Treść ustawy

Dział I

Przepisy wstępne

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1.

Ustawa reguluje opodatkowanie:

1)

globalnym podatkiem wyrównawczym;

2)

krajowym podatkiem wyrównawczym;

3)

podatkiem wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

2.

Globalny podatek wyrównawczy, krajowy podatek wyrównawczy i podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków stanowią dochód budżetu państwa.

jednostkę inwestującą w nieruchomości, lub

c)

jednostkę spełniającą łącznie następujące warunki:

-

co najmniej 95 % nominalnej wartości udziałów lub praw o podobnym charakterze, a w przypadku udziałów lub praw nieposiadających nominalnej wartości - emisyjnej wartości takich udziałów lub praw w takiej jednostce, należy do funduszu inwestycyjnego lub jednostki inwestującej w nieruchomości, bezpośrednio lub za pośrednictwem funduszy inwestycyjnych lub jednostek inwestujących w nieruchomości,

- działalność takiej jednostki polega wyłącznie lub niemal wyłącznie na utrzymywaniu aktywów, w tym na zarządzaniu takimi aktywami, lub inwestowaniu, lub lokowaniu środków finansowych, w tym środków pochodzących z pożyczek lub kredytów, na rzecz funduszu inwestycyjnego lub jednostki inwestującej w nieruchomości, lub

d)

jednostkę, w której co najmniej 85 % nominalnej wartości udziałów lub praw o podobnym charakterze, a w przypadku udziałów lub praw nieposiadających nominalnej wartości - emisyjnej wartości takich udziałów lub praw w takiej jednostce, należy bezpośrednio do funduszu inwestycyjnego lub jednostki inwestującej w nieruchomości, jeżeli jej prawie cały dochód pochodzi z dywidend wyłączonych, o których mowa w art. 43, lub z wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o których mowa w art. 44;

19)

jednostce joint venture - rozumie się przez to jednostkę, której wyniki finansowe są uwzględniane w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy zgodnie z metodą praw własności, pod warunkiem że jednostka dominująca najwyższego szczebla tej grupy posiada w tej jednostce, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 50 % udziałów własnościowych, z wyłączeniem:

a)

jednostki dominującej najwyższego szczebla, której jednostki składowe podlegają przepisom działu II lub kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania,

b)

jednostek wyłączonych,

c)

jednostki, której udziały własnościowe są posiadane bezpośrednio przez jednostkę składową będącą jednostką wyłączoną, jeżeli ta jednostka:

-

prowadzi działalność polegającą wyłącznie lub niemal wyłącznie na utrzymywaniu aktywów, w tym na zarządzaniu takimi aktywami, lub inwestowaniu środków finansowych na rzecz jej inwestorów, w tym środków pochodzących z pożyczek lub kredytów na rzecz jej inwestorów, lub
-

prowadzi wyłącznie działalność pomocniczą w stosunku do działalności prowadzonej przez jednostkę wyłączoną, lub
-

osiąga prawie cały dochód z dywidend wyłączonych, o których mowa w art. 43, lub z wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o których mowa w art. 44, lub

O ile ustawa nie stanowi inaczej, podatki, o których mowa w art. 1 ust. 1, oblicza się w walucie prezentacji skonsolidowanego sprawozdania grupy. Kwoty uwzględniane na potrzeby obliczenia tych podatków, wyrażone w walucie innej niż waluta prezentacji skonsolidowanego sprawozdania grupy, przelicza się na taką walutę zgodnie z metodą właściwą dla akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego przy sporządzeniu tego skonsolidowanego sprawozdania grupy, niezależnie od przeliczeń dokonywanych dla celów konsolidacji.

4.

Na potrzeby stosowania przepisów ustawy zawierających kwoty określone w euro, kwoty wyrażone w walucie innej niż euro przelicza się na euro według średniego miesięcznego kursu za grudzień roku kalendarzowego bezpośrednio poprzedzającego rozpoczęcie roku podatkowego, wyliczanego na podstawie bieżących kursów średnich na poszczególne dni grudnia ogłaszanych przez Europejski Bank Centralny albo Narodowy Bank Polski, jeżeli Europejski Bank Centralny nie ogłasza kursu dla danej waluty.

5.

Przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem znaczenia pojęć niezdefiniowanych w ustawie, określonego w akceptowalnym standardzie rachunkowości lub zatwierdzonym standardzie rachunkowości stosowanym w celu obliczenia podatków, o których mowa w art. 1 ust. 1.

6.

Ilekroć w ustawie są użyte wyrażenia:

1)

niemal wyłącznie - rozumie się przez to osiąganie określonych przychodów w wysokości nie mniejszej niż 90 % ogółu przychodów jednostki za rok podatkowy,

2)

prawie cały dochód - rozumie się przez to dochód w wysokości nie mniejszej niż 90 % całkowitego dochodu jednostki za rok podatkowy

- chyba że podatnik wykaże, że brak spełnienia przez jednostkę warunków, o których mowa w pkt 1 lub 2, wynika ze szczególnych zdarzeń gospodarczych, w tym z osiągnięcia przez jednostkę za dany rok podatkowy przychodów lub dochodów o szczególnym charakterze.

7.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz jurysdykcji innych niż Rzeczpospolita Polska, które wdrożyły kwalifikowaną zasadę włączenia dochodu do opodatkowania, kwalifikowaną zasadę niedostatecznie opodatkowanych zysków lub kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy lub spełniają wymagania bezpiecznych przystani dla kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego, uwzględniając właściwe w tym zakresie wytyczne lub dokumenty przyjęte przez Otwarte Ramy do spraw Erozji Podstawy Opodatkowania i Przenoszenia Zysku działające przy OECD.

Art. 3.

działają jako:

-

organizacje zrzeszające zawody, w tym samorządy zawodowe,
-

organizacje przedsiębiorców, w tym ligi przedsiębiorców, izby gospodarcze lub handlowe,
-

organizacje pracy, w tym związki zawodowe,
-

organizacje rolników lub ogrodników, w tym izby rolnicze,
-

organizacje obywatelskie,
-

organizacje prowadzone wyłącznie w celu promowania dobrobytu społecznego;

10.

Na podstawie wyboru dokonanego zgodnie z art. 137 jednostek, o których mowa w ust. 2 pkt 7 lub 8, nie uznaje się za jednostki wyłączone.

Art. 6.

1.

Globalnego podatku wyrównawczego i podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków nie oblicza się w przypadku grupy krajowej.

2.

Przy obliczeniu globalnego podatku wyrównawczego nie uwzględnia się jednostki lub jednostki składowej grupy międzynarodowej będących podatnikami krajowego podatku wyrównawczego.

Rozdział 3

Lokalizacja jednostki oraz stałego zakładu

Art. 7.

1.

Jednostka inna niż jednostka pośrednicząca jest zlokalizowana w jurysdykcji, w której jest uznawana za rezydenta podatkowego zgodnie z przepisami wewnętrznymi danej jurysdykcji na podstawie miejsca jej zarządu, utworzenia lub innego kryterium o podobnym charakterze, przy czym rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej jest jednostka, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2.

Uznaje się, że:

1)

jednostka, której lokalizacji nie można ustalić na podstawie ust. 1,

2)

jednostka pośrednicząca będąca:

a)

jednostką dominującą najwyższego szczebla lub

b)

jednostką dominującą, która jest podatnikiem globalnego podatku wyrównawczego albo jednostką obowiązaną do stosowania kwalifikowanej zasady włączenia dochodu do opodatkowania

- są zlokalizowane w jurysdykcji, w której zostały utworzone.

3.

Uznaje się, że:

1)

jednostka pośrednicząca inna niż jednostka określona w ust. 2 pkt 2,

2)

stały zakład, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. d

- nie są zlokalizowane w jakiejkolwiek jurysdykcji.

4.

Stałe zakłady, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a-c, są zlokalizowane w jurysdykcjach określonych zgodnie z tym przepisem.

Jeżeli jednostka dominująca jest zlokalizowana zgodnie z art. 7 w dwóch jurysdykcjach i zgodnie z ust. 1-3 uznaje się ją za zlokalizowaną w jednej z tych jurysdykcji, w której nie podlega kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania, to druga z tych jurysdykcji ma prawo do stosowania tej zasady względem tej jednostki, chyba że jest to niezgodne z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

5.

Jeżeli kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczące poszczególnych jurysdykcji, są wyrażone w różnych walutach, przepis art. 2 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 9.

Jeżeli jednostka składowa przeniosła lokalizację w trakcie roku podatkowego do innej jurysdykcji, uznaje się, że jest ona zlokalizowana w tej jurysdykcji, w której była zlokalizowana w pierwszym dniu tego roku podatkowego.

Dział II

Globalny podatek wyrównawczy

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 10.

1.

Podatnikiem globalnego podatku wyrównawczego jest zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1)

jednostka dominująca najwyższego szczebla grupy międzynarodowej;

2)

jednostka dominująca niższego szczebla, w której udział konsolidujący posiada, bezpośrednio lub pośrednio, jednostka dominująca najwyższego szczebla będąca jednostką wyłączoną lub jednostką składową niepodlegającą kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana;

3)

jednostka dominująca w częściowym posiadaniu, w której jednostka dominująca najwyższego szczebla posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział konsolidujący.

2.

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do jednostek dominujących niższego szczebla, w których udział konsolidujący, bezpośrednio lub pośrednio, posiada inna jednostka dominująca niższego szczebla niebędąca jednostką wyłączoną, zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub podlegająca kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana.

3.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do jednostki dominującej w częściowym posiadaniu, której wszystkie udziały własnościowe, bezpośrednio lub pośrednio, posiada inna jednostka dominująca w częściowym posiadaniu niebędąca jednostką wyłączoną, zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub podlegająca kwalifikowanej zasadzie włączenia dochodu do opodatkowania w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana.

4.

W przypadku gdy co najmniej dwie jednostki, o których mowa w ust. 1, wchodzące w skład tej samej grupy spełniają warunki uznania za podatnika globalnego podatku wyrównawczego, podatnikami globalnego podatku wyrównawczego są wszystkie te jednostki.

Art. 11.

1.

Podatnik ustala, czy jednostki składowe, w których posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udziały własnościowe, stanowią nisko opodatkowane jednostki składowe.

2.

Przez nisko opodatkowaną jednostkę składową rozumie się:

1)

jednostkę składową zlokalizowaną w jurysdykcji o niskim poziomie opodatkowania;

2)

bezpaństwową jednostkę składową, która osiągnęła kwalifikowany dochód za rok podatkowy i jej efektywna stawka podatkowa jest niższa od minimalnej stawki podatkowej;

3)

jednostkę składową, której w danym roku podatkowym przydzielono dodatkowy podatek wyrównawczy.

3.

Jurysdykcją o niskim poziomie opodatkowania jest jurysdykcja, w której grupa osiągnęła za rok podatkowy jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto oraz efektywna stawka podatkowa obliczona dla tej grupy jest niższa od minimalnej stawki podatkowej.

4.

Efektywną stawkę podatkową stanowi stawka procentowa obliczona według wzoru:

	suma skorygowanych podatków kwalifikowanych jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji jurysdykcyjny	· 100 %.
	kwalifikowany dochód netto	· 100 %.

5.

Jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) netto stanowi różnica między kwalifikowanym dochodem wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji a kwalifikowaną stratą wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji.

6.

W celu ustalenia, czy jednostka jest nisko opodatkowaną jednostką składową, podatnik oblicza za rok podatkowy dla każdej:

1)

jednostki składowej, w której podatnik, bezpośrednio lub pośrednio, posiada udział własnościowy:

Art. 15.

1.

Udziałowy globalny podatek wyrównawczy oblicza się, mnożąc jednostkowy globalny podatek wyrównawczy przez udział procentowy jednostki dominującej.

2.

Udział procentowy jednostki dominującej stanowi kwota wyrażona w procentach obliczoną według wzoru:

	kwalifikowany dochód nisko opodatkowanej jednostki składowej - kwalifikowany dochód nisko opodatkowanej jednostki składowej, który można przypisać udziałom własnościowym posiadanym przez właścicieli innych niż jednostka dominująca	· 100 %.
	kwalifikowany dochód nisko opodatkowanej jednostki składowej	· 100 %.

3.

Kwalifikowany dochód nisko opodatkowanej jednostki składowej, który można przypisać udziałom własnościowym posiadanym przez innych właścicieli niż jednostka dominująca, jest kwotą, którą można by przypisać takim właścicielom przy założeniu, że:

1)

zysk netto nisko opodatkowanej jednostki składowej byłby równy kwalifikowanemu dochodowi takiej jednostki;

2)

jednostka dominująca sporządziłaby hipotetyczne sprawozdanie finansowe zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości;

3)

jednostka dominująca posiadałaby udział konsolidujący w nisko opodatkowanej jednostce składowej w taki sposób, że wszystkie przychody i koszty nisko opodatkowanej jednostki składowej podlegałyby, w hipotetycznym sprawozdaniu finansowym, konsolidacji pełnej z przychodami i kosztami tej jednostki dominującej;

4)

cały kwalifikowany dochód nisko opodatkowanej jednostki składowej zostałby przypisany do transakcji z osobami, które nie są jednostkami składowymi grupy międzynarodowej;

5)

wszystkie udziały własnościowe, które nie są, bezpośrednio ani pośrednio, w posiadaniu jednostki dominującej, należałyby do właścicieli innych niż jednostki składowe grupy międzynarodowej.

4.

Jeżeli jednostka dominująca najwyższego szczebla posiada udział własnościowy w jednostce dominującej niższego szczebla lub jednostce dominującej w częściowym posiadaniu, w wyniku czego co najmniej dwie jednostki są podatnikami globalnego podatku wyrównawczego w odniesieniu do tej samej nisko opodatkowanej jednostki składowej, to udziałowy globalny podatek wyrównawczy jednostki dominującej najwyższego szczebla pomniejsza się o kwotę udziałowego globalnego podatku wyrównawczego jednostki dominującej niższego szczebla lub jednostki dominującej w częściowym posiadaniu w odniesieniu do tej nisko opodatkowanej jednostki składowej. Pomniejszenia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się o kwotę nieprzekraczającą udziałowego globalnego podatku wyrównawczego jednostki dominującej najwyższego szczebla, a niewykorzystana część nie podlega zwrotowi na rzecz tej jednostki w kolejnych latach podatkowych.

5.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do jednostki dominującej, która nie jest jednostką dominującą najwyższego szczebla i posiada udział własnościowy w jednostce dominującej niższego szczebla lub jednostce dominującej w częściowym posiadaniu.

6.

Jeżeli jednostka dominująca niższego szczebla lub jednostka dominująca w częściowym posiadaniu, o których mowa w ust. 4 i 5, są zlokalizowane w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, pomniejszenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się odpowiednio o kwotę kwalifikowanego globalnego podatku wyrównawczego należnego od takiej jednostki zgodnie z przepisami jurysdykcji, w której jest zlokalizowana, w odniesieniu do danej nisko opodatkowanej jednostki składowej, przy czym przepis ust. 4 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Art. 16.

1.

W przypadku dokonania korekt wpływających na wysokość efektywnej stawki podatkowej obliczonej dla danej jurysdykcji za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe (lata korygowane) podatnik ponownie oblicza w odniesieniu do tej jurysdykcji jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy za te lata korygowane.

2.

Dodatkowy podatek wyrównawczy za rok podatkowy stanowi suma nadwyżek jurysdykcyjnego globalnego podatku wyrównawczego obliczonego ponownie zgodnie z ust. 1 ponad jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy za lata korygowane.

3.

Jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy za lata korygowane oblicza się ponownie, w szczególności w przypadku:

1)

braku zapłaty w okresie 4 lat podatkowych od zakończenia roku podatkowego kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego zgodnie z art. 13 ust. 3;

2)

korekty księgowego dochodu (straty) netto wynikającej z dokonania wyboru, o którym mowa w art. 59 ust. 1, lub korekty podatków kwalifikowanych, o której mowa w art. 79 ust. 1 pkt 4;

3)

pomniejszenia całkowitej korekty podatku odroczonego zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2;

4)

ponownego ujęcia rezerwy z tytułu podatku odroczonego zgodnie z art. 89;

5)

obniżenia podatków kwalifikowanych zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2;

6)

braku zapłaty w ciągu 3 lat podatkowych od zakończenia roku podatkowego podatku dochodowego w części bieżącej zgodnie z art. 96 ust. 3;

7)

obniżenia krajowej stawki podatkowej poniżej minimalnej stawki podatkowej zgodnie z art. 97 ust. 1 pkt 1;

8)

korekty wynikającej z nierozliczonego salda podatku od hipotetycznej wypłaty zysku zgodnie z art. 117 ust. 5.

4.

Do dodatkowego podatku wyrównawczego za rok podatkowy, o którym mowa w ust. 2, dolicza się dodatkowy podatek wyrównawczy obliczony zgodnie z art. 98.

Art. 17.

1.

W przypadku gdy w roku podatkowym w danej jurysdykcji powstanie dodatkowy podatek wyrównawczy i w tej jurysdykcji nie został osiągnięty jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, przepisy art. 14 i art. 15 stosuje się odpowiednio, przy czym w celu obliczenia:

1)

jednostkowego globalnego podatku wyrównawczego przyjmuje się, że jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy jest równy kwocie dodatkowego podatku wyrównawczego, a kwalifikowany dochód każdej jednostki składowej jest równy sumie kwalifikowanych dochodów tej jednostki za lata korygowane;

2)

udziału procentowego jednostki dominującej przyjmuje się, że kwalifikowany dochód każdej jednostki składowej jest równy ilorazowi kwoty jednostkowego globalnego podatku wyrównawczego dla tej jednostki składowej, obliczonego zgodnie z pkt 1, oraz minimalnej stawki podatkowej.

2.

W przypadku gdy zgodnie z art. 98 w roku podatkowym w danej jurysdykcji powstanie dodatkowy podatek wyrównawczy:

1)

przepisu art. 14 nie stosuje się, a jednostkowy globalny podatek wyrównawczy każdej zlokalizowanej w tej jurysdykcji jednostki składowej, która wykazuje kwotę ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych mniejszych od iloczynu kwalifikowanego dochodu (straty) tych jednostek oraz minimalnej stawki podatkowej, oblicza się według wzoru:

kwalifikowany dochód (strata) · minimalna stawka podatkowa - skorygowane podatki kwalifikowane;

2)

udziałowy globalny podatek wyrównawczy oblicza się zgodnie z ust. 1 pkt 2.

Rozdział 2

Jednostki o szczególnym charakterze

Art. 18.

Do jednostek, o których mowa w art. 19-23, przepisy rozdziału 1 stosuje się z uwzględnieniem przepisów szczególnych dotyczących tych jednostek.

Art. 19.

1.

W przypadku jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej efektywną stawkę podatkową oraz jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) netto ustala się łącznie dla wszystkich odpowiednio jednostek inwestycyjnych albo ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych zlokalizowanych w danej jurysdykcji oraz odrębnie od innych jednostek składowych zlokalizowanych w tej jurysdykcji.

2.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednostki inwestycyjnej i ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej:

1)

będących jednostkami transparentnymi podatkowo lub

2)

dla których dokonano wyboru, o którym mowa w art. 118 ust. 1 albo art. 119 ust. 1.

3.

Efektywna stawka podatkowa obliczana dla jednej jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej jest równa ilorazowi skorygowanych podatków kwalifikowanych tej jednostki oraz udziału grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) tej jednostki. Jeżeli w danej jurysdykcji jest zlokalizowana więcej niż jedna taka jednostka, efektywną stawkę podatkową oblicza się łącznie w odniesieniu do wszystkich odpowiednio jednostek inwestycyjnych albo ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych zlokalizowanych w tej jurysdykcji, przez uwzględnienie łącznych skorygowanych podatków kwalifikowanych tych jednostek oraz łącznego udziału grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) tych jednostek.

4.

