Art. 1.

Ustawa określa zasady i warunki nabywania prawa do świadczenia honorowego z tytułu ukończenia 100 lat życia, zwanego dalej „świadczeniem honorowym”, oraz zasady jego wypłaty.

Art. 2.

Świadczenie honorowe przysługuje osobom posiadającym obywatelstwo polskie, które ukończyły 100 lat życia i które w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc ukończenia 100 lat życia mają prawo do:

1)

świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2023 r. poz. 1100 oraz z 2024 r. poz. 1243);

2)

świadczeń z ubezpieczenia emerytalno-rentowego, o których mowa w art. 18 pkt 1-4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 90 i 1243);

3)

świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1-2 oraz w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2039);

4)

świadczeń, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 242 i 1243);

5)

świadczeń, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 1121, 1243 i 1562);

6)

uposażenia sędziego sądów wojskowych w stanie spoczynku i uposażenia rodzinnego, o których mowa w art. 36a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2250);

7)

emerytur i rent, o których mowa w art. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1631);

8)

uposażenia sędziego w stanie spoczynku i uposażenia rodzinnego, o których mowa w art. 100 § 1 i 2 oraz art. 102 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 334);

9)

rent, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6 i 8 oraz art. 52 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2189 oraz z 2024 r. poz. 1243);

10)

rent, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 i 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz. U. z 2020 r. poz. 984 oraz z 2024 r. poz. 1243);

11)

renty socjalnej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615);

12)

świadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1820);

13)

uposażenia prokuratora w stanie spoczynku i uposażenia rodzinnego, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. - Prawo o prokuraturze (Dz. U. z 2024 r. poz. 390);

14)

uposażenia sędziego Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, o którym mowa w art. 56 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2024 r. poz. 622);

15)

rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1051);

16)

świadczenia pieniężnego przysługującego na zasadach określonych w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).

Art. 3.

1.

W przypadku gdy osoba posiadająca obywatelstwo polskie, która ukończyła 100 lat życia, nie ma prawa do świadczenia, o którym mowa w art. 2, świadczenie honorowe przysługuje na jej wniosek, jeżeli osoba ta posiada po ukończeniu 16. roku życia centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), o którym mowa w art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226, z późn. zm.), na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 10 lat.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

3.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1)

dane osoby, która ubiega się o świadczenie honorowe:

a)

imię i nazwisko,

b)

datę urodzenia,

c)

numer PESEL albo, jeżeli nie nadano tego numeru, serię i numer dowodu osobistego lub serię i numer dokumentu paszportowego,

d)

adres miejsca zamieszkania,

e)

adres miejsca pobytu lub ostatniego miejsca zamieszkania w przypadku osoby nieposiadającej adresu miejsca zamieszkania,

f)

adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres miejsca zamieszkania;

2)

żądanie wnioskodawcy o przyznanie prawa do świadczenia honorowego;

3)

wskazanie sposobu wypłaty świadczenia honorowego wraz z podaniem danych niezbędnych do jego wypłaty;

4)

podpis wnioskodawcy lub jego przedstawiciela ustawowego albo pełnomocnika.

4.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się oświadczenie o posiadaniu obywatelstwa polskiego i posiadaniu po ukończeniu 16. roku życia centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych), o którym mowa w art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 10 lat.

5.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

6.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, oraz oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, mogą zostać złożone za pomocą profilu informacyjnego utworzonego w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w postaci dokumentu elektronicznego. Do wniosku oraz oświadczenia złożonego w tej postaci stosuje się art. 47c, art. 71ab i art. 71ac ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 497, 863, 1243 i 1615).

7.

Prawo do świadczenia honorowego ustala się od miesiąca złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie wcześniej niż od miesiąca ukończenia 100 lat życia.

8.

Decyzje w sprawie świadczenia honorowego przysługującego osobom, o których mowa w ust. 1, wydaje i świadczenie to wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych w terminie płatności wskazanym w decyzji.

Art. 4.

1.

Świadczenie honorowe przysługuje w wysokości 6246,13 zł miesięcznie.

2.

Świadczenie honorowe podlega waloryzacji na zasadach i w terminach dotyczących waloryzacji świadczeń, o których mowa w art. 88-94 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

3.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, co najmniej na 7 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji, kwotę świadczenia honorowego.

Art. 5.

W razie zbiegu u jednej osoby prawa do więcej niż jednego świadczenia, o którym mowa w art. 2, osobie tej przysługuje tylko jedno świadczenie honorowe.

Art. 6.

1.

Przyznanie świadczenia honorowego przysługującego osobie, o której mowa w art. 2, następuje z urzędu na podstawie decyzji.

2.

