po rozpoznaniu w trybie
art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2393), na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 maja 2023 r., pytania prawnego Naczelnego Sądu
Administracyjnego,
czy
art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami
(Dz. U. z 2017 r. poz. 2187, ze zm.) w zakresie, w jakim ogranicza prawo własności nieruchomości poprzez dopuszczenie
ujęcia nieruchomości jako zabytku nieruchomego w gminnej ewidencji zabytków, bez zapewnienia
właścicielowi gwarancji ochrony prawnej przed dokonaniem takiego ograniczenia, jest
zgodny z art. 64 ust. 1 i 2 w związku z
art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych
wolności, sporządzonego w Paryżu dnia 20 marca 1952 r.
(Dz. U. z 1995 r. Nr 36, poz. 175, ze zm.),
Art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami
(Dz. U. z 2022 r. poz. 840) w zakresie, w jakim ogranicza prawo własności nieruchomości przez dopuszczenie ujęcia
nieruchomości jako zabytku nieruchomego w gminnej ewidencji zabytków, bez zapewnienia
właścicielowi gwarancji ochrony prawnej przed dokonaniem takiego ograniczenia, jest
niezgodny z art. 64 ust. 1 i 2 w związku z
art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Orzeczenie zapadło jednogłośnie.
Poświadczono za zgodność z oryginałem.