Skorygowane podatki kwalifikowane jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej stanowią skorygowane podatki kwalifikowane przypadające na udział grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) danej jednostki oraz podatki kwalifikowane przydzielone tej jednostce zgodnie z art. 93.

5.

Udział grupy w kwalifikowanym dochodzie (stracie) jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej ustala się na podstawie udziału procentowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2, z uwzględnieniem wyłącznie udziałów własnościowych, w odniesieniu do których nie dokonano wyboru zgodnie z art. 118 ust. 1 albo art. 119 ust. 1, przypadających na jednostki składowe tej grupy.

Art. 20.

1.

W celu obliczenia jurysdykcyjnego globalnego podatku wyrównawczego, zgodnie z art. 13, dla jednej nisko opodatkowanej jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej uwzględnia się kwotę równą iloczynowi indywidualnej stawki podatkowej obliczonej dla tej jednostki oraz kwoty równej różnicy między przypadającym na grupę udziałem w kwalifikowanym dochodzie tej jednostki, obliczonym zgodnie z art. 19 ust. 5 a substratem majątkowo-osobowym tej jednostki obliczonym zgodnie z ust. 2. Jeżeli w danej jurysdykcji jest zlokalizowana więcej niż jedna taka jednostka w odniesieniu odpowiednio do jednostki inwestycyjnej albo ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej, uwzględnia się przypadający na grupę łączny udział w kwalifikowanym dochodzie (stracie) tych jednostek oraz sumuje się odpowiednio substrat majątkowo-osobowy przypadający na te jednostki.

2.

Jednostki inwestycyjne i ubezpieczeniowe jednostki inwestycyjne ustalają obniżenie z tytułu substratu majątkowo-osobowego zgodnie z art. 101, uwzględniając kwotę kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń kwalifikowanych pracowników i kwotę kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych dla tych jednostek.

3.

Jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy obliczony dla jednostek inwestycyjnych albo ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych, zgodnie z art. 13 i przepisami niniejszego rozdziału, pomniejsza się o kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy w części wymagalnej do zapłaty w rozumieniu art. 13 ust. 2 obliczony odrębnie dla tych jednostek zgodnie z przepisami jurysdykcji ich lokalizacji.

Art. 21.

W przypadku bezpaństwowej jednostki składowej:

1)

efektywną stawkę podatkową oraz

2)

jurysdykcyjny globalny podatek wyrównawczy, w tym obniżenie z tytułu substratu majątkowo-osobowego

- oblicza się za każdy rok podatkowy odrębnie od innych jednostek składowych, w tym innych bezpaństwowych jednostek składowych.

Art. 22.

1.

b)

stałym zakładem, jeżeli działalność takiego zakładu jest prowadzona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ten zakład podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Art. 25.

2)

nadwyżkę zysku stanowi różnica między jurysdykcyjnym kwalifikowanym dochodem netto a substratem majątkowo-osobowym;

3)

dodatkowy podatek wyrównawczy stanowi kwota podatku, o którym mowa w art. 16, obliczona odpowiednio dla krajowego podatku wyrównawczego.

Art. 27.

1.

Krajowy podatek wyrównawczy oblicza się według wzoru:

	jurysdykcyjny krajowy podatek wyrównawczy · kwalifikowany dochód podatnika	.
	suma kwalifikowanego dochodu wszystkich podatników	.

2.

Nie oblicza się krajowego podatku wyrównawczego w przypadku podatnika, który poniósł kwalifikowaną stratę za rok podatkowy.

3.

Krajowy podatek wyrównawczy oblicza się niezależnie od wysokości udziału własnościowego, jaki posiadają jednostki dominujące danej grupy w tej jednostce składowej będącej podatnikiem.

Art. 28.

W przypadku podatnika będącego jednostką, o której mowa w art. 19-23, krajowy podatek wyrównawczy oblicza się zgodnie z art. 27 stosując odpowiednio przepisy działu II rozdziału 2. Podatek ten jest podatkiem należnym od tego podatnika.

1.

Podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków stanowi iloczyn całkowitego podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o którym mowa w art. 35 ust. 1, obliczonego dla wszystkich nisko opodatkowanych jednostek składowych grupy międzynarodowej, oraz udziału w całkowitym podatku wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o którym mowa w art. 35 ust. 1, przydzielonego Rzeczypospolitej Polskiej (udział Rzeczypospolitej Polskiej).

2.

Podatnicy wchodzący w skład danej grupy międzynarodowej są zobowiązani solidarnie do zapłaty podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

Art. 35.

1.

Całkowity podatek wyrównawczy od niedostatecznie opodatkowanych zysków, za rok podatkowy, stanowi suma kwot jednostkowego globalnego podatku wyrównawczego nisko opodatkowanych jednostek składowych grupy międzynarodowej, i odpowiednich kwot kwalifikowanego globalnego podatku wyrównawczego przypadających na takie jednostki tej grupy, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 4, z wyłączeniem nisko opodatkowanych jednostek składowych zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

W sumie, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się kwot dotyczących danej nisko opodatkowanej jednostki składowej, jeżeli za rok podatkowy:

1)

wszystkie udziały własnościowe jednostki dominującej najwyższego szczebla w tej jednostce składowej posiada, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jedna jednostka dominująca, która jest podatnikiem globalnego podatku wyrównawczego albo stosuje kwalifikowaną zasadę włączenia dochodu do opodatkowania w odniesieniu do tej jednostki składowej za ten rok podatkowy;

2)

ta jednostka jest objęta wyborem, o którym mowa w art. 125.

3.

Jeżeli daną nisko opodatkowaną jednostkę składową uwzględnia się w sumie, o której mowa w ust. 1, sumę tę pomniejsza się o udziałowy globalny podatek wyrównawczy lub odpowiedni kwalifikowany globalny podatek wyrównawczy zapłacony przez jednostkę dominującą zgodnie z jej udziałem procentowym w tej jednostce.

Art. 36.

1.

Udział Rzeczypospolitej Polskiej oblicza się za każdy rok podatkowy według wzoru:

50 % współczynnika pracowników + 50 % współczynnika aktywów,

gdzie:

Art. 38.

1.

W przypadku gdy księgowy dochód (strata) netto jednostki składowej za rok podatkowy został ustalony na podstawie zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, innego niż akceptowalny standard rachunkowości, księgowy dochód (stratę) netto koryguje się w celu uniknięcia istotnej różnicy rachunkowej.

2.

Istotna różnica rachunkowa to przekraczająca 75 000 000 euro łącznie dla jednostek składowych grupy, o których mowa w ust. 1, różnica między:

1)

kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do określonego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w standardzie rachunkowości zastosowanym w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy a

2)

kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do tego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w MSR/MSSF

- przy czym tę różnicę ustala się w wartości bezwzględnej, z uwzględnieniem wyłącznie przychodów, kosztów i innych pozycji stanowiących podstawę obliczenia kwalifikowanego dochodu (straty), skorygowanych podatków kwalifikowanych lub substratu majątkowo-osobowego.

3.

W przypadku gdy zastosowanie zasady lub procedury określonej w zatwierdzonym standardzie rachunkowości, innym niż akceptowalny standard rachunkowości, powoduje istotne różnice rachunkowe, kwoty przychodów, kosztów i innych pozycji ustalone w odniesieniu do transakcji z zastosowaniem tej zasady lub procedury ustala się w odniesieniu do tej transakcji zgodnie z zasadą lub procedurą określoną w MSR/MSSF.

Art. 39.

1.

W przypadku gdy nie jest racjonalnie uzasadnione ustalenie księgowego dochodu (straty) netto jednostki składowej za rok podatkowy, na podstawie akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, księgowy dochód (stratę) netto takiej jednostki za ten rok podatkowy ustala się na podstawie innego akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego przez jednostkę składową, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)

księgi takiej jednostki są prowadzone na podstawie tego innego standardu rachunkowości;

2)

informacje i zapisy ujęte w księgach są podane w sposób wiarygodny, przy czym jeżeli te informacje i zapisy są niewiarygodne, księgowy dochód (stratę) netto ustala się na podstawie danych, które pozwalają na odzwierciedlenie stanu rzeczywistego;

3)

trwałe różnice rachunkowe wynikające z ustalenia przychodów, kosztów lub innych pozycji w odniesieniu do transakcji na podstawie tego innego standardu rachunkowości, zostaną skorygowane przez ustalenie przychodów, kosztów i innych pozycji w odniesieniu do tych transakcji zgodnie z zasadą lub procedurą określoną w standardzie rachunkowości zastosowanym w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy za ten rok podatkowy.

2.

Trwałe różnice rachunkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, to przekraczające 1 000 000 euro trwałe różnice między:

1)

kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do określonego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w standardzie rachunkowości, innym niż akceptowalny standard rachunkowości lub zatwierdzony standard rachunkowości zastosowany w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy, a

2)

kwotą przychodów, kosztów lub innych pozycji ustaloną w odniesieniu do tego rodzaju transakcji zgodnie z właściwą zasadą lub procedurą określoną w akceptowalnym standardzie rachunkowości lub zatwierdzonym standardzie rachunkowości zastosowanym w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy

- przy czym różnicę tę ustala się w wartości bezwzględnej, z uwzględnieniem wyłącznie przychodów, kosztów i innych pozycji stanowiących podstawę obliczenia kwalifikowanego dochodu (straty), skorygowanych podatków kwalifikowanych lub substratu majątkowo-osobowego.

Art. 40.

Jednostka składowa jest obowiązana obliczyć księgowy dochód (stratę) netto na podstawie akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości zastosowanego w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy z uwzględnieniem korekt, o których mowa w art. 38 i art. 39, jeżeli:

1)

jednostka ta nie prowadzi ksiąg na podstawie akceptowalnego standardu rachunkowości lub zatwierdzonego standardu rachunkowości albo

2)

to skonsolidowane sprawozdanie grupy jest hipotetycznym sprawozdaniem finansowym.

Oddział 2

Korekty księgowego dochodu (straty) netto

Art. 41.

1.

W celu obliczenia kwalifikowanego dochodu (straty) uwzględnia się następujące korekty księgowego dochodu (straty) netto:

1)

korekty z tytułu:

a)

obciążenia podatkowego netto,

b)

dywidend wyłączonych,

c)

wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, jeżeli jednostka składowa nie dokonała wyboru, o którym mowa w pkt 2 lit. h,

d)

uwzględnianych zysków (strat) wynikających z aktualizacji wyceny,

e)

zysków (strat) z tytułu zbycia aktywów i zobowiązań dokonanego w zakresie reorganizacji,

f)

asymetrycznych zysków (strat) z tytułu różnic kursowych,

g)

niedozwolonych kosztów,

h)

błędów wcześniejszego okresu,

i)

zmiany zasad rachunkowości,

j)

naliczonych kosztów emerytalnych,

k)

wewnątrzgrupowych porozumień finansowych,

l)

przychodów i zmian stanu rezerw zakładów ubezpieczeń,

m)

kapitału Tier I,

n)

zasady ceny rynkowej;

2)

korekty wynikające z dokonanych wyborów w zakresie:

a)

dywidendy z inwestycji portfelowej,

b)

wynagrodzenia w formie akcji,

c)

ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji,

d)

zysku ze zbycia lokalnych rzeczowych aktywów trwałych będących nieruchomościami,

e)

skonsolidowanego podejścia księgowego,

f)

wyłączonych zysków (strat) kapitałowych z instrumentów zabezpieczających udziały własnościowe,

g)

zwolnienia z długu,

h)

włączenia udziałów własnościowych;

3)

korekty w zakresie ulg:

a)

kwalifikowanej zwrotnej ulgi oraz niekwalifikowanej zwrotnej ulgi,

b)

kwalifikowanej zbywalnej ulgi,

c)

innych niż wymienione w lit. a i b.

2.

Jednostka składowa jest obowiązana do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz właściwymi standardami rachunkowości, w sposób zapewniający określenie wysokości kwalifikowanego dochodu (straty), skorygowanych podatków kwalifikowanych, substratu majątkowo-osobowego, globalnego podatku wyrównawczego, krajowego podatku wyrównawczego oraz podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

3.

Jednostka dominująca grupy międzynarodowej zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rejestruje w ewidencji rachunkowej, o której mowa w ust. 2, również korekty księgowego dochodu (straty) netto oraz skorygowane podatki kwalifikowane wszystkich jednostek składowych grupy, z wyłączeniem przychodów, kosztów, zysków, strat oraz transakcji zarejestrowanych w księgach tych jednostek w celu obliczenia zysku (straty) netto oraz księgowego dochodu (straty) netto, chyba że wpływają one na korekty tego księgowego dochodu (straty) netto, kwalifikowany dochód (stratę) lub substrat majątkowo-osobowy.

Art. 42.

Korekta z tytułu obciążenia podatkowego netto, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. a, polega na zwiększeniu o pozycje, które uprzednio zmniejszyły księgowy dochód (stratę) netto, oraz pomniejszeniu o pozycje, które uprzednio zwiększyły ten księgowy dochód (stratę) netto, z tytułu:

1)

podatków kwalifikowanych, bieżących i odroczonych, ujętych w obciążeniu wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego albo ujętych w księgach jako koszt lub podobny zapis, w tym podatków kwalifikowanych naliczonych od dochodu (przychodów), który jest wyłączony z obliczania kwalifikowanego dochodu (straty);

2)

aktywa z tytułu podatku odroczonego od straty za rok podatkowy;

3)

kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego lub krajowego podatku wyrównawczego naliczonych jako koszt lub jako obciążenie wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego;

4)

globalnego podatku wyrównawczego, podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków lub podatków równoważnych wynikających z przepisów obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczpospolita Polska, które są równoważne z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w odniesieniu do jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej - z Modelowymi zasadami OECD odpowiadającymi tym przepisom, naliczonych jako koszt lub jako obciążenie wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego;

5)

wyłączonego przypisanego podatku, o którym mowa w art. 79 ust. 2, naliczonego jako koszt.

Art. 43.

1.

Korekta z tytułu dywidend wyłączonych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. b, polega na nieuwzględnieniu dywidend oraz innych płatności o podobnym charakterze otrzymanych lub naliczonych z tytułu udziałów własnościowych.

2.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dywidendy lub innej płatności o podobnym charakterze otrzymanej lub naliczonej z tytułu:

1)

udziałów własnościowych:

a)

w jednostce składowej posiadanych przez inne jednostki składowe grupy, które dają prawa do mniej niż 10 % zysków, kapitału, rezerw lub praw głosu w tej jednostce w dniu płatności lub naliczenia zysków lub zbycia tych udziałów (inwestycja portfelowa) oraz

b)

które stanowią dla jednostki składowej otrzymującej lub naliczającej w księgach tę dywidendę lub inną płatność, ekonomiczną własność nieprzerwanie przez okres krótszy niż 12 miesięcy liczony na dzień otrzymania lub naliczenia tej dywidendy lub innej płatności, przy czym uznaje się, że:

-

udziały własnościowe stanowią ekonomiczną własność jednostki składowej w danym okresie, jeżeli jednostka ta posiada wszystkie albo prawie wszystkie prawa i obowiązki albo jest uprawniona do wszystkich albo prawie wszystkich praw i obowiązków, które wynikają z posiadania tych udziałów, w tym prawa do zysków, kapitału, rezerw lub prawa głosu, i jednostka ta w tym okresie nie zrzekła się tych praw ani ich nie przeniosła na inną osobę,
-

nie przerywa okresu, w którym udziały własnościowe stanowią ekonomiczną własność jednostki składowej, przeniesienie tych udziałów na inną jednostkę składową grupy w drodze reorganizacji, zgodnie z przepisami działu VIII rozdziału 2;

2)

udziałów własnościowych w jednostce inwestycyjnej, dla której został dokonany wybór w zakresie stosowania metody opodatkowania wypłaty zysków zgodnie z art. 119, lub która podlega równoważnym przepisom jurysdykcji jej lokalizacji odpowiadającym art. 43 dyrektywy 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej - Modelowym zasadom OECD odpowiadającym tym przepisom.

walutą inną niż podatkowa waluta funkcjonalna i księgowa waluta funkcjonalna (trzecią walutą obcą) a księgową walutą funkcjonalną;

3)

można przypisać zmianom kursu wymiany między trzecią walutą obcą a podatkową walutą funkcjonalną niezależnie od tego, czy taki zysk (strata) jest uwzględniony w dochodzie podlegającym opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym lub stracie w opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym.

sumy grzywny lub kary naliczonej w roku podatkowym, jeżeli jest ona wymierzana dziennie lub okresowo, w związku z określonymi czynnościami wymagającymi działań naprawczych.

Art. 49.

1.

Korekta z tytułu błędów wcześniejszego okresu, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. h, polega na uwzględnieniu wartości zmiany kapitału własnego jednostki składowej na początku roku podatkowego, którą można przypisać korekcie błędu popełnionego przy określaniu księgowego dochodu (straty) netto za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe, jeżeli ten błąd miał wpływ na przychody, koszty lub podobne zapisy uwzględniane przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) za ten poprzedni rok podatkowy lub te poprzednie lata podatkowe.

2.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy:

1)

korekta błędu dotyczy roku podatkowego lub lat podatkowych, w których jednostka składowa nie stosowała przepisów ustawy;

2)

korekta została dokonana na podstawie art. 96 lub art. 97.

Art. 50.

Korekta z tytułu zmiany zasad rachunkowości, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. i, polega na uwzględnieniu wartości zmiany kapitału własnego jednostki składowej na początku roku podatkowego wynikającej ze zmiany zasad lub polityki rachunkowości jednostki składowej, jeżeli miała ona wpływ na przychody, koszty lub podobne zapisy uwzględnione przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty).

Art. 51.

Korekta z tytułu naliczonych kosztów emerytalnych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. j, polega na uwzględnieniu różnicy ustalonej za dany rok podatkowy między kwotą kosztów z tytułu zobowiązań emerytalnych uwzględnionych w księgowym dochodzie (stracie) netto a kwotą składek wpłaconych do funduszu emerytalnego.

Art. 52.

1.

Korekta z tytułu wewnątrzgrupowych porozumień finansowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. k, polega na nieuwzględnieniu kosztów lub podobnych odliczeń wynikających z wewnątrzgrupowych porozumień finansowych.

2.

Przez wewnątrzgrupowe porozumienie finansowe rozumie się porozumienie zawarte przez co najmniej dwie jednostki składowe grupy, w ramach którego jednostka składowa opodatkowana wyższą stawką podatku kwalifikowanego udziela bezpośrednio lub za pośrednictwem innej osoby lub innych osób finansowania w formie pożyczki lub kredytu lub w inny sposób finansuje jednostkę składową opodatkowaną niższą stawką podatku kwalifikowanego.

3.

Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)

jednostka składowa otrzymująca finansowanie w ramach wewnątrzgrupowego porozumienia finansowego jest zlokalizowana w jurysdykcji, która:

a)

3.

Przez zastrzeżony kapitał Tier I, o którym mowa w ust. 1, rozumie się instrument emitowany przez jednostkę składową zgodnie z wymogami ostrożnościowymi mającymi zastosowanie do sektora ubezpieczeniowego, który spełnia warunki określone w ust. 2.

4.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zmian kapitału własnego, które wynikają z emisji instrumentu lub umorzenia dodatkowego kapitału Tier I lub zastrzeżonego kapitału Tier I.

Art. 55.

1.

Korekta z tytułu zasady ceny rynkowej, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. n, polega na:

1)

uwzględnieniu wartości transakcji między jednostkami składowymi grupy, które zostały ujęte w księgowym dochodzie (stracie) netto w tej samej kwocie oraz zgodnie z zasadą ceny rynkowej;

2)

korekcie wartości transakcji do kwoty zgodnej z zasadą ceny rynkowej w przypadku transakcji, które nie zostały ujęte w księgowym dochodzie (stracie) netto w tej samej kwocie oraz w wartości zgodnej z zasadą ceny rynkowej, z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 2-7.

2.