Decyzje w sprawie świadczenia honorowego przysługującego osobie, o której mowa w art. 2, wydaje i świadczenie to wypłaca organ wypłacający świadczenie, o którym mowa w art. 2.

3.

W razie zbiegu u jednej osoby prawa do świadczeń, o których mowa w art. 2, które są wypłacane przez dwa organy emerytalno-rentowe, decyzje w sprawie świadczenia honorowego przysługującego osobie, o której mowa w art. 2, wydaje i świadczenie to wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

4.

Świadczenie honorowe przysługujące osobie, o której mowa w art. 2, wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tego świadczenia, w terminie wypłaty świadczeń, o których mowa w art. 2, albo w innym terminie, jeżeli nie jest możliwa wypłata świadczenia honorowego wraz ze świadczeniem, o którym mowa w art. 2.

Art. 7.

1.

Decyzje w sprawie świadczenia honorowego sporządzone z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego mogą zamiast podpisu zawierać nadruk imienia i nazwiska wraz ze stanowiskiem służbowym osoby upoważnionej do ich wydania.

2.

Od decyzji w sprawie świadczenia honorowego stronie przysługuje prawo do wniesienia do organu, który wydał decyzję, wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji, określone w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572).

3.

W przypadku decyzji w sprawie świadczenia honorowego wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Art. 8.

1.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych świadczenie honorowe stanowi świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.

Do kwoty świadczenia honorowego stosuje się odpowiednio art. 66 ust. 1 pkt 16, art. 81 ust. 8 pkt 2, art. 83 ust. 1 i art. 85 ust. 9-11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146, 858, 1222, 1593 i 1615).

Art. 9.

W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy:

1)

ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników;

2)

ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, z wyjątkiem art. 46 tej ustawy;

3)

ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, z wyjątkiem art. 47 tej ustawy;

4)

ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych;

5)

ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem art. 136 tej ustawy;

6)

ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych;

7)

ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. - Prawo o prokuraturze;

8)

ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym.

Art. 10.

1.

Świadczenie honorowe oraz koszty obsługi jego wypłaty są finansowane z budżetu państwa.

2.

Koszty obsługi, o których mowa w ust. 1, wynoszą 0,1 % kwoty wypłaconych świadczeń honorowych.

Art. 11.

1.

Organy wypłacające świadczenia, o których mowa w art. 2, i organ, o którym mowa w art. 3 ust. 2, są uprawnione do pozyskiwania i przetwarzania danych osobowych w zakresie niezbędnym do przyznawania prawa do świadczenia honorowego oraz wypłacania tego świadczenia.

2.

Zabezpieczenia przetwarzania danych osobowych przez organy wypłacające świadczenia, o których mowa w art. 2, i organ, o którym mowa w art. 3 ust. 2, polegają co najmniej na:

1)

dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób posiadających pisemne upoważnienie wydane przez administratora danych;

2)

pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych do zachowania ich poufności.

Art. 12.

W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1631) w art. 139 w ust. 1 po pkt 2d dodaje się pkt 2e w brzmieniu:

„

2e)

kwoty nienależnie pobranego świadczenia honorowego z tytułu ukończenia 100 lat życia, o którym mowa w ustawie z dnia 18 października 2024 r. o świadczeniu honorowym z tytułu ukończenia 100 lat życia (Dz. U. poz. 1674);

”

.

Art. 13.

W ustawie z dnia 26 lipca 2024 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1243) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 w pkt 2 w art. 95a w ust. 10 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„

3)

świadczenia honorowego z tytułu ukończenia 100 lat życia, o którym mowa w ustawie z dnia 18 października 2024 r. o świadczeniu honorowym z tytułu ukończenia 100 lat życia (Dz. U. poz. 1674).

”

;

2)

w art. 3 w pkt 2 w art. 33a w ust. 9 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„

3)

świadczenia honorowego z tytułu ukończenia 100 lat życia, o którym mowa w ustawie z dnia 18 października 2024 r. o świadczeniu honorowym z tytułu ukończenia 100 lat życia (Dz. U. poz. 1674).

”

.

Art. 14.

1.

Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy świadczenie z tytułu ukończenia 100 lat życia przyznane przed tym dniem staje się z mocy ustawy świadczeniem honorowym, które jest wypłacane przez organ dotychczasowy i przysługuje w wysokości, o której mowa w art. 4 ust. 1.

2.

W sprawach o świadczenia z tytułu ukończenia 100 lat życia wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Art. 15.

Osobom, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy ukończyły 100 lat życia i na dzień 31 grudnia 2024 r. mają prawo do świadczenia, o którym mowa w art. 2, przyznaje się z urzędu świadczenie honorowe od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 16.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.

Treść ustawy