1.
Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 może odliczyć
od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust.
2, kwotę:
1)
12 000 złotych, jeżeli zatrudniony w ramach stosunku pracy żołnierz terytorialnej
służby wojskowej, jak również żołnierz aktywnej rezerwy pełni co najmniej 1 rok nieprzerwanie
terytorialną służbę wojskową lub służbę w aktywnej rezerwie;
2)
15 000 złotych, jeżeli zatrudniony w ramach stosunku pracy żołnierz terytorialnej
służby wojskowej, jak również żołnierz aktywnej rezerwy pełni co najmniej 2 lata nieprzerwanie
terytorialną służbę wojskową lub służbę w aktywnej rezerwie;
3)
18 000 złotych, jeżeli zatrudniony w ramach stosunku pracy żołnierz terytorialnej
służby wojskowej, jak również żołnierz aktywnej rezerwy pełni co najmniej 3 lata nieprzerwanie
terytorialną służbę wojskową lub służbę w aktywnej rezerwie;
4)
21 000 złotych, jeżeli zatrudniony w ramach stosunku pracy żołnierz terytorialnej
służby wojskowej, jak również żołnierz aktywnej rezerwy pełni co najmniej 4 lata nieprzerwanie
terytorialną służbę wojskową lub służbę w aktywnej rezerwie;
5)
24 000 złotych, jeżeli zatrudniony w ramach stosunku pracy żołnierz terytorialnej
służby wojskowej, jak również żołnierz aktywnej rezerwy pełni co najmniej 5 lat nieprzerwanie
terytorialną służbę wojskową lub służbę w aktywnej rezerwie.
2.
Warunek, o którym mowa w ust. 1, dotyczący okresu służby żołnierza terytorialnej służby
wojskowej lub żołnierza aktywnej rezerwy, ustala się na dzień 31 grudnia roku podatkowego
albo ostatni dzień zatrudnienia tego żołnierza w roku podatkowym.
3.
Podatnik będący mikroprzedsiębiorcą lub małym przedsiębiorcą w rozumieniu odpowiednio
art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców może podwyższać kwoty, o których mowa w ust. 1, o współczynnik 1,5.
4.
Podatnik, który przez cały rok podatkowy zatrudnia w ramach stosunku pracy co najmniej
5 pracowników, w przeliczeniu na pełne etaty, który nie jest mikroprzedsiębiorcą lub
małym przedsiębiorcą, może podwyższać kwoty, o których mowa w ust. 1, o współczynnik
1,2.
5.
Kwota odliczenia, o której mowa w ust. 1, 3 i 4, nie może przekroczyć dochodu osiągniętego
przez podatnika w roku podatkowym ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
W przypadku gdy podatnik poniósł w tym źródle za rok podatkowy stratę albo wielkość
dochodu osiągniętego przez podatnika w tym źródle jest niższa od kwoty przysługujących
mu odliczeń, podatnik może dokonać odliczenia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w
najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych, z tym że kwota odliczenia
nie może przekroczyć w żadnym z tych lat wysokości dochodu osiągniętego w ramach źródła,
o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
6.
Jeżeli żołnierz terytorialnej służby wojskowej lub aktywnej rezerwy, o którym mowa
w ust. 1, był zatrudniony w ramach stosunku pracy przez niepełny rok podatkowy, prawo
do odliczenia przysługuje w wysokości 1/12 kwoty, o której mowa w ust. 1, za każdy
pełny miesiąc kalendarzowy tego zatrudnienia.
7.
Kwota odliczenia, o której mowa w ust. 1, przysługuje na każdego zatrudnionego w ramach
stosunku pracy żołnierza terytorialnej służby wojskowej lub żołnierza aktywnej rezerwy,
któremu, zgodnie z umową o pracę, przysługuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości
co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym miesiącu na
podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. W przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną, za
zatrudnionego, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie uważa się wspólnika tej spółki.
8.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt
2, podając numer PESEL żołnierzy terytorialnej służby wojskowej lub aktywnej rezerwy,
liczbę miesięcy i lat nieprzerwanej służby w terytorialnej służbie wojskowej, informacje,
czy podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą lub zatrudnia co najmniej
5 pracowników. Na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić
zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia.
9.
Przepis art. 26e ust. 10 stosuje się odpowiednio.