Zasada ceny rynkowej polega na ujmowaniu transakcji między jednostkami składowymi grupy zgodnie z warunkami, które zostałyby uzyskane między osobami niepowiązanymi w porównywalnych transakcjach i w porównywalnych okolicznościach.

3.

Przepis ust. 1 w zakresie zgodności z zasadą ceny rynkowej może nie mieć zastosowania do wyceny transakcji, które zostały zawarte między jednostkami składowymi zlokalizowanymi w tej samej jurysdykcji oraz zostały wycenione w tej samej kwocie, z wyjątkiem transakcji między jednostkami składowymi zlokalizowanymi w danej jurysdykcji a zlokalizowanymi w tej samej jurysdykcji mniejszościowymi jednostkami składowymi, jednostkami inwestycyjnymi lub ubezpieczeniowymi jednostkami inwestycyjnymi.

4.

Jeżeli kwota transakcji uwzględniona w księgowych dochodach (stratach) netto jednostek składowych będących stronami transakcji została również ujęta przy obliczeniu dochodu opodatkowanego podatkiem kwalifikowanym tych jednostek oraz wycena ta nie została zakwestionowana lub zmieniona przez właściwe organy podatkowe, przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) ta transakcja podlega wycenie według tej kwoty.

5.

Kwotę transakcji uwzględnioną w kwalifikowanym dochodzie (stracie) jednostki składowej koryguje się do wysokości kwoty przyjętej przy obliczeniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym, w szczególności jeżeli:

1)

dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym wynikający z tych transakcji został określony w wartości innej niż wartość uwzględniona w księgowym dochodzie (stracie) netto tej jednostki;

2)

wycena transakcji jest przedmiotem uprzedniego porozumienia cenowego zawartego między właściwymi organami wszystkich jurysdykcji, w których są zlokalizowane te jednostki będące stronami tej transakcji.

6.

Jeżeli strata ze sprzedaży składnika aktywów lub innego jego przeniesienia między jednostkami składowymi grupy zlokalizowanymi w tej samej jurysdykcji została określona niezgodnie z zasadą ceny rynkowej i ta strata została uwzględniona przy obliczeniu kwalifikowanego dochodu (straty), podlega ona skorygowaniu zgodnie z tą zasadą.

7.

Transakcje, o których mowa w ust. 1 i 6, nie podlegają skorygowaniu zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie w przypadku, gdy taka korekta prowadziłaby do podwójnego opodatkowania lub podwójnego nieopodatkowania dochodu wynikającego z tych transakcji.

Art. 56.

Korekta wynikająca z wyboru w zakresie dywidendy z inwestycji portfelowej, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. a, polega na uwzględnieniu dywidend lub innych wypłat uzyskanych przez jednostkę składową z tytułu inwestycji portfelowych, bez względu na okres, przez który ta jednostka posiada taką inwestycję portfelową na dzień wypłaty.

Art. 57.

1.

Korekta wynikająca z wyboru w zakresie wynagrodzenia w formie akcji, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. b, polega na zastąpieniu kwoty ujętej w księgowym dochodzie (stracie) netto jako kosztu lub wydatku na wynagrodzenia w formie akcji w wysokości wartości rynkowej tych akcji, określonej na dzień ich wydania, kwotą takiego kosztu lub wydatku w wysokości wartości rynkowej tych akcji określonej na dzień ich realizacji, w części, w jakiej taki koszt lub wydatek może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu albo straty dla celów podatku kwalifikowanego.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się do akcji wyemitowanych przez:

1)

jednostkę składową wypłacającą wynagrodzenie w formie akcji na rzecz swoich pracowników lub osób niebędących pracownikami, jeżeli dla tej jednostki składowej są wykonywane praca lub inne świadczenia, z tytułu których jest wypłacane to wynagrodzenie;

2)

inną jednostkę składową niż jednostka składowa, która wypłaca wynagrodzenie w formie akcji, jeżeli praca lub inne świadczenia, z tytułu których jest wypłacane to wynagrodzenie, są wykonywane wyłącznie dla tej jednostki składowej.

3.

Wybór w zakresie wynagrodzenia w formie akcji ma zastosowanie do wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w jurysdykcji, w odniesieniu do której został dokonany ten wybór, jeżeli przepisy dotyczące opodatkowania dochodu podatkiem kwalifikowanym, obowiązujące w tej jurysdykcji, uprawniają do odliczenia kwoty kosztu lub wydatku na wynagrodzenia na podstawie wartości rynkowej akcji na dzień ich realizacji.

4.

W przypadku gdy wybór w zakresie wynagrodzenia w formie akcji został odwołany, kwota niezapłaconych kosztów lub wydatków z tytułu wynagrodzenia w formie akcji odliczona zgodnie z tym wyborem, która przekracza koszty księgowe naliczone na dzień wydania akcji, podwyższa księgowy dochód netto lub obniża księgową stratę netto za rok podatkowy, w którym wybór został odwołany.

5.

W przypadku gdy prawo do wynagrodzenia w formie akcji nie zostało zrealizowane, kwotę kosztów lub wydatków z tego tytułu uwzględnioną przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) w poprzednich latach podatkowych, uwzględnia się przez odpowiednio podwyższenie księgowego dochodu lub zmniejszenie straty netto za rok podatkowy, w którym możliwość realizacji tego prawa wygasła.

6.

Jeżeli część kwoty kosztów lub wydatków z tytułu wynagrodzenia w formie akcji została ujęta w księgach jednostki składowej w latach podatkowych poprzedzających rok podatkowy dokonania wyboru w zakresie wynagrodzenia w formie akcji, kwotę różnicy między całkowitą kwotą kosztów lub wydatków z tytułu wynagrodzenia w formie akcji, która została odliczona przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) tej jednostki w tych poprzednich latach, a łączną kwotą kosztów lub wydatków z tego tytułu, która zostałaby odliczona przy obliczaniu jej kwalifikowanego dochodu (straty) w tych poprzednich latach, gdyby ten wybór został dokonany w tych latach podatkowych, uwzględnia się odpowiednio w księgowym dochodzie (stracie) netto jednostki składowej za rok podatkowy, w którym dokonano wyboru.

7.

Ilekroć w niniejszym artykule jest mowa o akcjach, rozumie się przez to również opcje na akcje, warranty na akcje oraz instrumenty o podobnym charakterze.

Art. 58.

1.

Korekta wynikająca z wyboru w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. c, polega na tym, że zyski (straty) z aktywów i zobowiązań, które są ujmowane w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok podatkowy według wartości godziwej lub wyceny z uwzględnieniem utraty wartości, określa się na dzień zbycia takiego aktywa lub zobowiązania (zasada realizacji).

2.

Wybór w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji stosuje się do wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji, w odniesieniu do której został dokonany ten wybór, chyba że wybór dotyczy wyłącznie rzeczowych aktywów trwałych jednostek składowych lub jednostek inwestycyjnych.

3.

W odniesieniu do jurysdykcji, do której został dokonany wybór w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji, zyski (straty) z aktywów i zobowiązań ujęte według wartości godziwej lub wyceny z uwzględnieniem utraty wartości nie są uwzględniane przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) jakiejkolwiek jednostki składowej zlokalizowanej w tej jurysdykcji objętej tym wyborem.

4.

W celu określenia zysku (straty) ustalanego zgodnie z zasadą realizacji, wartość bilansową aktywów lub zobowiązań stanowi wartość bilansowa z dnia nabycia aktywów lub zaciągnięcia zobowiązań lub wartość bilansowa w pierwszym dniu roku podatkowego, w którym dokonano wyboru, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

5.

W przypadku gdy wybór w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji został odwołany, księgowy dochód (stratę) netto koryguje się za rok podatkowy, w którym to odwołanie nastąpiło, o kwotę różnicy między wartością godziwą aktywów lub zobowiązań a wartością bilansową tych aktywów lub zobowiązań ustaloną na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym dokonano tego odwołania, przy czym kwota ta jest doliczana, jeżeli wartość godziwa jest wyższa od wartości bilansowej albo odliczana, jeżeli wartość bilansowa jest wyższa od wartości godziwej za rok podatkowy, w którym to odwołanie nastąpiło.

6.

W przypadku gdy wybór, o którym mowa w ust. 1, dotyczy aktywa z tytułu nabytej wierzytelności albo wielu wierzytelności nabytych w ramach jednej transakcji (pakiet wierzytelności), zyski (straty) z tego aktywa określa się na dzień spłaty takich wierzytelności w całości albo części albo na dzień ich zbycia w całości albo części.

W przypadku, o którym mowa w ust. 6, oblicza się dodatkowy podatek wyrównawczy zgodnie z art. 16.

8.

Przepisy ust. 1-7 stosuje się do nieruchomości, które jednostka składowa kwalifikuje jako inwestycje długoterminowe, pozostałe aktywa niefinansowe lub inną pozycję aktywów, zgodnie z właściwym akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości.

Art. 60.

1.

Korekta wynikająca z wyboru w zakresie skonsolidowanego podejścia księgowego, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. e, polega na wyłączeniu z księgowych dochodów (strat) netto jednostek składowych zlokalizowanych w tej samej jurysdykcji przychodów, kosztów, zysków, strat i podobnych pozycji, które wynikają z transakcji między tymi jednostkami, jeżeli te jednostki wchodzą w skład podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, albo grupy objętej podobną konsolidacją podatkową na podstawie przepisów obowiązujących w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska.

2.

W roku podatkowym, za który dokonano wyboru w zakresie skonsolidowanego podejścia księgowego, oraz w roku, za który ten wybór został odwołany, koryguje się przychody, koszty, zyski, straty i podobne pozycje, o których mowa w ust. 1, uwzględniane przy obliczaniu księgowego dochodu (straty) netto w taki sposób, aby pozycje te nie zostały uwzględnione w kwalifikowanym dochodzie (stracie) więcej niż jeden raz lub pominięte w wyniku takiego wyboru lub jego odwołania.

3.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednostek inwestycyjnych, ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych, jednostek joint venture oraz mniejszościowych jednostek składowych.

Art. 61.

1.

Korekta wynikająca z wyboru w zakresie wyłączonych zysków (strat) kapitałowych z instrumentów zabezpieczających udziały własnościowe, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. f, polega na objęciu korektą z tytułu wyłączonych zysków (strat) kapitałowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. c, również zysków (strat) powstających w związku z ustanowieniem instrumentów zabezpieczających przed ryzykiem wahań kursowych udziały własnościowe, które jednostka składowa posiada w innej jednostce składowej.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)

instrument zabezpieczający zabezpiecza przed ryzykiem walutowym udziały własnościowe inne niż udziały posiadane w inwestycji portfelowej;

2)

zyski (straty) zostały wykazane w innych całkowitych dochodach;

3)

instrument zabezpieczający jest uznawany za efektywne zabezpieczenie zgodnie z akceptowalnym lub zatwierdzonym standardem rachunkowości finansowej stosowanym przy sporządzaniu skonsolidowanego sprawozdania grupy, z zastrzeżeniem art. 29.

3.

Prawo do korekty wynikającej z wyboru w zakresie wyłączonych zysków (strat) kapitałowych z instrumentów zabezpieczających udziały własnościowe przysługuje jednostce składowej, która posiada zabezpieczane udziały własnościowe, również w przypadku, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:

1)

stroną transakcji zabezpieczającej wynikającej z instrumentu zabezpieczającego jest inna jednostka składowa tej samej grupy;

2)

księgowy i ekonomiczny skutek tego zabezpieczenia uwzględnia się przy obliczaniu księgowego dochodu (straty) netto jednostki posiadającej zabezpieczane udziały własnościowe.

Art. 62.

1.

Korekta wynikająca z wyboru w zakresie zwolnienia z długu, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. g, polega na nieuwzględnieniu ujętych w księgowym dochodzie (stracie) netto jednostki składowej przychodów (dochodów) z tytułu zwolnienia z długu, które podlegają zwolnieniu lub wyłączeniu z opodatkowania podatkiem kwalifikowanym, jeżeli:

1)

te przychody (dochody) odpowiadają wartości zobowiązań tej jednostki umorzonych w drodze:

a)

postępowania upadłościowego, likwidacyjnego, pojednawczego, układowego oraz innego postępowania o podobnym charakterze prowadzonego na podstawie właściwych przepisów jurysdykcji lokalizacji tej jednostki, które zostało zatwierdzone przez właściwy organ sądowy tej jurysdykcji lub niezależnego zarządcy masy upadłościowej powołanego w celach prowadzenia takiego postępowania,

b)

układu albo porozumienia o podobnym charakterze, którego jedną ze stron jest co najmniej jedna osoba niepowiązana z tą jednostką składową, a brak zawarcia takiego układu albo porozumienia skutkowałby prawdopodobieństwem niewypłacalności tej jednostki składowej w następujących po sobie kolejnych 12 miesiącach liczonych od miesiąca, w którym zawarto ten układ lub to porozumienie, albo

2)

wartość umorzonych zobowiązań tej jednostki przewyższa wartość rynkową jej aktywów określoną na dzień poprzedzający to umorzenie.

2.

Przychody (dochody) z tytułu zwolnienia z długu, o których mowa w ust. 1, ustala się w wysokości wartości zobowiązań wobec:

1)

osób powiązanych i osób niepowiązanych z jednostką składową, będących stronami postępowania, układu lub porozumienia, w części faktycznie umorzonej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

osób, które nie są osobami powiązanymi z jednostką składową, w części faktycznie umorzonej, nie wyższej niż niższa z kwot:

a)

nadwyżki zobowiązań jednostki składowej nad wartością rynkową jej aktywów określoną na dzień poprzedzający to umorzenie,

b)

zmniejszenia aktywów, zobowiązań, przychodów, kosztów, w tym podatków kwalifikowanych i ulg podatkowych, jakie wynikają z umorzenia zobowiązań oraz przysługują jednostce składowej na podstawie prawa podatkowego jurysdykcji jej lokalizacji

- w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

3.

Przez prawdopodobieństwo niewypłacalności jednostki składowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, rozumie się utratę zdolności tej jednostki do wykonywania własnych zobowiązań pieniężnych w terminie, w jakim te zobowiązania stają się wymagalne, która została stwierdzona przez niezależną, niepowiązaną i wykwalifikowaną osobę, na podstawie wartości majątku jednostki składowej nieuwzględniającego zobowiązań (długów) wobec jednostek składowych tej samej grupy oraz innych osób powiązanych z tą jednostką.

Art. 63.

1.

Korekta wynikająca z wyboru w zakresie włączenia udziałów własnościowych, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. h, polega na uwzględnieniu zysku (straty) z udziałów własnościowych innych niż inwestycje portfelowe oraz kwalifikowane udziały własnościowe.

2.

Wybór w zakresie włączenia udziałów własnościowych stosuje się do wszystkich udziałów własnościowych, z wyjątkiem inwestycji portfelowych posiadanych przez jednostki składowe zlokalizowane w danej jurysdykcji, w odniesieniu do której został dokonany ten wybór.

3.

Przez zysk (stratę), o którym mowa w ust. 1, rozumie się:

1)

zysk (stratę) z tytułu zmiany wartości godziwej oraz utraty wartości takich udziałów własnościowych - w przypadku gdy:

a)

zmiany tej wartości godziwej oraz utrata wartości są uwzględniane przez jednostkę składową przy obliczaniu podatku dochodowego, będącego podatkiem kwalifikowanym, w części bieżącej, albo

b)

5.

1)

wygaśnie w drodze przedawnienia - wartość bilansową składnika aktywów objętego tą ulgą podwyższa się o kwotę nieuzyskanego w związku z tym wygaśnięciem zwrotu lub odliczenia;

2)

zostanie zbyte - jednostka składowa kontynuuje to rozliczenie do końca okresu użytkowania składnika aktywów, a różnicę między rynkową ceną sprzedaży i kwotą zwrotu oraz odliczenia z tytułu tej ulgi odnosi proporcjonalnie do tego okresu użytkowania, jaki pozostaje po roku, w którym składnik ten został zbyty.

Art. 66.

1.

Korekta w zakresie ulg innych niż kwalifikowana zwrotna ulga, niekwalifikowana zwrotna ulga lub kwalifikowana zbywalna ulga, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 3 lit. c, polega na ich nieuwzględnieniu.

2.

Jeżeli ulgi, o których mowa w ust. 1, zostały uwzględnione w księgowym dochodzie (stracie) netto jako przychód lub koszt lub podobny zapis, wartość tę odpowiednio się koryguje przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty).

3.

Jednostka składowa, która sprzedała nabytą niekwalifikowaną zbywalną ulgę i poniosła stratę w związku z tą sprzedażą, uwzględnia tę stratę za rok podatkowy, w którym wystąpiła ta sprzedaż.

4.

Przez niekwalifikowaną zbywalną ulgę rozumie się ulgę podatkową niebędącą kwalifikowaną zwrotną ulgą, niekwalifikowaną zwrotną ulgą albo kwalifikowaną zbywalną ulgą, polegającą na zwrocie lub odliczeniu kwoty podatku dochodowego, w tym w kwocie przewyższającej taki podatek, w przypadku której prawo do takiego zwrotu lub odliczenia przysługuje każdej jednostce posiadającej prawo do ulgi.

Rozdział 2

Przepisy szczególne

7.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, ciężar dowodu, że zarządzanie strategiczne lub zarządzanie handlowe wszystkimi statkami jest faktycznie prowadzone w jurysdykcji, w której jednostka składowa jest zlokalizowana, spoczywa na tej jednostce.

Art. 68.

1.

Jeżeli suma dochodów z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w tej samej jurysdykcji jest wyższa niż 50 % sumy dochodów tych jednostek z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej, ta nadwyżka podwyższa księgowy dochód (stratę) netto tych wszystkich jednostek składowych proporcjonalnie do udziału dochodu z działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej jednostki składowej w łącznym dochodzie z takiej działalności wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w tej jurysdykcji.

2.

Przy obliczaniu nadwyżki, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się strat z działalności w zakresie żeglugi międzynarodowej oraz działalności dodatkowej w zakresie żeglugi międzynarodowej.

między miejscami położonymi na terytorium jednej jurysdykcji, bez względu na to, czy w tej jurysdykcji jest zlokalizowana jednostka składowa.

6.

Przepis ust. 4 stosuje się pod warunkiem, że działalność jest prowadzona głównie w związku z przewozem pasażerów lub ładunków statkami w żegludze międzynarodowej i nie dotyczy przewozu śródlądowymi drogami wodnymi.

Oddział 2

Księgowy dochód (strata) stałego zakładu oraz przydzielanie kwalifikowanego dochodu (straty) między centralę a stały zakład

Art. 70.

Księgowy dochód (stratę) netto stałego zakładu stanowi zysk (strata) netto:

1)

wynikający ze sprawozdania finansowego tego stałego zakładu - w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a-c, sporządzającego sprawozdanie finansowe;

2)

który zostałby wykazany w sprawozdaniu finansowym takiego zakładu, gdyby to sprawozdanie zostało sporządzone zgodnie ze standardem rachunkowości stosowanym przy sporządzeniu skonsolidowanego sprawozdania grupy - w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a-c, niesporządzającego sprawozdania finansowego;

3)

ustalony na podstawie dochodu zwolnionego lub wyłączonego z opodatkowania podatkiem dochodowym w jurysdykcji lokalizacji centrali oraz kosztów, które nie są odliczane do celów podatkowych w jurysdykcji lokalizacji centrali, jeżeli ten dochód i te koszty można przypisać transakcjom prowadzonym poza tą jurysdykcją - w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. d.

Art. 71.

Księgowy dochód (strata) netto stałego zakładu, o którym mowa w art. 70, uwzględnia wyłącznie przychody i koszty, które:

1)

można przypisać takiemu zakładowi zgodnie z właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania lub mającym zastosowanie prawem krajowym jurysdykcji, w której ten zakład jest zlokalizowany, bez względu na wysokość dochodu podlegającego opodatkowaniu oraz wysokość kosztów podlegających odliczeniu w tej jurysdykcji - w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. a lub b;

2)

zostałyby przypisane takiemu zakładowi zgodnie z postanowieniami podobnymi do art. 7 Modelowej konwencji OECD - w przypadku stałego zakładu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 40 lit. c.

