostęp do wyjaśnień co do zakresu ich uprawnień.
Wzory wyjaśnień umieszcza się także na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości.
§ 3c.
Pouczenie, o którym mowa w § 3a, i wyjaśnienia, o których mowa w § 3b, mogą być opisowe
lub graficzne.