Art. 72.

1.

Księgowego dochodu (straty) netto stałego zakładu nie uwzględnia się przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) centrali.

2.

Kwalifikowana strata stałego zakładu pomniejsza księgowy dochód (stratę) netto centrali za rok podatkowy w takiej części, w jakiej strata stałego zakładu:

1)

może zostać uznana za koszt przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym tej centrali oraz

2)

nie została uwzględniona przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym, na podstawie przepisów jurysdykcji lokalizacji centrali oraz lokalizacji stałego zakładu

- bez względu na rok podatkowy rozliczenia takiej straty albo jej części.

3.

Kwalifikowany dochód osiągany przez stały zakład w latach podatkowych następujących po roku podatkowym, o którym mowa w ust. 2, podwyższa księgowy dochód (stratę) centrali do wysokości kwalifikowanej straty, która była rozliczona jako koszt centrali na podstawie ust. 2.

4.

Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy strata stałego zakładu jest rozliczana przez przychody i koszty mające bezpośredni wpływ na wysokość tej straty.

Oddział 3

Szczególne zasady przydzielania księgowego dochodu (straty) netto jednostce pośredniczącej

2)

tej jednostce pośredniczącej - w przypadku gdy jest ona jednostką transparentną podatkowo będącą jednostką dominującą najwyższego szczebla albo odwróconą jednostką hybrydową.

2.

Przydziału, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się odrębnie w odniesieniu do każdego właściciela posiadającego udział własnościowy w jednostce pośredniczącej, o której mowa w ust. 1.

3.

Księgowy dochód (stratę) netto jednostki pośredniczącej pomniejsza się o kwotę przydzieloną jednostkom będącym jej właścicielami zgodnie z ust. 1 pkt 1.

4.

Jeżeli jednostka będąca właścicielem jednostki transparentnej podatkowo jest również jednostką transparentną podatkowo, zasadę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio do jednostek będących właścicielem takiej jednostki, z kolejnego poziomu lub kolejnych poziomów struktury, które nie są jednostkami transparentnymi podatkowo. W przypadku gdy wszystkie jednostki składowe grupy są jednostkami transparentnymi podatkowo, księgowy dochód (stratę) netto jednostki pośredniczącej przydziela się jednostce dominującej najwyższego szczebla.

Art. 76.

1.

Przepisy art. 73 oraz art. 75 stosuje się do każdego udziału własnościowego posiadanego przez daną jednostkę będącą właścicielem w jednostce pośredniczącej, zgodnie z kwalifikacją tej jednostki pośredniczącej dokonaną na podstawie art. 3 ust. 3 i przepisów jurysdykcji, w której ta jednostka będąca właścicielem jest zlokalizowana.

2.

Przez udziały własnościowe, o których mowa w art. 73 i art. 75 ust. 1 pkt 1, rozumie się również prawa do zysków wynikające z takich udziałów posiadane przez jednostkę, jeżeli na dany rok podatkowy prawa te zostały przeniesione z właściciela na tę jednostkę w drodze umowy lub innego porozumienia, zawartych na czas określony w jakiejkolwiek formie.

Dział VI

Skorygowane podatki kwalifikowane

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 77.

Podatki kwalifikowane jednostki składowej to podatki przydzielone jednostce składowej, która przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) uwzględnia te podatki oraz dochód opodatkowany tymi podatkami.

Art. 78.

1.

Do podatków kwalifikowanych jednostki składowej zalicza się ujęte w księgach za rok podatkowy:

1)

podatki nakładane z tytułu:

a)

dochodu lub zysku tej jednostki składowej lub udziału tej jednostki w dochodzie lub zysku innej jednostki składowej, w której posiada ona udział własnościowy,

b)

wypłaconego lub przeznaczonego do wypłaty zysku, wypłat równoważnych wypłacie zysku oraz kosztów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub kosztów o podobnym charakterze, jeżeli są naliczone w ramach systemu opartego na opodatkowaniu wypłaty zysków, o którym mowa w art. 115

- w tym podatki dochodowe pobierane u źródła i inne podobne podatki;

2)

podatki nakładane w miejsce podatku dochodowego od osób prawnych, w przypadku gdy w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki składowej nie obowiązuje system podatku dochodowego od osób prawnych;

3)

podatki naliczone z tytułu zysków zatrzymanych lub kapitału własnego jednostki składowej, w tym podatki naliczone od całości albo części składników opartych na dochodzie lub kapitale własnym.

2.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do grzywien, kar, odsetek i opłat o podobnym charakterze naliczanych w związku z podatkami kwalifikowanymi.

3.

Przez podatki kwalifikowane rozumie się w szczególności podatki, o których mowa w art. 18, art. 21, art. 22, art. 22d, art. 24a, art. 24aa, art. 24b, art. 24ca, art. 24d oraz art. 24f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

beneficjent rzeczywisty dywidendy jest osobą fizyczną i rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której:

-

jednostka składowa wypłacająca tę dywidendę podlega podatkowi kwalifikowanemu oraz
-

ta osoba fizyczna podlega opodatkowaniu według stawki nominalnej co najmniej równej standardowej stawce podatkowej mającej zastosowanie do zwykłego dochodu lub

2)

jednostki rządowej, organizacji międzynarodowej, organizacji nienastawionej na zysk lub funduszu emerytalnego będących rezydentami podatkowymi jurysdykcji, w których zostały utworzone i posiadają zarząd, lub

3)

jednostki inwestycyjnej będącej rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której została utworzona i podlega nadzorowi, jeżeli ta jednostka nie wchodzi w skład grupy międzynarodowej lub grupy krajowej, lub

4)

zakładu ubezpieczeń na życie będącego rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której ten zakład jest zlokalizowany, w zakresie, w jakim dywidenda, o której mowa w ust. 3:

a)

jest otrzymywana w związku z działalnością funduszu emerytalnego będącego rezydentem podatkowym jurysdykcji, w której został utworzony i posiada zarząd, oraz

b)

podlega opodatkowaniu w podobny sposób jak dywidenda otrzymana przez fundusz emerytalny.

Rozdział 2

Zasady ustalania skorygowanych podatków kwalifikowanych

Oddział 1

Przepisy ogólne

Art. 80.

1.

Skorygowanymi podatkami kwalifikowanymi jednostki składowej za rok podatkowy jest suma podatków kwalifikowanych tej jednostki stanowiących podatki dochodowe w części bieżącej skorygowana o:

1)

zwiększenia podatków kwalifikowanych, o których mowa w art. 81;

2)

zmniejszenia podatków kwalifikowanych, o których mowa w art. 82;

3)

zwiększenia i zmniejszenia z tytułu kwalifikowanych udziałów własnościowych i kwalifikowanych pośrednich aktywów podatkowych, o których mowa w art. 83;

4)

korzyści związane z rozliczeniem zysku lub straty, o których mowa w art. 84;

5)

zwiększenia z tytułu całkowitej korekty podatku odroczonego, o której mowa w art. 85 ust. 1, ustalonej dla tej jednostki zgodnie z przepisami oddziału 2, z zastrzeżeniem art. 91;

6)

podatki kwalifikowane ujęte w kapitale własnym lub w innych całkowitych dochodach w części, w jakiej odnoszą się do dochodów lub zysków uwzględnionych w kwalifikowanym dochodzie (stracie), jeżeli te dochody lub zyski podlegają opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym na podstawie przepisów podatkowych obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w innej niż Rzeczpospolita Polska jurysdykcji lokalizacji tej jednostki - w przypadku gdy te podatki nie zostały jednocześnie naliczone jako koszt lub jako obciążenie wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego.

2.

Przy obliczaniu skorygowanych podatków kwalifikowanych kwota podatku kwalifikowanego jest uwzględniana jeden raz przez jedną jednostkę składową, choćby kwota ta mogła zostać rozliczona w więcej niż jednej pozycji z tytułów wymienionych w ust. 1.

Art. 81.

Podatki kwalifikowane zwiększa się o kwotę:

1)

podatków kwalifikowanych ujętych jako koszt lub podobny zapis w celu ustalenia zysku (straty) netto;

2)

wartości aktywa od kwalifikowanej straty, wykorzystanego zgodnie z art. 92 ust. 3 - w przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w art. 92 ust. 1;

3)

podatków kwalifikowanych dotyczących niepewnej pozycji podatkowej, zapłaconych przez jednostkę składową w roku podatkowym - w przypadku gdy te podatki w poprzednich latach podatkowych zostały wyłączone z podatków kwalifikowanych na podstawie art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b;

4)

odliczenia lub zwrotu podatku z tytułu kwalifikowanej zwrotnej ulgi lub kwalifikowanej zbywalnej ulgi - w przypadku gdy kwota tego odliczenia lub tego zwrotu została ujęta w księgach jako zmniejszenie podatku dochodowego w części bieżącej.

Art. 82.

1.

Podatki kwalifikowane zmniejsza się o:

1)

podatek dochodowy w części bieżącej, w tym naliczony jako koszt lub podobny zapis:

a)

w części, jaka faktycznie jest związana z dochodem wyłączonym z obliczania kwalifikowanego dochodu (straty),

b)

dotyczący niepewnej pozycji podatkowej,

c)

którego zapłaty nie przewiduje się, zgodnie z przepisami obowiązującymi w jurysdykcji, w której jest zlokalizowana jednostka składowa, w okresie 3 lat liczonych od ostatniego dnia roku podatkowego,

d)

w związku z przychodem wyłączonym na podstawie art. 62, w części, jaka faktycznie jest związana z tym przychodem;

2)

odliczenie lub zwrot podatku z tytułu niekwalifikowanej zwrotnej ulgi w części, w jakiej to odliczenie lub ten zwrot nie zostały ujęte w księgach jako zmniejszenie podatku dochodowego w części bieżącej;

3)

odliczenie od podatku kwalifikowanego lub zwrot podatków kwalifikowanych, które nie zostały ujęte w księgach jako zmniejszenie podatku dochodowego w części bieżącej, inne niż odliczenie lub zwrot podatku z tytułu kwalifikowanej zwrotnej ulgi lub kwalifikowanej zbywalnej ulgi.

2.

Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, dokonuje się z tytułu:

1)

niekwalifikowanej zbywalnej ulgi, jeżeli prawo do tej ulgi zostało:

a)

objęte przez jednostkę składową po raz pierwszy na podstawie przepisów obowiązujących w jurysdykcji jej lokalizacji, w kwocie odpowiadającej sumie:

-

kwoty dokonanego z tytułu tej ulgi zwrotu lub odliczenia zaliczonego na poczet własnych zobowiązań podatkowych należnych za rok przyjęty dla celów podatku dochodowego tej jednostki, jeżeli ten rok kończy się w trakcie roku podatkowego przyjętego dla celów ustawy, oraz
-

kwoty otrzymanej w trakcie roku podatkowego w zamian za niewykorzystany zwrot oraz odliczenie z tytułu tej ulgi,

b)

nabyte przez jednostkę składową od innej osoby, w kwocie odpowiadającej:

-

nadwyżce kwoty całkowitego zwrotu oraz odliczenia z tytułu tej ulgi nad jej ceną nabycia, proporcjonalnie do kwoty zwrotu oraz odliczenia z tytułu tej ulgi zaliczonego na poczet własnych zobowiązań podatkowych należnych za rok przyjęty dla celów podatku dochodowego tej jednostki, jeżeli ten rok kończy się w trakcie roku podatkowego przyjętego dla celów ustawy,
-

zyskowi ze sprzedaży tej ulgi, jaki ta jednostka osiągnęła w roku podatkowym, jeżeli strata poniesiona z takiego zbycia innej niekwalifikowanej zbywalnej ulgi zostanie uwzględniona w sposób określony w art. 66 ust. 3;

2)

ulg innych niż kwalifikowana zwrotna ulga, kwalifikowana zbywalna ulga oraz niekwalifikowana zbywalna ulga w kwocie równej dokonanemu z tytułu takiej ulgi zwrotowi lub odliczeniu zaliczonemu na poczet własnych zobowiązań podatkowych należnych za rok przyjęty dla celów podatku dochodowego jednostki składowej, jeżeli ten rok kończy się w trakcie roku podatkowego przyjętego dla celów ustawy.

wpływają na wysokość podatku dochodowego w części bieżącej lub podatku dochodowego w części odroczonej albo

2)

pozostają w związku z kwalifikowanymi udziałami własnościowymi

- te korzyści uwzględnia się odpowiednio przy obliczaniu skorygowanych podatków kwalifikowanych jednostki składowej.

Oddział 2

Całkowita korekta podatku odroczonego

Art. 85.

1.

Całkowitą korektę podatku odroczonego stanowi podatek dochodowy za rok podatkowy w części odroczonej przypadający na podatki kwalifikowane jednostki składowej w wysokości odpowiadającej kwocie tego podatku:

1)

ujętej w księgach - w przypadku gdy stawka podatkowa stosowana do celów obliczania tego podatku w części odroczonej nie przekracza minimalnej stawki podatkowej;

2)

przeliczonej według minimalnej stawki podatkowej - w przypadku gdy stawka podatkowa stosowana do celów obliczania tego podatku w części odroczonej jest wyższa od minimalnej stawki podatkowej.

2.

Całkowita korekta podatku odroczonego zwiększa skorygowane podatki kwalifikowane jednostki składowej.

niedozwolonych rozliczeń międzyokresowych, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. b, lub niewykorzystanych rozliczeń międzyokresowych, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. c, w części, w jakiej podstawa ich utworzenia została zapłacona w roku podatkowym;

2)

rezerwy z tytułu podatku odroczonego utworzonej ponownie zgodnie z art. 89, jeżeli ta rezerwa została utworzona w jednym roku z poprzednich lat podatkowych i rozwiązana oraz zapłacona w roku podatkowym.

Art. 88.

1.

Całkowitą korektę podatku odroczonego pomniejsza się o:

1)

hipotetyczną kwotę z tytułu straty podatkowej, która odpowiada wysokości aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, jakie mogłoby zostać utworzone przez jednostkę w przypadku, gdy taka jednostka poniosła stratę podatkową, ale w związku z brakiem podstaw do ujęcia tego aktywa w księgach, w tym z powodu niskiego prawdopodobieństwa wykorzystania tej straty, takie aktywo nie zostało utworzone;

2)

kwotę aktywa z tytułu podatku odroczonego przypisanego do kwalifikowanej straty jednostki składowej za rok podatkowy, jeżeli to aktywo zostało określone w wysokości odpowiadającej kwocie nadwyżki jego wartości przeliczonego według minimalnej stawki podatkowej ponad jego wartość przeliczoną i ujętą według stawki niższej niż minimalna stawka podatkowa.

2.

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli podatnik wykaże, że aktywo z tytułu podatku odroczonego przypisanego do kwalifikowanej straty jednostki składowej za rok podatkowy faktycznie wynika z takiej kwalifikowanej straty.

Art. 89.

1.

Rezerwa z tytułu podatku odroczonego podlega ponownemu ujęciu na potrzeby obliczenia za rok podatkowy kwoty całkowitej korekty podatku odroczonego, jeżeli ta rezerwa:

1)

została ujęta w księgach i uwzględniona w kwocie całkowitej korekty podatku odroczonego za piąty rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy oraz

2)

nie została rozwiązana i zapłacona w roku podatkowym.

2.

O kwotę ponownie ujętej zgodnie z ust. 1 rezerwy z tytułu podatku odroczonego zmniejsza się skorygowane podatki kwalifikowane za piąty rok podatkowy bezpośrednio poprzedzający rok podatkowy.

3.

Nie podlega ponownemu ujęciu w księgach rezerwa z tytułu podatku odroczonego, o której mowa w ust. 1, jeżeli dotyczy:

1)

odpisów dokonywanych w jakiejkolwiek formie z tytułu szybszego rozliczenia kosztów podatkowych odnoszących się do rzeczowych aktywów trwałych;

2)

kosztów licencji uzyskanej od właściwego organu administracji lub praw uzyskanych na podstawie podobnego do licencji porozumienia z takim organem, dotyczących użytkowania nieruchomości lub korzystania z zasobów naturalnych, które są związane ze znaczącymi inwestycjami w rzeczowe aktywa trwałe;

3)

kosztów badań i rozwoju;

4)

kosztów likwidacji szkód i remediacji;

5)

niezrealizowanych zysków z wyceny według wartości godziwej, jeżeli nie podlegają wyborowi w zakresie ujmowania zysków (strat) zgodnie z zasadą realizacji, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 lit. c;

6)

zysków z tytułu różnic kursowych;

7)

rezerw ubezpieczeniowych zakładów ubezpieczeń i odroczonych kosztów akwizycji polis ubezpieczeniowych;

8)

zysków ze sprzedaży rzeczowych aktywów trwałych znajdujących się w jurysdykcji lokalizacji jednostki składowej, które są reinwestowane w rzeczowe aktywa trwałe w tej samej jurysdykcji;

9)

dodatkowych kwot ujętych w księgach w wyniku zmiany zasad rachunkowości, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. i, w odniesieniu do pozycji określonych w pkt 1-8.

Art. 90.

- przeliczonej według minimalnej stawki podatkowej.

Art. 91.

Przepisów art. 85-90 nie stosuje się do jednostek składowych zlokalizowanych w jurysdykcji, w odniesieniu do której dokonano wyboru dotyczącego kwalifikowanej straty określonego w oddziale 3.

Oddział 3

Wybór dotyczący kwalifikowanej straty

Art. 92.

1.

Na podstawie wyboru dokonanego zgodnie z art. 137 jednostka składowa może zwiększyć podatki kwalifikowane o wartość aktywa od kwalifikowanej straty w kwocie stanowiącej iloczyn jurysdykcyjnej kwalifikowanej straty netto, dla której utworzono to aktywo z tytułu odroczonego podatku dochodowego, oraz minimalnej stawki podatkowej.

2.

Wyboru, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się dla wszystkich jednostek składowych grupy zlokalizowanych w danej jurysdykcji, przy czym prawo do dokonania tego wyboru nie przysługuje, jeżeli jakakolwiek jednostka składowa grupy zlokalizowana w danej jurysdykcji stosuje system opodatkowania wypłaty zysku, o którym mowa w art. 115 ust. 1.

3.

Wartość aktywa od kwalifikowanej straty, określonego zgodnie z ust. 1, zwiększa podatki kwalifikowane począwszy od pierwszego roku podatkowego, w którym został osiągnięty jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, następującego po roku podatkowym, w którym została poniesiona jurysdykcyjna kwalifikowana strata netto, w odniesieniu do której utworzono to aktywo.

4.

Zwiększenie podatków kwalifikowanych, o którym mowa w ust. 1, nie może być wyższe niż:

1)

iloczyn kwoty kwalifikowanego dochodu oraz minimalnej stawki podatkowej albo

2)

2)

odsetek lub płatności o podobnym charakterze,

3)

czynszu,

4)

opłat licencyjnych,

5)

umownego prawa do płatności przez czas określony, w szczególności renty,

6)

dochodów z nieruchomości (majątku), który jest źródłem płatności, o których mowa w pkt 1-5, innych niż kwoty dochodów wymienione w pkt 1-5

- w zakresie, w jakim jednostka będąca właścicielem tej jednostki podlegała z tego tytułu opodatkowaniu zgodnie z przepisami o zagranicznych jednostkach kontrolowanych lub w związku z posiadaniem udziałów własnościowych w jednostce hybrydowej.

4.

Jeżeli po zastosowaniu ust. 1 jednostce składowej nie zostanie przydzielona pełna kwota podatków kwalifikowanych jednostki będącej właścicielem, naliczonych w związku z dochodem pasywnym tej jednostki składowej, pozostałą kwotę takich podatków uznaje się za podatki kwalifikowane tego właściciela.

Art. 95.

1.

Jeżeli kwalifikowany dochód stałego zakładu jest traktowany jako kwalifikowany dochód centrali zgodnie z art. 72, podatki kwalifikowane powstające w jurysdykcji, w której ten zakład jest zlokalizowany, związane z takim dochodem uznaje się za podatki kwalifikowane centrali.

2.

Podatki kwalifikowane przydzielone centrali, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekroczyć wartości stanowiącej iloczyn kwalifikowanego dochodu centrali zgodnie z art. 72 oraz najwyższej nominalnej stawki podatku dochodowego od osób prawnych obowiązującej zgodnie z przepisami jurysdykcji lokalizacji tej centrali i mającej zastosowanie do dochodu, który nie podlega zwolnieniu, wyłączeniu z opodatkowania, ulgom podatkowym ani innym korzyściom podatkowym.

Oddział 5

Korekty podatków kwalifikowanych po złożeniu zeznania i zmiany stawek podatkowych

Art. 96.

1.

Jeżeli jednostka składowa ujmuje w księgach w roku podatkowym zmianę wysokości podatków kwalifikowanych za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe, zmianę tę:

1)

uwzględnia się w podatkach kwalifikowanych za ten rok podatkowy w przypadku:

a)

podwyższenia tych podatków kwalifikowanych albo

b)

nieistotnego obniżenia podatków kwalifikowanych, jeżeli dokonano wyboru w tym zakresie, przy czym przez nieistotne obniżenie podatków kwalifikowanych rozumie się łączne obniżenie skorygowanych podatków kwalifikowanych ustalonych w odniesieniu do danej jurysdykcji za rok podatkowy o mniej niż 1 000 000 euro;

2)

uwzględnia się w podatkach kwalifikowanych, których ta zmiana dotyczy, odpowiednio za poprzedni rok podatkowy lub lata podatkowe oraz ponownie ustala się za takie lata efektywną stawkę podatkową i oblicza dodatkowy podatek wyrównawczy zgodnie z art. 16 - w przypadku obniżenia podatków kwalifikowanych, uwzględnionych w skorygowanych podatkach kwalifikowanych, innego niż nieistotne obniżenie podatków kwalifikowanych.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy jednostka składowa:

1)

ustala kwalifikowany dochód (stratę) z uwzględnieniem korekt, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 lit. h oraz i, wynikających z ponownego obliczenia za poprzedni rok podatkowy lub lata podatkowe dochodu (straty) do opodatkowania podatkiem kwalifikowanym lub księgowego dochodu (straty) netto;

2)

w roku podatkowym lub latach podatkowych poprzedzających rok podatkowy dokonuje odliczenia straty w opodatkowaniu podatkiem kwalifikowanym powstałej za rok podatkowy, przy czym przepis art. 98 stosuje się odpowiednio.

3.

Jeżeli podatek dochodowy w części bieżącej w kwocie przekraczającej 1 000 000 euro nie zostanie zapłacony w ciągu 3 lat kalendarzowych od zakończenia roku podatkowego, w którym ta kwota podatku została uwzględniona w skorygowanych podatkach kwalifikowanych, efektywną stawkę podatkową oblicza się ponownie za ten rok, wyłączając tę niezapłaconą kwotę ze skorygowanych podatków kwalifikowanych.

Art. 97.

1.

Jeżeli jednostka składowa ujęła w księgach za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe podatek dochodowy w części odroczonej z uwzględnieniem krajowej stawki podatkowej:

1)

która za rok podatkowy została obniżona poniżej minimalnej stawki podatkowej, skorygowane podatki kwalifikowane za poprzedni rok podatkowy lub poprzednie lata podatkowe koryguje się w sposób uwzględniający tę obniżoną stawkę podatkową, a korektę wynikającą z tego obniżenia rozlicza się zgodnie z art. 96 ust. 1;

2)

niższej niż minimalna stawka podatkowa, która za rok podatkowy została podwyższona, korektę wynikającą z tego podwyższenia stawki podatkowej ujmuje się za rok podatkowy, w którym powstało zobowiązanie z tytułu podatku kwalifikowanego według tej podwyższonej stawki podatkowej, przy czym przepisy art. 86 ust. 1 pkt 1 lit. d oraz art. 96 ust. 1 pkt 1 lit. a stosuje się odpowiednio.

2.

Korekta, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może przekroczyć kwoty zwiększenia podatku dochodowego w części odroczonej przeliczonej według minimalnej stawki podatkowej.

Oddział 6

Ujemne skorygowane podatki kwalifikowane

Art. 98.

1.

Dodatkowy podatek wyrównawczy za rok podatkowy oblicza się, z zastrzeżeniem art. 99, w przypadku, gdy dla danej jurysdykcji nie występuje jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto za rok podatkowy a kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych ustalona dla tej jurysdykcji jest:

1)

ujemna oraz

2)

mniejsza niż kwota stanowiąca iloczyn jurysdykcyjnej kwalifikowanej straty netto oraz minimalnej stawki podatkowej.

2.

Dodatkowy podatek wyrównawczy, o którym mowa w ust. 1, stanowi różnica między kwotą skorygowanych podatków kwalifikowanych a kwotą, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

Art. 99.

1.

W przypadku gdy za rok podatkowy występuje, dla danej jurysdykcji, ujemna kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych oraz nie występuje jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, na podstawie wyboru dokonanego zgodnie z art. 137 tworzy się saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych, o którym mowa w ust. 3 pkt 1. W przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie ustala się dodatkowego podatku wyrównawczego zgodnie z art. 98.

2.

W przypadku gdy za rok podatkowy występuje, dla danej jurysdykcji, ujemna kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych oraz jurysdykcyjny kwalifikowany dochód netto, tworzy się saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych, o którym mowa w ust. 3 pkt 2. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, efektywna stawka podatkowa jest równa zeru.

3.

Saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych za rok podatkowy, w którym je utworzono, jest równe wartości bezwzględnej następujących kwot:

1)

kwoty dodatkowego podatku wyrównawczego, obliczonego zgodnie z art. 98 ust. 2 - w przypadku, o którym mowa w ust. 1;

2)

ujemnej kwoty skorygowanych podatków kwalifikowanych ustalonych za ten rok - w przypadku, o którym mowa w ust. 2.

4.

Za rok podatkowy, w którym utworzono saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych koryguje się sumę skorygowanych podatków kwalifikowanych o kwotę tego salda przez zwiększenie sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowiącej kwotę ujemną. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowi zwiększenie sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych do zera.

5.

W kolejnym roku podatkowym lub kolejnych latach podatkowych, w których występują jurysdykcyjny kwalifikowany dochód oraz dodatnia kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowi pomniejszenie sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych stanowiącej kwotę dodatnią. Pomniejszenie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie może przekraczać sumy skorygowanych podatków kwalifikowanych.

6.

O kwotę pomniejszającą zgodnie z ust. 5 sumę skorygowanych podatków kwalifikowanych za rok podatkowy pomniejsza się saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych do wykorzystania w kolejnym roku podatkowym lub kolejnych latach podatkowych.

7.

W przypadku zbycia udziałów lub praw o podobnym charakterze w jednostce składowej, w wyniku czego dana jednostka przestaje być jednostką składową danej grupy, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych pomniejsza zgodnie z ust. 5 sumę skorygowanych podatków kwalifikowanych obliczoną dla danej jurysdykcji z uwzględnieniem pozostałych jednostek składowych. W przypadku zbycia udziałów lub praw o podobnym charakterze we wszystkich jednostkach składowych w danej jurysdykcji, saldo ujemnych skorygowanych podatków kwalifikowanych pomniejsza sumę podatków skorygowanych dla danej jurysdykcji w pierwszym roku, w którym dana grupa międzynarodowa lub grupa krajowa posiada ponownie jednostki składowe w danej jurysdykcji.

Dział VII

Substrat majątkowo-osobowy

Art. 100.

Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o:

1)

kwalifikowanych pracownikach - rozumie się przez to:

a)

pracowników jednostki składowej grupy międzynarodowej lub grupy krajowej zatrudnionych w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy,

b)

niezależnych zleceniobiorców uczestniczących w podstawowej działalności operacyjnej takiej grupy, podlegających jej kierownictwu i kontroli;

2)

kwalifikowanych kosztach płac - rozumie się przez to koszty ponoszone bezpośrednio w związku z zatrudnieniem kwalifikowanych pracowników, w szczególności wynagrodzenia włącznie z wynagrodzeniem w formie akcji, oraz inne obowiązkowe i dobrowolne koszty odnoszące się do świadczeń o charakterze indywidualnym, takie jak składki na ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenia społeczne, w tym finansowane przez pracodawcę, koszty programów emerytalnych, jak również podatków związanych z zatrudnieniem;

3)

kwalifikowanych rzeczowych aktywach trwałych - rozumie się przez to:

a)

składniki rzeczowych aktywów trwałych,

b)

zasoby naturalne,

c)

prawo korzystającego do korzystania z rzeczowych aktywów trwałych w ramach umowy leasingu,

d)

prawa do nieruchomości lub eksploatacji zasobów naturalnych przyznane przez właściwe organy jurysdykcji, w szczególności prawa o charakterze koncesyjnym, których uzyskanie wiąże się z koniecznością dokonania znaczących inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe.

1.

W przypadku jednostki składowej będącej stałym zakładem:

1)

kwalifikowane koszty płac oraz kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe ustala się na podstawie kwot ujętych w księgowym dochodzie (stracie) netto tego stałego zakładu, o którym mowa w art. 70 i art. 71;

2)

warunki, o których mowa w art. 101 ust. 4 i 8, odnoszą się do miejsca lokalizacji tego stałego zakładu;

3)

kwoty wyłączeń z tytułu płac oraz rzeczowych aktywów trwałych oblicza się bez uwzględnienia kwalifikowanych kosztów płac oraz kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych w proporcji, w jakiej dochód tego stałego zakładu został wyłączony z obliczeń kwalifikowanego dochodu (straty) na podstawie art. 74 i art. 113 ust. 5.

2.

Kosztów płac i rzeczowych aktywów trwałych przypisanych do stałego zakładu nie uwzględnia się w kwocie kwalifikowanych kosztów płac oraz kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych jego centrali.

3.

Kwalifikowane koszty płac ponoszone przez jednostkę pośredniczącą oraz kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe będące własnością takiej jednostki, których nie przypisano do stałego zakładu na podstawie ust. 1, przydziela się:

1)

jednostce pośredniczącej będącej jednostką dominującą najwyższego szczebla po ich pomniejszeniu proporcjonalnie do dochodu wyłączonego z obliczania kwalifikowanego dochodu jednostki pośredniczącej, zgodnie z art. 113 ust. 1, pod warunkiem że kwalifikowani pracownicy i kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe tej jednostki pośredniczącej, odpowiednio, wykonują czynności oraz znajdują się, w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki pośredniczącej, albo

2)

jednostkom będącym właścicielami takiej jednostki pośredniczącej niebędącej jednostką dominującą najwyższego szczebla proporcjonalnie do kwoty przydzielonej jednostkom będącym właścicielami jednostki pośredniczącej, zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt 1, pod warunkiem że kwalifikowani pracownicy i kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe tej jednostki pośredniczącej, odpowiednio, wykonują czynności oraz znajdują się w jurysdykcji lokalizacji tych osób będących właścicielami jednostki pośredniczącej.

4.

Przy obliczaniu substratu majątkowo-osobowego nie uwzględnia się kwalifikowanych kosztów płac oraz kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych jednostki pośredniczącej innych niż kwalifikowane koszty płac oraz kwalifikowane rzeczowe aktywa trwałe jednostki pośredniczącej przypisane zgodnie z ust. 1-3.

Dział VIII

Restrukturyzacje i struktury holdingowe

Rozdział 1

Zbycie lub nabycie udziałów w jednostce

Art. 103.

1.

W przypadku zbycia lub nabycia w roku podatkowym udziałów własnościowych w jednostce składowej uznaje się, że ta jednostka jest za ten rok podatkowy częścią grupy nabywającej lub grupy zbywającej te udziały, jeżeli aktywa, zobowiązania, przychody, koszty lub przepływy pieniężne tej jednostki składowej są uwzględniane w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy nabywającej lub grupy zbywającej, sporządzonym zgodnie z metodą konsolidacji pełnej lub proporcjonalnej.

2.

Przepisy dotyczące grupy nabywającej stosuje się odpowiednio do nowej grupy powstałej w wyniku zbycia lub nabycia udziałów własnościowych jednostki składowej, jeżeli ta jednostka jest jednostką dominującą najwyższego szczebla tej nowej grupy.

3.

Jeżeli jednostka składowa, której udziały własnościowe podlegają zbyciu lub nabyciu, posiada bezpośrednio lub pośrednio udziały własnościowe w innej jednostce składowej, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do takiej jednostki.

W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, do aktywa od kwalifikowanej straty przepis art. 92 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Art. 105.

W przypadku gdy jednostka składowa w roku podatkowym, w którym nastąpiło nabycie jej udziałów własnościowych, była jednocześnie jednostką dominującą grupy zbywającej i grupy nabywającej, jednostka ta ustala udziałowy globalny podatek wyrównawczy w odniesieniu do nisko opodatkowanych jednostek składowych należących do każdej z tych grup.

Art. 106.

1.

Przepisów art. 103-105 nie stosuje się, jeżeli jurysdykcja lokalizacji jednostki, w której jest nabywany udział konsolidujący:

1)

traktuje nabycie lub zbycie tego udziału konsolidującego dla celów podatku kwalifikowanego w taki sam lub podobny sposób jak nabycie lub zbycie aktywów i zobowiązań oraz

2)

nakłada na jednostkę zbywającą ten udział konsolidujący podatek kwalifikowany od różnicy między wynagrodzeniem zapłaconym w zamian za ten udział albo wartością godziwą odpowiadających mu aktywów i zobowiązań a ich wartością podatkową.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nabycie lub zbycie udziału konsolidującego w jednostce traktuje się dla celów ustawy jako nabycie lub zbycie aktywów i zobowiązań tej jednostki zgodnie z przepisami rozdziału 2.

3.

W przypadku jednostki transparentnej podatkowo za jurysdykcję, o której mowa w ust. 1, uznaje się jurysdykcję, w której znajdują się aktywa tej jednostki.

Rozdział 2

Zbycie aktywów i zobowiązań, w tym w ramach reorganizacji

Art. 107.

Przez reorganizację rozumie się zbycie aktywów i zobowiązań jednostki składowej, w tym w wyniku przekształcenia, połączenia, podziału, likwidacji jednostek, dokonanych na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)

wynagrodzenie:

a)

5.

Przez standard rachunkowości jednostki dominującej najwyższego szczebla grupy o kilku jednostkach dominujących rozumie się standard stosowany w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy o kilku jednostkach dominujących.

6.

Przez jednostkę dominującą najwyższego szczebla w przypadku grupy o kilku jednostkach dominujących rozumie się wszystkie jednostki dominujące najwyższego szczebla tej grupy.

Art. 112.

1.

Jednostki składowe niebędące jednostkami wyłączonymi, które wchodzą w skład grup tworzących grupę o kilku jednostkach dominujących, uznaje się za jednostki składowe tej grupy o kilku jednostkach dominujących pod warunkiem, że:

1)

aktywa, zobowiązania, przychody, koszty i przepływy pieniężne tej jednostki są uwzględniane w skonsolidowanym sprawozdaniu tej grupy sporządzonym zgodnie z metodą konsolidacji pełnej lub proporcjonalnej lub

2)

inne jednostki wchodzące w skład tej grupy spełniające warunek określony w pkt 1 posiadają łącznie udział konsolidujący w tej jednostce składowej.

2.

Jednostki dominujące najwyższego szczebla, jednostki dominujące niższego szczebla oraz jednostki dominujące w częściowym posiadaniu grup tworzących grupę o kilku jednostkach dominujących uznaje się odpowiednio za jednostki dominujące najwyższego szczebla, jednostki dominujące niższego szczebla oraz jednostki dominujące w częściowym posiadaniu tej grupy o kilku jednostkach dominujących.

3.

Jednostki, o których mowa w ust. 2, są podatnikami globalnego podatku wyrównawczego i obliczają odpowiednio udziałowy globalny podatek wyrównawczy w odniesieniu do jednostek składowych grupy o kilku jednostkach dominujących. W celu ustalenia, czy jednostka dominująca jest jednostką dominującą w częściowym posiadaniu, udziały własnościowe każdej z jednostek dominujących najwyższego szczebla w tej jednostce dominującej uznaje się za posiadane przez jednostki składowe.

4.

W przypadku grupy o kilku jednostkach dominujących kwotę podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków ustala się z uwzględnieniem globalnego podatku wyrównawczego albo kwalifikowanego globalnego podatku wyrównawczego w odniesieniu do wszystkich nisko opodatkowanych jednostek składowych tej grupy o kilku jednostkach dominujących.

5.

Jednostka dominująca najwyższego szczebla w przypadku grupy o kilku jednostkach dominujących składa informację, o której mowa w art. 133 ust. 1, przy czym za realizację obowiązków zgodnie z art. 133 ust. 4 pkt 1 uznaje się również złożenie tej informacji przez jedną z tych jednostek, o ile zostało złożone zawiadomienie, o którym mowa w art. 133 ust. 7. Informacja ta zawiera dane, o których mowa w art. 133 ust. 9, obejmujące wszystkie jednostki składowe grupy o kilku jednostkach dominujących, tak jakby wchodziły w skład jednej grupy.

Dział IX

Szczególne systemy opodatkowania

Rozdział 1

Szczególne zasady ustalania kwalifikowanego dochodu (straty) jednostki dominującej najwyższego szczebla

Art. 113.

1.

Kwalifikowany dochód jednostki pośredniczącej będącej jednostką dominującą najwyższego szczebla, ustalony zgodnie z przepisami działu V, pomniejsza się o kwotę kwalifikowanego dochodu, którą przypisuje się właścicielowi udziałów własnościowych tej jednostki pośredniczącej zgodnie z odpowiednim standardem rachunkowości, jeżeli:

1)

ten właściciel podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od tego dochodu, w okresie rozliczeniowym przyjętym dla celów podatkowych, kończącym się nie później niż 12 miesięcy od zakończenia roku podatkowego grupy, do której należy ta jednostka pośrednicząca, oraz:

a)

ten dochód podlega opodatkowaniu według nominalnej stawki podatkowej równej albo wyższej niż minimalna stawka podatkowa lub

b)

można zasadnie oczekiwać, że łączna kwota skorygowanych podatków kwalifikowanych tej jednostki pośredniczącej oraz podatków zapłaconych od takiego dochodu w tym okresie przez jej właściciela nie będzie niższa niż kwota stanowiąca iloczyn tego dochodu i minimalnej stawki podatkowej lub

2)

ten właściciel, będący osobą fizyczną, jednostką rządową, organizacją międzynarodową, organizacją nienastawioną na zysk albo funduszem emerytalnym:

a)

jest rezydentem podatkowym w jurysdykcji, w której ta jednostka pośrednicząca jest zlokalizowana oraz

b)

posiada udziały własnościowe dające prawo do nie więcej niż 5 % zysków lub aktywów tej jednostki pośredniczącej.

2.

Oceny spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1, dokonuje się odrębnie do każdego właściciela posiadającego udział własnościowy w jednostce pośredniczącej, o której mowa w ust. 1.

3.

Kwalifikowaną stratę jednostki pośredniczącej, o której mowa w ust. 1, pomniejsza się o kwotę kwalifikowanej straty przypisaną właścicielowi udziałów własnościowych tej jednostki pośredniczącej zgodnie z odpowiednim standardem rachunkowości, w zakresie, w jakim ten właściciel zgodnie z przepisami obowiązującymi w jurysdykcji jego lokalizacji jest uprawniony do odliczenia takiej straty od swojego dochodu podlegającego opodatkowaniu.

4.

Podatki kwalifikowane jednostki pośredniczącej, o której mowa w ust. 1, pomniejsza się proporcjonalnie do kwoty kwalifikowanego dochodu tej jednostki pośredniczącej pomniejszonego zgodnie z ust. 1, przy czym przepisu nie stosuje się do obliczenia kwoty skorygowanych podatków kwalifikowanych, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

5.

Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do stałego zakładu, za którego pośrednictwem prowadzi działalność, w całości albo części:

1)

jednostka pośrednicząca będąca jednostką dominującą najwyższego szczebla lub

2)

jednostka transparentna podatkowo, w której udziały własnościowe posiada, bezpośrednio lub przez inne jednostki transparentne podatkowo, jednostka dominująca najwyższego szczebla.

6.

W sprawach nieuregulowanych w ust. 1-5 przepisy działu II stosuje się odpowiednio.

te jednostki są zlokalizowane w jurysdykcji lokalizacji tej jednostki dominującej najwyższego szczebla;

2)

te jednostki podlegają systemowi odliczanej dywidendy.

9.

W celu stosowania przepisów ust. 1 pkt 1 lit. a i b dywidendę patronacką wypłaconą osobom innym niż osoby fizyczne przez spółdzielnię zaopatrującą uznaje się za podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym u otrzymującego tę dywidendę, jeżeli zmniejsza ona koszty lub wydatki podlegające odliczeniu od dochodu (straty) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym u otrzymującego tę dywidendę zgodnie z przepisami obowiązującymi w jurysdykcji jego lokalizacji.

Rozdział 2

Systemy podatku od osób prawnych oparte na opodatkowaniu wypłaty zysków

Art. 115.

1.

8.

Podatków, które są płacone w trakcie roku podatkowego w związku z faktyczną lub równoważną wypłatą zysków, w części, w jakiej zmniejszają one saldo, o którym mowa w ust. 1, nie uwzględnia się w skorygowanych podatkach kwalifikowanych.

Rozdział 3

Jednostki inwestycyjne

3.

Przepis ust. 1 stosuje się do poszczególnych jednostek będących właścicielami, dla których dokonano wyboru, o którym mowa w ust. 1.

4.

W przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w ust. 1, przepis ten stosuje się w odniesieniu do wszystkich udziałów własnościowych jednostki będącej właścicielem jednostki inwestycyjnej lub ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej.

Art. 120.

1.

Przez metodę opodatkowania wypłaty zysków rozumie się metodę, zgodnie z którą:

1)

w kwalifikowanym dochodzie (stracie) jednostki będącej właścicielem jednostki inwestycyjnej lub ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej uwzględnia się dokonane i hipotetyczne wypłaty kwalifikowanego dochodu tej jednostki na rzecz tej jednostki będącej właścicielem;

2)

w kwalifikowanym dochodzie i w skorygowanych podatkach kwalifikowanych jednostki będącej właścicielem jednostki inwestycyjnej lub ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej uwzględnia się kwotę naliczonych przez taką jednostkę inwestycyjną lub ubezpieczeniową jednostkę inwestycyjną podatków kwalifikowanych, które podlegają zaliczeniu na poczet zobowiązania podatkowego jej właściciela z tytułu wypłaty zysku z tej jednostki;

3)

ustala się kwalifikowany dochód jednostki inwestycyjnej lub ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej za rok podatkowy w wysokości odpowiadającej udziałowi jednostki będącej właścicielem tej jednostki w niewypłaconym kwalifikowanym dochodzie netto jednostki inwestycyjnej lub ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej, o którym mowa w art. 121, naliczonym za trzeci rok bezpośrednio poprzedzający ten rok podatkowy.

2.

Hipotetyczna wypłata kwalifikowanego dochodu powstaje w przypadku, gdy bezpośredni lub pośredni udział własnościowy w jednostce inwestycyjnej lub ubezpieczeniowej jednostce inwestycyjnej zostaje przeniesiony na jednostkę nienależącą do grupy, i odpowiada części niewypłaconego kwalifikowanego dochodu netto, o którym mowa w art. 121 ust. 1, przypadającej na ten udział własnościowy - w wysokości tego udziału ustalonej bezpośrednio przed dokonaniem jego przeniesienia.

Art. 121.

1.

Niewypłacony kwalifikowany dochód netto jednostki inwestycyjnej lub ubezpieczeniowej jednostki inwestycyjnej naliczony za trzeci rok podatkowy bezpośrednio poprzedzający rok podatkowy, o którym mowa w art. 120 ust. 1 pkt 3, stanowi kwota kwalifikowanego dochodu tej jednostki za rok podatkowy pomniejszona, nie więcej niż o kwotę tego dochodu, o:

1)

podatki kwalifikowane takiej jednostki;

W przypadku wystąpienia w okresie, o którym mowa w ust. 2, zarówno jurysdykcyjnego kwalifikowanego dochodu netto, jak i jurysdykcyjnej kwalifikowanej straty netto średni jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) oblicza się jako średnią arytmetyczną, odpowiednio, kwoty jurysdykcyjnego kwalifikowanego dochodu netto osiągniętego w tych latach podatkowych lub sumy takich dochodów pomniejszonej o jurysdykcyjną kwalifikowaną stratę netto poniesioną w tych latach podatkowych lub sumę takich strat.

4.

Jeżeli w pierwszym lub drugim roku poprzedzającym rok podatkowy lub w obydwu tych latach jakakolwiek jednostka składowa zlokalizowana w jurysdykcji, o której mowa w ust. 1, nie osiągnęła kwalifikowanego przychodu ani kwalifikowanego dochodu (straty), to ten rok podatkowy lub takie lata podatkowe wyłącza się z obliczenia średniego trzyletniego kwalifikowanego przychodu lub średniego trzyletniego kwalifikowanego dochodu (straty).

5.

W przypadku gdy którykolwiek rok podatkowy, o którym mowa w ust. 2, obejmuje okres inny niż 12 miesięcy, kwoty, o których mowa w ust. 1, określa się w wysokości 1/12 za każdy rozpoczęty miesiąc roku podatkowego.

6.

Kwalifikowany przychód jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji za dany rok podatkowy, o którym mowa w ust. 2, jest sumą przychodów wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w tej jurysdykcji, pomniejszonych lub powiększonych o korekty dokonane zgodnie z przepisami działu V.

7.

Wybór wyłączenia de minimis nie ma zastosowania do jednostek inwestycyjnych i bezpaństwowych jednostek składowych, a przychód oraz jurysdykcyjny kwalifikowany dochód (stratę) netto tych jednostek wyłącza się z obliczania kwot, o których mowa w ust. 1-6.

Art. 125.

1.

Przez łączną wartość rzeczowych aktywów trwałych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się sumę wartości księgowych netto wszystkich rzeczowych aktywów trwałych wszystkich jednostek składowych grupy międzynarodowej zlokalizowanych w danej jurysdykcji.

3.

W sumie, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie uwzględnia się jednostek inwestycyjnych i ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych oraz jednostek joint venture i jednostek zależnych joint venture.

4.

Okres 5 lat, o którym mowa w ust. 1, liczy się od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym dana grupa międzynarodowa spełnia warunki, o których mowa w art. 4.

Art. 129.

1.

Jednostki składowe grupy międzynarodowej zlokalizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie obliczają:

1)

krajowego podatku wyrównawczego oraz

2)

podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków

- za pierwsze 5 lat podatkowych początkowego okresu działalności tej grupy, w których nieprzerwanie są spełnione warunki wymienione w art. 128 ust. 1.

2.

Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się w przypadku jednostek składowych grupy międzynarodowej, w odniesieniu do których jakakolwiek jednostka dominująca stosuje kwalifikowaną zasadę włączenia dochodu do opodatkowania.

3.

W przypadku grupy krajowej nie oblicza się krajowego podatku wyrównawczego za pierwsze 5 lat podatkowych, licząc od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym dana grupa krajowa spełnia warunki, o których mowa w art. 4.

4.

Jednostka składowa grupy zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rozpoczęciu początkowego okresu działalności, o którym mowa w art. 128 ust. 1, w terminie do końca 15. miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uznaje się za spełniony, jeżeli zawiadomienia dokona jednostka, o której mowa w art. 133 ust. 3 albo 4 albo art. 135 ust. 1.

5.

W przypadku pierwszego roku podatkowego, o którym mowa w art. 130, zawiadomienia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się do końca 18. miesiąca następującego po zakończeniu tego roku.

Rozdział 3

Przepisy szczególne w zakresie podatku odroczonego w pierwszym roku podatkowym

Art. 130.

1.

Pierwszym rokiem podatkowym w odniesieniu do danej jurysdykcji jest rok podatkowy, za który pierwszy raz w odniesieniu do jednostek zlokalizowanych w tej jurysdykcji oblicza się kwalifikowany globalny podatek wyrównawczy, kwalifikowany krajowy podatek wyrównawczy lub stosuje się kwalifikowaną zasadę niedostatecznie opodatkowanych zysków lub przepisy działów II, III lub IV.

2.

Za pierwszy rok podatkowy, o którym mowa w ust. 1:

1)

przy obliczeniu efektywnej stawki podatkowej uwzględnia się wszystkie aktywa i rezerwy z tytułu podatku odroczonego ujęte lub ujawnione w księgach wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innej jurysdykcji;

2)

aktywa i rezerwy z tytułu podatku odroczonego uwzględnia się według stawki podatku dochodowego, jaką stosuje jednostka składowa do ujmowania aktywów lub rezerw z tytułu podatku odroczonego, nie wyższej niż minimalna stawka podatkowa;

3)

w aktywach z tytułu podatku odroczonego nie uwzględnia się wpływu korekty wyceny lub korekty ujęcia księgowego.

3.

Aktywa z tytułu podatku odroczonego, o których mowa w ust. 2 pkt 2, które zostały ujęte przy zastosowaniu stawki podatkowej niższej od minimalnej stawki podatkowej, mogą zostać uwzględnione przy zastosowaniu minimalnej stawki podatkowej, jeżeli podatnik wykaże, że te aktywa z tytułu podatku odroczonego można przypisać kwalifikowanej stracie.

4.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do aktywów z tytułu podatku odroczonego wynikających z pozycji wyłączonych z kwalifikowanego dochodu (straty) zgodnie z przepisami działu V, jeżeli te aktywa powstały w wyniku transakcji dokonanej po dniu 30 listopada 2021 r.

5.

Aktywa i rezerwy przyjęte do obliczenia efektywnej stawki podatkowej na podstawie ust. 2 pkt 1 uwzględnia się odpowiednio w kolejnych latach podatkowych.

Art. 131.

Podatnicy:

1)

globalnego podatku wyrównawczego,

2)

krajowego podatku wyrównawczego,

3)

podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków

- są obowiązani składać do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości należnego podatku, w terminie do końca 18. miesiąca następującego po zakończeniu tego roku podatkowego i w tym terminie wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatek wynikający z tego zeznania.

2.

Zeznania, o których mowa w ust. 1, za pierwszy rok podatkowy, o którym mowa w art. 130, składa się w terminie do końca 21. miesiąca następującego po zakończeniu tego roku podatkowego. W tym samym terminie podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku wynikającego ze złożonego zeznania za ten rok podatkowy.

3.

Jeżeli należny podatek, o którym mowa w ust. 1, został obliczony w walucie innej niż złoty, kwotę tak obliczonego podatku przelicza się na złote według kursu średniego tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego, za który ten podatek został obliczony.

4.

Zeznania, o których mowa w ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

5.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępni w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu ustalone wzory zeznań, o których mowa w ust. 1.

6.

Wzory zeznań, o których mowa w ust. 1, zawierają pozycje umożliwiające prawidłowe wykonanie przez podatników ich obowiązków, o których mowa w tym przepisie, w tym:

1)

nazwy, symbole oraz warianty formularzy;

2)

dane identyfikacyjne podatnika, a w przypadku, o którym mowa w art. 135 ust. 1, także pozostałych podatników, którzy dokonali wyboru, o którym mowa w tym przepisie;

3)

informacje niezbędne do obliczenia należnych podatków, o których mowa w ust. 1, w tym w przypadku, o którym mowa w art. 135 ust. 1, pozostałych podatników, którzy dokonali wyboru, o którym mowa w tym przepisie;

4)

pouczenia oraz objaśnienia co do sposobu wypełniania, terminu i miejsca składania tych zeznań.

Art. 135.

1.

W przypadku gdy co najmniej dwie jednostki składowe tej samej grupy, zlokalizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są podatnikami tego samego podatku, o którym mowa w art. 134 ust. 1, te jednostki mogą dokonać wyboru, zgodnie z którym obowiązki określone w tym przepisie, będą realizowane przez jedną z tych jednostek składowych.

2.

Wyboru, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na czas oznaczony nie dłuższy niż 5 lat, przy czym może on być dokonywany wielokrotnie.

3.

O dokonaniu wyboru, o którym mowa w ust. 1, podatnicy zawiadamiają właściwego naczelnika urzędu skarbowego nie później niż w terminie złożenia zeznania za pierwszy rok podatkowy objęty okresem, na jaki dokonano tego wyboru. W przypadku niezłożenia tego zawiadomienia we wskazanym terminie dokonany wybór uznaje się za bezskuteczny.

4.

W przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w ust. 1, podatnik wyznaczony zgodnie z tym przepisem składa, w imieniu swoim i pozostałych podatników, którzy dokonali tego wyboru, jedno zeznanie dotyczące właściwego podatku, o którym mowa w art. 134 ust. 1, w którym wykazuje podatek przypadający na każdego takiego podatnika oraz sumę tych podatków. W takim przypadku suma należnych podatków, o których mowa w art. 134 ust. 1, wykazana w zeznaniu złożonym przez podatnika wyznaczonego zgodnie z ust. 1 jest podatkiem należnym do zapłaty przez tego podatnika. Zapłata tego podatku w wysokości przekraczającej podatek przypadający na pozostałych podatników, którzy dokonali wyboru, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226, z późn. zm.) albo ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

5.

Pozostali podatnicy, którzy dokonali wyboru, o którym mowa w ust. 1, odpowiadają solidarnie z podatnikiem wyznaczonym zgodnie z ust. 1 za zobowiązania z tytułu należnego podatku, o którym mowa w art. 1, za rok podatkowy objęty tym wyborem.

Art. 136.

Do korekty informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1, oraz zeznania, o którym mowa w art. 134 ust. 1, stosuje się przepisy działu III rozdziału 10 Ordynacji podatkowej z wyjątkiem przypadków skutkujących powstaniem dodatkowego podatku wyrównawczego.

Art. 137.

1.

Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej wyborów, o których mowa w ustawie, dokonuje oraz wybory te odwołuje jednostka składająca informację, o której mowa w art. 133 ust. 1, 3 lub 4.

2.

Wybory, o których mowa w art. 5 ust. 10, art. 56, art. 57 ust. 1, art. 58 ust. 1, art. 60 ust. 1, art. 61 ust. 1, art. 62 ust. 1, art. 118 ust. 1, art. 119 ust. 1, obowiązują przez okres 5 lat podatkowych liczonych kolejno począwszy od roku podatkowego, za który dokonano danego wyboru. Po upływie okresu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dany wybór jest automatycznie przedłużany na okres kolejnych 5 lat podatkowych, chyba że zostanie odwołany po upływie okresu, o którym mowa w zdaniu pierwszym. W przypadku odwołania danego wyboru za dany rok ponowny wybór może nastąpić po upływie 5 lat podatkowych liczonych kolejno począwszy od roku podatkowego, za który wybór został odwołany.

3.

Wybory, o których mowa w art. 59 ust. 1, art. 86 ust. 3 pkt 2, art. 96 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 99 ust. 1, art. 101 ust. 2, art. 116 ust. 1, art. 124 ust. 1, art. 125 ust. 1 i art. 127 ust. 1, obowiązują przez okres roku podatkowego.

4.

Wybór dotyczący kwalifikowanej straty, o którym mowa w art. 92 ust. 1, jest dokonywany w pierwszej informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1, obejmującej jednostki składowe grupy zlokalizowane w jurysdykcji, w odniesieniu do której dokonuje się tego wyboru. Wybór ten dokonany za inny rok podatkowy niż ten, którego dotyczy informacja, o której mowa w zdaniu pierwszym, jest bezskuteczny również w przypadku jego wcześniejszego odwołania. Wybór ten obowiązuje w roku podatkowym, za który dokonano tego wyboru i w każdym kolejnym roku podatkowym, chyba że zostanie odwołany w informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1, ze skutkiem od początku roku podatkowego, za który jest składana ta informacja.

5.

Wybór dotyczący włączenia udziałów własnościowych, o którym mowa w art. 63 ust. 1, obowiązuje przez okres 5 lat podatkowych liczonych kolejno począwszy od roku podatkowego, za który dokonano tego wyboru, przy czym ten wybór jest nieodwoływalny w odniesieniu do takich udziałów własnościowych, z którymi jest związana strata uwzględniona przy obliczaniu kwalifikowanego dochodu (straty) jednostki składowej.

Dział XII

Zmiany w przepisach

Art. 138.

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 16 w ust. 1 po pkt 15a dodaje się pkt 15b w brzmieniu:

„

15b)

globalnego podatku wyrównawczego, krajowego podatku wyrównawczego, podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych (Dz. U. poz. 1685), oraz podatków równoważnych nakładanych w państwach innych niż Rzeczpospolita Polska;

”

;

2)

w art. 20 po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu:

„

2c.

Przepisów ust. 1-2b nie stosuje się do kwalifikowanego globalnego podatku wyrównawczego, kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego, podatku pobieranego na podstawie kwalifikowanej zasady niedostatecznie opodatkowanych zysków, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych.

”

Art. 139.

W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120, 295 i 1598 oraz z 2024 r. poz. 619) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 37 dodaje się ust. 12 w brzmieniu:

„

12.

Jednostka nie tworzy rezerw i nie ustala aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego związanych z globalnym podatkiem wyrównawczym, krajowym podatkiem wyrównawczym i podatkiem wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych (Dz. U. poz. 1685).

”

;

Organ zatwierdzający może podjąć decyzję w sprawie zaprzestania stosowania MSR przy sporządzaniu sprawozdań finansowych przez jednostki w przypadku ustania okoliczności, o których mowa w ust. 1a-1ba.

”

;

3)

w art. 74 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„

4.

W przypadku jednostek podlegających opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych okresy przechowywania, o których mowa w ust. 1 i 2, wynoszą co najmniej 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku określony w przepisach tej ustawy.

”

;

4)

w załączniku nr 1 do ustawy w części „Dodatkowe informacje i objaśnienia”:

a)

w ust. 1 w pkt 19 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 20 w brzmieniu:

„

20)

informację, że do jednostki ma zastosowanie art. 37 ust. 12, na mocy którego jednostka nie tworzy rezerw i nie ustala aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego związanych z globalnym podatkiem wyrównawczym, krajowym podatkiem wyrównawczym i podatkiem wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych.

”

b)

w ust. 2 w pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu:

„

13)

informacje o kwotach z tytułu opodatkowania jednostki w bieżącym okresie sprawozdawczym globalnym podatkiem wyrównawczym, krajowym podatkiem wyrównawczym i podatkiem wyrównawczym od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych.

”

Art. 140.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 879) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 13:

a)

w § 2:

-

po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„

4a)

organ właściwy w sprawach zmiany albo uchylenia opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, o której mowa w art. 14t § 1, w przypadkach, o których mowa w art. 14zd § 3;

”

,
-

pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„

6)

organ właściwy w sprawach opinii zabezpieczających, w tym w zakresie opinii zabezpieczających w sprawie opodatkowania wyrównawczego;

”

,

4)

w dziale II po rozdziale 1a dodaje się rozdziały 1b i 1c w brzmieniu:

„

Rozdział 1b

Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego

Art. 14t.

§ 1.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje interpretację przepisów prawa dotyczących opodatkowania wyrównawczego, w szczególności przepisów ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym (opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego).

§ 2.

Zainteresowanym, o którym mowa w § 1, jest zlokalizowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik globalnego podatku wyrównawczego, krajowego podatku wyrównawczego lub podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków, o których mowa w ustawie o opodatkowaniu wyrównawczym.

§ 3.

Jeżeli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zlokalizowanych kilku podatników krajowego podatku wyrównawczego lub podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków, za zainteresowanego uznaje się podatnika wyznaczonego zgodnie z art. 135 ust. 1 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym.

§ 4.

Zainteresowanym jest również zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednostka lub jednostka składowa w rozumieniu odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt 11 i 20 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym niezależnie od tego, czy jest podatnikiem, o którym mowa w § 2, jeżeli ma interes prawny w interpretacji przepisów prawa dotyczących opodatkowania wyrównawczego, w szczególności zakresu podmiotowego ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym.

Art. 14u.

§ 1.

Wniosek o opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego może dotyczyć:

1)

czynności planowanych lub

2)

czynności rozpoczętych i niezakończonych, lub

3)

czynności bezpośrednio powiązanych ze spełnieniem przez zainteresowanego obowiązków wynikających z ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym, w stosunku do których nie upłynął termin zapłaty podatku, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym.

§ 2.

Wniosek o opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego zawiera:

1)

dane identyfikujące zainteresowanego;

2)

adres siedziby zainteresowanego;

3)

określenie przedmiotu wniosku, w tym:

a)

wyczerpujące przedstawienie opisu czynności, o których mowa w § 1,

b)

własne stanowisko zainteresowanego w sprawie oceny prawnej czynności, o których mowa w § 1,

c)

dane identyfikacyjne jednostek lub jednostek składowych uczestniczących w czynnościach, o których mowa w § 1, w tym:

-

numery identyfikacji podatkowej, a jeżeli nie zostały nadane - inne numery identyfikacyjne wraz z określeniem ich rodzaju,
-

dane dotyczące miejsca ich siedziby lub zarządu,
-

dane dotyczące przedmiotu prowadzonej przez nie działalności,

d)

wskazanie jurysdykcji w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym, w których jednostki lub jednostki składowe uczestniczące w czynnościach, o których mowa w § 1, są zlokalizowane,

e)

wskazanie rodzaju jednostek lub jednostek składowych, których dotyczy wniosek,

f)

informację na temat ogólnej struktury korporacyjnej grupy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym, w tym w zakresie udziałów konsolidujących w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 42 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym w jednostkach składowych tej grupy będących w posiadaniu innych jednostek składowych tej grupy,

g)

opis podstawowej działalności zainteresowanego, w tym:

-

wskazanie przedmiotu prowadzonej działalności,
-

opis strategii gospodarczej,

2)

Szefa Krajowej Administracji Skarbowej - w przypadku gdy zainteresowany jest stroną zawartej umowy o współdziałanie, o której mowa w art. 20s.

§ 10.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może zwrócić się do zainteresowanego o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wniosku o opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego lub zorganizować spotkanie uzgodnieniowe z zainteresowanym w celu wyjaśnienia tych wątpliwości.

§ 11.

Ze spotkania uzgodnieniowego sporządza się protokół.

Art. 14v.

§ 1.

Wniosek o opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego niespełniający wymogów określonych w art. 14u § 1-3 lub innych wymogów określonych w przepisach prawa pozostawia się bez rozpatrzenia.

§ 2.

Na postanowienie wydane na podstawie § 1 przysługuje zażalenie.

Art. 14w.

Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego oraz jej zmiana są ważne przez 5 lat od dnia ich wydania.

Art. 14x.

§ 1.

§ 3.

Opłata wstępna podlega zwrotowi wyłącznie w przypadku uiszczenia jej przez podmiot niebędący zainteresowanym w rozumieniu art. 14t § 2. Zwrot opłaty następuje w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania w sprawie.

Art. 14za.

§ 1.

Wysokość opłaty głównej nie może być niższa niż 15 000 zł i nie może przekroczyć 50 000 zł.

§ 2.

Przy ustalaniu wysokości opłaty głównej uwzględnia się treść wniosku, w szczególności stopień jego skomplikowania, liczbę poruszonych zagadnień i przedstawionych czynności, a także koszty sporządzenia projektu opinii.

§ 3.

Wysokość opłaty głównej jest określana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

§ 4.

Opłata główna jest wnoszona na rachunek Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni, licząc od dnia, w którym postanowienie w sprawie wysokości opłaty głównej stało się ostateczne.

§ 5.

W przypadku nieuiszczenia w terminie opłaty głównej wydaje się postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, na które służy zażalenie.

§ 6.

Opłata główna podlega zwrotowi w odpowiedniej części wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w wysokości większej od należnej. Zwrot opłaty nienależnej następuje w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania w sprawie.

Art. 14zb.

§ 1.

Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego jest wydawana bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 8 miesięcy od dnia złożenia wniosku.

§ 2.

Do powyższego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 14zg § 4, art. 14zh § 3 i art. 139 § 4, oraz dni, w których wystąpiła awaria e-Urzędu Skarbowego w przypadku, o którym mowa w art. 35e ust. 4a ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 615, z późn. zm.).

Art. 14zc.

§ 1.

Pisma w sprawie opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego składa się i doręcza wyłącznie za pośrednictwem konta w e-Urzędzie Skarbowym, z zastrzeżeniem art. 35e ust. 9 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.

§ 2.

Dokumenty, które nie mogą być doręczone za pośrednictwem konta w e-Urzędzie Skarbowym lub których doręczenie w postaci fizycznej jest niezbędne do rozpatrzenia wniosku o opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego, są doręczane zgodnie z art. 144 § 1b i 1c.

Art. 14zd.

§ 1.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może, z urzędu, w okresie ważności opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, w całości albo w części:

1)

zmienić wydaną opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, w szczególności po uwzględnieniu orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

2)

uchylić wydaną opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego z uwagi na wystąpienie przesłanki wymienionej w art. 14u § 5 i odmówić, w drodze postanowienia, na które służy zażalenie, wydania opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego.

§ 2.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z żądaniem zmiany albo uchylenia opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego w przypadku wystąpienia albo uzasadnionego przypuszczenia wystąpienia przesłanek powodujących jej nieprawidłowość lub wystąpienia przesłanki wymienionej w art. 14u § 5.

§ 3.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej może przejąć do dalszego prowadzenia, w drodze postanowienia, postępowanie w sprawie zmiany albo uchylenia opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego wszczęte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

§ 4.

Zmiana opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego następuje w odniesieniu do czynności opisanych we wniosku, na podstawie których została wydana zmieniona opinia.

§ 5.

Uchylenie opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

§ 6.

Zmianę opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego albo jej uchylenie doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie została wydana opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego, albo jego następcy prawnemu.

Art. 14ze.

Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa dotyczących opodatkowania wyrównawczego zastosowanych w opinii, w zakresie, w jakim opinia staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi ta opinia stała się niezgodna.

Art. 14zf.

§ 1.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może w toku postępowania zasięgnąć opinii Rady do spraw Opodatkowania Wyrównawczego, zwanej dalej „Radą GLOBE”, w szczególności w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, przepisów o rachunkowości oraz wytycznych i innych dokumentów przyjętych przez Otwarte Ramy do spraw Erozji Podstawy Opodatkowania i Przenoszenia Zysku działające przy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).

§ 2.

Występując o opinię, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przekazuje Radzie GLOBE kopię wniosku o opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego wraz z własnym stanowiskiem w sprawie. O wystąpieniu o opinię Rady GLOBE Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej niezwłocznie informuje zainteresowanego.

Art. 14zg.

§ 1.

Rada GLOBE może zwrócić się do zainteresowanego oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o udzielenie informacji i wyjaśnień dotyczących sprawy, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił się do Rady GLOBE o wydanie opinii.

§ 2.

Zainteresowany może z własnej inicjatywy przedłożyć Radzie GLOBE swoje stanowisko na piśmie. Zainteresowany może załączyć do pisma dokumenty o charakterze pomocniczym.

§ 3.

Rada GLOBE wydaje na piśmie opinię wraz z uzasadnieniem.

§ 4.

Opinię wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania wystąpienia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o tę opinię. Do tego terminu nie wlicza się terminów wyznaczonych przez Radę GLOBE na udzielenie informacji i wyjaśnień dotyczących sprawy przez zainteresowanego lub Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

§ 5.

Opinię doręcza się Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej.

§ 6.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest związany treścią opinii Rady GLOBE.

Art. 14zh.

§ 1.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może w toku postępowania wystąpić z wnioskiem w zakresie, o którym mowa w art. 14u § 1, o przekazanie informacji będących w posiadaniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla zainteresowanego lub naczelnika urzędu celno-skarbowego.

§ 2.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może wykorzystać informacje uzyskane od organów wskazanych w § 1 na potrzeby rozpatrywania innych wniosków o opinie w sprawie opodatkowania wyrównawczego dotyczących takiego samego zagadnienia.

§ 3.

Informacje są przekazywane bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie miesiąca.

§ 4.

Do wniosku o przekazanie informacji przepisy art. 209 § 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 14zi.

§ 1.

Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego, zmiana tej opinii, uchylenie tej opinii, uchylenie zmiany tej opinii oraz postanowienie wydane na podstawie art. 14u § 5 wraz z informacją o dacie ich doręczenia są niezwłocznie przekazywane organom podatkowym właściwym ze względu na zakres spraw będących ich przedmiotem.

§ 2.

Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego, zmiana tej opinii oraz postanowienie wydane na podstawie art. 14u § 5, po usunięciu danych identyfikujących wnioskodawcę i inne podmioty wskazane w treści tej opinii oraz danych objętych tajemnicą przedsiębiorstwa, są niezwłocznie zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. W Biuletynie Informacji Publicznej zamieszcza się informacje o okresie ważności opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego oraz jej zmiany, jak również informacje o ich uchyleniu.

§ 3.

W Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych zamieszcza się informacje o nieprawidłowych opiniach w sprawie opodatkowania wyrównawczego, które z powodu likwidacji lub rozwiązania zainteresowanego, dla którego została wydana opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego, nie mogą zostać zmienione.

Art. 14zj.

§ 1.

Zastosowanie się do ważnej opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego przed jej zmianą albo uchyleniem lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego, a także nieuwzględnienie tej opinii w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej nie może szkodzić zainteresowanemu.

§ 2.

W zakresie związanym z zastosowaniem się do opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, która została zmieniona albo uchylona, lub opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowania wszczęte w tych sprawach umarza się oraz nie nalicza się odsetek za zwłokę.

Art. 14zk.

W przypadku gdy skutki podatkowe związane z czynnościami będącymi przedmiotem opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, zastosowanie się do tej opinii lub interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku.

Art. 14zl.

§ 1.

Zastosowanie się do ważnej opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, która następnie została zmieniona albo uchylona lub która nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym z czynności będących przedmiotem opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, jeżeli:

1)

zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, która została zmieniona albo uchylona, lub opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz

2)

skutki podatkowe związane z czynnościami przedstawionymi we wniosku, które odpowiadają czynnościom będącym przedmiotem opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego.

§ 2.

Zwolnienie, o którym mowa w § 1, obejmuje okres do końca roku podatkowego, w którym opublikowano zmienioną interpretację ogólną lub doręczono zmienioną opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego ze stwierdzeniem jego prawomocności.

§ 3.

Na wniosek podatnika, który zastosował się do opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego organ podatkowy określa również wysokość podatku objętego zwolnieniem, o którym mowa w § 1, a w przypadku uiszczenia podatku w zakresie objętym tym zwolnieniem - określa wysokość nadpłaty.

§ 4.

Organ podatkowy informuje podatnika na piśmie o dacie doręczenia odpisu orzeczenia, o którym mowa w § 2, podając jednocześnie informację, z jakim dniem kończy się okres zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku wynikającego z opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego uchylonej przez orzeczenie.

Art. 14zm.

§ 1.

Przepisów art. 14zj-14zl nie stosuje się, jeżeli czynności będące przedmiotem opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

§ 2.

Przepisów art. 14zj-14zl nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1 jest skutkiem zastosowania się do interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Art. 14zn.

W sprawach dotyczących opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 120, art. 121 § 1, art. 125, art. 126, art. 129, art. 130, art. 135, art. 140, art. 143, art. 165 § 3b, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2 i 4, art. 170, art. 171, art. 208, art. 213 w zakresie uzupełniania lub sprostowania co do skargi do sądu administracyjnego, art. 214, art. 215 § 1 i 3 oraz przepisy rozdziałów 3a, 5-7, 9, 10, 14, 16 i 23 działu IV.

2 osoby będące doradcami podatkowymi, delegowane przez Krajową Radę Doradców Podatkowych, będące członkami Krajowej Izby Doradców Podatkowych;

4)

2 osoby będące biegłymi rewidentami, delegowane przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów, będące członkami Polskiej Izby Biegłych Rewidentów;

5)

1 osoba posiadająca aktywny certyfikat wydany przez Instytut Audytorów Wewnętrznych, zrzeszona w tym Instytucie.

§ 2.

Do Rady GLOBE może być powołana osoba, która:

1)

ma wiedzę oraz co najmniej 5-letnie doświadczenie w zakresie prawa podatkowego, prawa gospodarczego oraz rachunkowości lub wiedzę oraz co najmniej 5-letnie doświadczenie w jednej z następujących dziedzin: systemu finansowego, międzynarodowego prawa gospodarczego, wytycznych i innych dokumentów przyjętych przez Otwarte Ramy do spraw Erozji Podstawy Opodatkowania i Przenoszenia Zysku działające przy OECD, dające rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady GLOBE;

2)

ma obywatelstwo polskie;

3)

korzysta z pełni praw publicznych;

4)

ma pełną zdolność do czynności prawnych;

5)

nie była prawomocnie skazana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

6)

jest nieskazitelnego charakteru.

§ 3.

Podmiot wskazujący członka Rady GLOBE ocenia spełnianie przez niego przesłanek określonych w § 2 pkt 1 i 6. Osoby, o których mowa w § 1 pkt 2-4, minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje po uzyskaniu przedstawionej na piśmie opinii podmiotów zatrudniających lub delegujących te osoby, a w przypadku osoby, o której mowa w § 1 pkt 5, po uzyskaniu na piśmie opinii Instytutu Audytorów Wewnętrznych.

§ 4.

Przed powołaniem w skład Rady GLOBE osoba powoływana składa oświadczenie o spełnieniu przesłanek, o których mowa w § 2 pkt 1-5.

§ 5.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych w celu wyłonienia kandydatów na członków Rady GLOBE zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych ogłoszenie o przyjmowaniu zgłoszeń kandydatów na członków Rady GLOBE. Ogłoszenie zawiera w szczególności termin składania zgłoszeń, nie krótszy niż 30 dni od dnia zamieszczenia ogłoszenia, sposób i miejsce składania zgłoszeń.

Art. 14zr.

§ 1.

Przed upływem kadencji członkostwo w Radzie GLOBE wygasa w razie śmierci członka.

§ 2.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych odwołuje członka Rady GLOBE z uwagi na utratę przez niego cechy, o której mowa w art. 14zq § 2 pkt 6, po zasięgnięciu opinii Rady GLOBE. Uchwała w przedmiocie wyrażenia opinii przez Radę GLOBE może zostać podjęta w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy składu Rady GLOBE. Członek Rady GLOBE, którego głosowanie dotyczy, nie posiada prawa głosu oraz nie jest zaliczany do składu Rady GLOBE w tym głosowaniu.

§ 3.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych odwołuje członka Rady GLOBE w przypadku:

1)

utraty warunków będących podstawą powołania, o których mowa w art. 14zq § 1 i § 2 pkt 2-5;

2)

nieusprawiedliwionego niewykonywania przez niego obowiązków lub nienależytego ich wykonywania;

3)

choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie przez niego funkcji;

4)

złożenia wniosku o odwołanie ze składu Rady GLOBE przez podmiot delegujący;

5)

złożenia przez niego wniosku o odwołanie.

§ 4.

Przez utratę warunków będących podstawą powołania członków Rady GLOBE, o których mowa w art. 14zq § 1 pkt 1 i 2, rozumie się rozwiązanie stosunku pracy z podmiotem zatrudniającym w chwili powołania do pełnienia funkcji członka Rady GLOBE.

§ 5.

W przypadku przeniesienia służbowego członka Rady GLOBE, o którym mowa w art. 14zq § 1 pkt 1, do pracy w jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej lub służby w Służbie Celno-Skarbowej kontynuowanie członkostwa w Radzie GLOBE jest możliwe po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

§ 6.

Przez utratę warunków będących podstawą powołania członków Rady GLOBE, o których mowa w art. 14zq § 1 pkt 3-5, rozumie się odpowiednio skreślenie z listy doradców podatkowych, skreślenie z rejestru biegłych rewidentów i utratę aktywnego certyfikatu wydanego przez Instytut Audytorów Wewnętrznych.

Art. 14zs.

§ 1.

Wygaśnięcie członkostwa w Radzie GLOBE lub odwołanie członka Rady GLOBE nie wstrzymuje jej prac, chyba że skład Rady GLOBE uległ zmniejszeniu o więcej niż 2 członków.

§ 2.

Osoba powołana w miejsce członka Rady GLOBE, którego członkostwo wygasło lub ustało wskutek odwołania, pełni funkcję do upływu kadencji Rady GLOBE.

Art. 14zt.

§ 1.

Przewodniczący Rady GLOBE:

1)

kieruje jej pracami;

2)

zwołuje posiedzenia Rady GLOBE;

3)

wyznacza nie więcej niż 5 członków Rady GLOBE, których zadaniem jest sporządzenie projektu opinii Rady GLOBE co do spraw z zakresu przepisów dotyczących opodatkowania wyrównawczego;

4)

informuje ministra właściwego do spraw finansów publicznych o każdym przypadku uchybienia przez Radę GLOBE terminowi określonemu w art. 14zg § 4, podaje przyczyny tego uchybienia oraz wskazuje członków Rady GLOBE, którzy się do tego przyczynili.

§ 2.

Stanowisko co do spraw, o których mowa w art. 14zo § 1 lub 2, Rada GLOBE przyjmuje na posiedzeniu bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy składu Rady GLOBE.

§ 3.

Szczegółowy tryb pracy Rady GLOBE jest określony w regulaminie uchwalonym przez nią zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy jej składu.

§ 4.

Obsługę prac Rady GLOBE zapewnia minister właściwy do spraw finansów publicznych. Wydatki związane z działaniem Rady GLOBE są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.

§ 5.

Sekretarz Rady GLOBE jest powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Sekretarzem Rady GLOBE może być wyłącznie pracownik urzędu obsługującego tego ministra.

§ 6.

Do zadań sekretarza Rady GLOBE należy organizacja posiedzeń Rady GLOBE, w szczególności zapewnienie obsługi finansowej związanej z funkcjonowaniem Rady GLOBE oraz obsługi administracyjno-biurowej Rady GLOBE.

§ 7.

Sekretarz może uczestniczyć w posiedzeniach Rady GLOBE bez prawa głosu.

Art. 14zu.

Opinie Rady GLOBE są niezwłocznie zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych po usunięciu danych identyfikujących zainteresowanego oraz inne podmioty wskazane w jej treści.

Art. 14zv.

Do wyłączenia członków Rady GLOBE w zakresie wydawania opinii w poszczególnych sprawach stosuje się odpowiednio przepisy art. 130 § 1 i 2.

Art. 14zw.

§ 1.

Przewodniczącemu, pozostałym członkom Rady GLOBE oraz sekretarzowi Rady GLOBE przysługuje wynagrodzenie za każdy miesiąc, w którym uczestniczyli w posiedzeniu Rady GLOBE.

§ 2.

Członkom Rady GLOBE przysługuje:

1)

wynagrodzenie za sporządzenie opinii Rady GLOBE;

2)

zwrot kosztów podróży i noclegów obejmujący świadczenia przewidziane w przepisach o należnościach przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, w tym diety i ryczałty.

§ 3.

W przypadku wydania opinii z uchybieniem terminu określonego w art. 14zg § 4 członkowi Rady GLOBE, który przyczynił się do uchybienia temu terminowi, nie przysługuje wynagrodzenie za sporządzenie projektu opinii.

§ 4.

Wysokość wynagrodzeń, o których mowa w § 1 i § 2 pkt 1, nie może przekroczyć dwukrotności kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, której wysokość, ustaloną według odrębnych przepisów, określa ustawa budżetowa.

§ 5.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wysokość wynagrodzeń, o których mowa w § 1 i § 2 pkt 1, biorąc pod uwagę zakres obowiązków przewodniczącego, sekretarza Rady GLOBE i pozostałych członków GLOBE oraz szacunkowy nakład ich pracy;

2)

warunki i tryb zwrotu kosztów podróży i noclegów przysługującego członkom Rady GLOBE w związku z poniesieniem tych kosztów w ramach udziału w pracach Rady GLOBE oraz sposób obliczania wysokości albo maksymalną wysokość tego zwrotu, biorąc pod uwagę racjonalność ponoszonych kosztów podróży i noclegów.

”

;

5)

w art. 20zb po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„

1a)

opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego;

”

;

6)

w art. 20zc po § 3 dodaje się § 3a w brzmieniu:

„

§ 3a.

Do porozumienia podatkowego w sprawie, o której mowa w art. 20zb pkt 1a, przepisy art. 14t, art. 14u § 1, 2 i 10, art. 14w, art. 14z § 1 i 3 oraz art. 14za § 1, 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio, przy czym:

1)

opłaty, o których mowa w art. 14z § 1 i art. 14za, pobiera się po zawarciu porozumienia w wysokości 50 % kwot, o których mowa w art. 14z § 1 i art. 14za;

2)

obowiązek przedstawienia dokumentów lub informacji, o których mowa w art. 14u § 2 i 10, nie dotyczy dokumentów lub informacji przekazanych uprzednio Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w ramach realizacji umowy o współdziałanie.

w art. 59 w § 1 w pkt 10 po wyrazach „art. 14m” dodaje się wyrazy „lub art. 14zl”;

10)

w art. 70 po § 1a dodaje się § 1b w brzmieniu:

„

§ 1b.

Zobowiązanie podatkowe podatnika podatku dochodowego od osób prawnych podlegającego opodatkowaniu wyrównawczemu na podstawie przepisów ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku wynikającego z tego opodatkowania wyrównawczego.

”

;

11)

w art. 119o w § 1 w pkt 3 wyrazy „szkół wyższych” zastępuje się wyrazem „uczelni”;

12)

w art. 119w § 1 otrzymuje brzmienie:

„

§ 1.

Zainteresowany może zwrócić się do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o wydanie opinii zabezpieczającej, z wyłączeniem opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego, o której mowa w rozdziale 6.

”

;

13)

w art. 119x w § 5 uchyla się zdanie drugie;

14)

w dziale IIIA dodaje się rozdział 6 w brzmieniu:

„

Rozdział 6

Opinia zabezpieczająca w sprawie opodatkowania wyrównawczego

Art. 119zfp.

§ 1.

Zainteresowany może zwrócić się do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego.

§ 2.

Zainteresowanym, o którym mowa w § 1, jest zainteresowany w rozumieniu art. 14t.

§ 3.

Wniosek o opinię zabezpieczającą w sprawie opodatkowania wyrównawczego może dotyczyć czynności planowanej lub rozpoczętej i niezakończonej.

Art. 119zfq.

§ 1.

Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego powinien zawierać dane istotne dla określenia podatkowych skutków czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, oraz zastosowania do tych czynności art. 119a § 1, w tym:

1)

dane identyfikujące wnioskodawcę;

2)

wskazanie podmiotów dokonujących czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3;

3)

wyczerpujący opis czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, wraz ze wskazaniem występujących pomiędzy podmiotami powiązań w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;

4)

NSP w rozumieniu przepisów działu III rozdziału 11a odnoszący się do uzgodnienia albo wyjaśnienie, z jakich powodów faktycznych lub prawnych uzgodnienie nie podlegało zgłoszeniu w celu nadania NSP;

5)

wskazanie celów, których realizacji mają służyć czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3;

6)

wskazanie ekonomicznego lub gospodarczego uzasadnienia czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3;

7)

określenie skutków podatkowych, w tym korzyści podatkowych, będących rezultatem czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, objętych wnioskiem;

8)

wskazanie innych niż w pkt 7 korzyści podatkowych, niepodlegających ocenie określonej w art. 119za pkt 2, których osiągnięcie jest uzależnione pośrednio od dokonania czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3;

9)

wskazanie innych czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, od których pośrednio jest uzależnione osiągnięcie korzyści podatkowych, o których mowa w pkt 7 i 8;

10)

przedstawienie własnego stanowiska w sprawie;

11)

inne dane, w tym:

a)

dane identyfikacyjne jednostek lub jednostek składowych w rozumieniu odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt 11 i 20 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym, uczestniczących w czynnościach, o których mowa w art. 119zfp § 3, w tym:

-

numery ich identyfikacji podatkowej, a jeżeli te numery nie zostały nadane inne numery identyfikacyjne wraz z określeniem ich rodzaju,
-

dane dotyczące miejsca ich siedziby lub zarządu,
-

dane dotyczące przedmiotu prowadzonej przez nie działalności,

b)

c)

rodzaje jednostek lub jednostek składowych, których dotyczy wniosek,

d)

e)

opis podstawowej działalności wnioskodawcy, w tym:

-

wskazanie przedmiotu prowadzonej działalności,
-

opis strategii gospodarczej,

f)

opis przyjętych zasad lub polityki rachunkowości w zakresie, w jakim mają one zastosowanie do czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, stosowanych przez wnioskodawcę i pozostałe jednostki składowe uczestniczące w tych czynnościach,

g)

wskazanie umów, porozumień wewnątrzgrupowych lub innych dokumentów dotyczących czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3,

h)

wskazanie innych dokumentów lub informacji niezbędnych do dokonania oceny stanowiska wnioskodawcy.

§ 2.

Do wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego może być załączona dokumentacja dotycząca czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, w szczególności oryginały lub kopie umów, porozumień wewnątrzgrupowych lub innych dokumentów, lub ich projektów.

§ 3.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej wzywa wnoszącego wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego, który nie spełnia wymogów określonych w § 1 lub innych wymogów określonych w przepisach prawa, do usunięcia braków w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia.

§ 4.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zwrócić się do zainteresowanego o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wniosku o opinię zabezpieczającą w sprawie opodatkowania wyrównawczego lub zorganizować z zainteresowanym spotkanie uzgodnieniowe w celu wyjaśnienia tych wątpliwości.

§ 5.

Ze spotkania uzgodnieniowego sporządza się protokół.

Art. 119zfr.

§ 1.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej wydaje opinię zabezpieczającą w sprawie opodatkowania wyrównawczego, jeżeli okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że do wskazanej we wniosku korzyści podatkowej wynikającej z czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, nie ma zastosowania przepis art. 119a § 1.

§ 2.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej odmawia wydania opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego, jeżeli okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że do wskazanej we wniosku korzyści podatkowej wynikającej z czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, może mieć zastosowanie przepis art. 119a § 1. Odmawiając wydania opinii zabezpieczającej, wskazuje się okoliczności świadczące o tym, że do wskazanej we wniosku korzyści podatkowej wynikającej z czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, może mieć zastosowanie przepis art. 119a § 1.

§ 3.

Odmowa wydania opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego zawiera pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

Art. 119zfs.

Złożenie wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego nie stanowi przeszkody do prowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, postępowania podatkowego lub kontroli celno-skarbowej.

Art. 119zft.

Opinia zabezpieczająca w sprawie opodatkowania wyrównawczego zawiera w szczególności:

1)

wyczerpujący opis czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, których dotyczył wniosek;

2)

ocenę, że do wskazanej we wniosku korzyści podatkowej wynikającej z czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, nie ma zastosowania przepis art. 119a § 1;

3)

pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

Art. 119zfu.

§ 1.

Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego załatwia się bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

§ 2.

Do terminu określonego w § 1 nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4.

Art. 119zfv.

§ 1.

Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego podlega opłacie w wysokości 65 000 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

§ 2.

Opłata podlega zwrotowi w przypadku:

1)

wycofania wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia jego złożenia - w połowie;

2)

uiszczenia jej w wysokości większej od należnej - w odpowiedniej części.

§ 3.

W przypadku, o którym mowa w § 2, zwrot opłaty następuje nie później niż w terminie 7 dni od dnia zakończenia postępowania w sprawie wydania opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego.

§ 4.

Koszty postępowania, o których mowa w art. 265 § 1 pkt 1 i 3, obciążają wnioskodawcę.

Art. 119zfw.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną opinię zabezpieczającą w sprawie opodatkowania wyrównawczego albo odmowę wydania opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego, jeżeli jest ona sprzeczna z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Art. 119zfx.

§ 1.

Na podstawie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego lub odmowy wydania opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego sporządza się informację, którą niezwłocznie zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

§ 2.

Informacja, o której mowa w § 1, zawiera w szczególności zwięzły opis czynności będących przedmiotem opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego oraz wyjaśnienie powodów podjętego rozstrzygnięcia. Informacja nie może zawierać danych identyfikujących lub pozwalających na zidentyfikowanie zainteresowanego lub innych podmiotów wskazanych w jej treści.

Art. 119zfy.

§ 1.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej zasięga opinii organu właściwego w sprawie porozumienia inwestycyjnego, jeżeli:

1)

okoliczności przedstawione we wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego świadczą, że do korzyści podatkowej wskazanej we wniosku, wynikającej z czynności, o których mowa w art. 119zfp § 3, może mieć zastosowanie zawarte porozumienie inwestycyjne w zakresie, o którym mowa w art. 20zt pkt 2a, albo w zakresie tej korzyści podatkowej organ właściwy w sprawie porozumienia odmówił zawarcia tego porozumienia lub

2)

zainteresowany jest stroną postępowania w przedmiocie zawarcia porozumienia inwestycyjnego w zakresie czynności opisanych we wniosku.

§ 2.

Jeżeli z opinii organu właściwego w sprawie porozumienia inwestycyjnego wynika, że istnieją przeszkody do rozpatrzenia wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego, Szef Krajowej Administracji Skarbowej odmawia wszczęcia postępowania w sprawie wydania opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego.

§ 3.

Do zasięgnięcia opinii organu właściwego w sprawie porozumienia inwestycyjnego przepisy art. 209 § 1-4 i 6 stosuje się odpowiednio.

Art. 119zfz.

Jeżeli postępowanie w sprawie wydania opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego stało się bezprzedmiotowe, w szczególności w przypadku wycofania wniosku o jej wydanie albo wydania decyzji z zastosowaniem art. 119a § 1 w zakresie objętym wnioskiem o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie opodatkowania wyrównawczego, przepisy art. 208 oraz art. 210-212 stosuje się odpowiednio.

Art. 119zfza.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w art. 119zfq § 1, który zawiera dane określone w tych przepisach oraz oświadczenie wskazane w art. 14u § 3, a także umożliwia wskazanie dokumentacji, o której mowa w art. 119zfq § 2, jak również sposób uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 119zfv, mając na względzie konieczność ujednolicenia formy składanych wniosków oraz zapewnienia sprawnej obsługi wnioskodawców.

Art. 119zfzb.

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy art. 14u § 3 i 4, art. 14y § 2, art. 14za § 5, art. 14zd § 1 pkt 2 i § 4-6, art. 14zi, art. 120, art. 125, art. 126, art. 129, art. 130, art. 135, art. 140, art. 143, art. 165 § 3, 3b i 9, art. 165a, art. 168, art. 169 § 1-2 i 4, art. 170, art. 171, art. 187 § 3, art. 189 § 3, art. 197 § 1 i 3, art. 213-215 oraz przepisy działu IV rozdziałów 3a, 5, 6, 7, 9, 10, 14, 16 i 23.

”

;

15)

w art. 239d w § 1 po wyrazach „art. 14m § 3” dodaje się wyrazy „lub art. 14zl § 3”;

16)

w art. 294:

a)

w § 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„

;

2)

po art. 56e dodaje się art. 56f w brzmieniu:

„

Art. 56f.

§ 1.

Podatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa właściwemu organowi podatkowemu informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych (Dz. U. poz. 1685), nie składa jej za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub składa ją niezgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego,

podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

§ 2.

Podatnik, który w informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych, podaje nieprawdę lub zataja prawdę,

podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych.

§ 3.

Podatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi podatkowemu informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych,

podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.

§ 4.

W wypadku mniejszej wagi sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

”

;

3)

po art. 80g dodaje się art. 80h w brzmieniu:

„

Art. 80h.

§ 1.

Kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi podatkowemu zawiadomienia o danych, o którym mowa w art. 133 ust. 7 ustawy z dnia 6 listopada 2024 r. o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych,

podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.

§ 2.

W wypadku mniejszej wagi sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

”

Art. 143.

W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 3 w § 2 pkt 4a otrzymuje brzmienie:

„

4a)

pism w sprawach dotyczących wydawania przez organy KAS wiążących informacji stawkowych, interpretacji ogólnych, interpretacji indywidualnych i opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego, w tym w zakresie określonym w art. 35a ust. 1,

”

;

3)

w art. 278b w ust. 1a wyrazy „do dnia 31 grudnia 2024 r.” zastępuje się wyrazami „do dnia 31 marca 2025 r.”.

Art. 145.

W ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2024 r. poz. 1588) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 75t w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„

3)

adres elektroniczny;

”

;

2)

w art. 75u w ust. 3:

a)

w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:

„

c)

adres elektroniczny,

”

b)

w pkt 2 w lit. g po wyrazach „adres do doręczeń elektronicznych” dodaje się wyrazy „, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1045)”;

3)

w art. 75y w ust. 1 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:

„

c)

adres elektroniczny,

”

;

4)

w art. 76 w pkt 2 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e i f w brzmieniu:

„

e)

opinię w sprawie opodatkowania wyrównawczego, o której mowa w art. 14t § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także jej zmianę lub uchylenie, o których mowa w art. 14zd § 1 pkt 1 i 2 tej ustawy,

f)

opinię zabezpieczającą w sprawie opodatkowania wyrównawczego, o której mowa w art. 119zfp § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a także odmowę jej wydania i jej zmianę, o których mowa w art. 119zfr § 2 i art. 119zfw tej ustawy;

”

;

5)

tytuł działu VII otrzymuje brzmienie:

„

Przepisy zmieniające, epizodyczne, przejściowe i końcowe

”

;

6)

w dziale VII:

a)

tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:

„

Przepisy epizodyczne, przejściowe i końcowe

”

b)

w rozdziale 2 dodaje się art. 97a w brzmieniu:

„

Art. 97a.

Listę państw i terytoriów, o której mowa w art. 75a ust. 6, obowiązującą za 2023 r., ogłasza się w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r.

”

Art. 146.

W ustawie z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105, z późn. zm.) w art. 89:

1)

w pkt 6 skreśla się wyrazy „, art. 14 pkt 19, art. 22 pkt 2 w zakresie art. 19a ust. 3”;

2)

po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:

„

6a)

art. 14 pkt 19 oraz art. 22 pkt 2 w zakresie art. 19a ust. 3, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2025 r.;

”

Dział XIII

Przepisy epizodyczne, przejściowe i dostosowujące oraz przepis końcowy

Rozdział 1

Przepisy epizodyczne

Oddział 1

Tymczasowe bezpieczne przystanie

Art. 147.

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

1)

całkowitych przychodach - rozumie się przez to sumę osiągniętych przychodów dla danej jurysdykcji, wykazanych w kwalifikowanej informacji o grupie podmiotów;

2)

kwalifikowanej informacji o grupie podmiotów - rozumie się przez to:

a)

informację o grupie podmiotów, o której mowa w art. 127 ust. 5, jeżeli została przygotowana na podstawie kwalifikowanego sprawozdania finansowego, albo

b)

informację o grupie podmiotów, która byłaby przygotowana na podstawie kwalifikowanego sprawozdania finansowego, gdyby właściwa jednostka była obowiązana do przygotowania takiej informacji zgodnie z przepisami CBCR w rozumieniu art. 127 ust. 3 jurysdykcji jednostki dominującej najwyższego szczebla, a w przypadku braku takich przepisów w tej jurysdykcji - na podstawie standardu wynikającego z właściwych dokumentów Otwartych Ram do spraw Erozji Podstawy Opodatkowania i Przenoszenia Zysku działających przy OECD;

3)

kwalifikowanym sprawozdaniu finansowym - rozumie się przez to:

a)

księgi jednostki składowej służące sporządzeniu skonsolidowanego sprawozdania grupy,

b)

sprawozdanie finansowe jednostki składowej sporządzone zgodnie z akceptowalnym standardem rachunkowości lub zatwierdzonym standardem rachunkowości, zawierające wiarygodne informacje wprowadzone na podstawie tego standardu,

c)

księgi jednostki używane do przygotowania informacji o grupie podmiotów, o której mowa w art. 127 ust. 5 - w przypadku jednostek, które nie są uwzględniane w skonsolidowanym sprawozdaniu grupy wyłącznie ze względu na ich niewielki rozmiar lub nieistotność, lub

d)

sprawozdanie finansowe centrali, które pozwala przypisać całkowity przychód, zysk przed opodatkowaniem oraz uproszczone podatki kwalifikowane do stałego zakładu albo księgi stałego zakładu przygotowane w celach zarządczych, o ile pozwalają przypisać całkowity przychód, zysk przed opodatkowaniem oraz uproszczone podatki kwalifikowane do tego stałego zakładu - w przypadku gdy dla stałego zakładu nie przygotowuje się kwalifikowanego sprawozdania finansowego wskazanego w lit. a-c;

4)

niezrealizowanej stracie netto z tytułu wartości godziwej - rozumie się przez to sumę wszystkich strat wynikających ze zmian wartości godziwej udziałów własnościowych z wyjątkiem inwestycji portfelowych, pomniejszoną o wszelkie zyski wynikające z takich zmian;

5)

uproszczonej efektywnej stawce podatkowej - rozumie się przez to kwotę obliczoną według wzoru:

	uproszczone podatki kwalifikowane wszystkich jednostek składowych zlokalizowanych w danej jurysdykcji	· 100 %.
	zysk przed opodatkowaniem dla tej jurysdykcji	· 100 %.

6)

uproszczonej minimalnej stawce podatkowej - rozumie się przez to:

a)

dla roku podatkowego rozpoczynającego się w 2024 r. - 15 %,

b)

dla roku podatkowego rozpoczynającego się w 2025 r. - 16 %,

c)

dla roku podatkowego rozpoczynającego się w 2026 r. - 17 %;

7)

uproszczonych podatkach kwalifikowanych - rozumie się przez to kwotę podatku dochodowego w części bieżącej oraz odroczonej wykazaną w kwalifikowanym sprawozdaniu finansowym, z wyłączeniem kwot przypadających na:

a)

podatki inne niż podatki kwalifikowane,

b)

niepewne pozycje podatkowe;

8)

zysku przed opodatkowaniem - rozumie się przez to zysk (stratę) przed opodatkowaniem, dla danej jurysdykcji, wykazany w kwalifikowanej informacji o grupie podmiotów.

Art. 151.

1.

Jeżeli jednostka, która jest właścicielem innej jednostki składowej będącej zagraniczną jednostką kontrolowaną, jest zlokalizowana w jurysdykcji, w której obowiązuje mieszany system opodatkowania zagranicznych jednostek kontrolowanych, w latach podatkowych rozpoczynających się nie później niż w dniu 31 grudnia 2025 r. i kończących się nie później niż w dniu 30 czerwca 2027 r. takiej jednostce składowej będącej zagraniczną jednostką kontrolowaną przydziela się podatki kwalifikowane w wysokości ustalonej według wzoru:

	klucz przydziału · podatek kwalifikowany przypisany do właściciela	,
	suma wszystkich kluczy przydziału	,

gdzie:

1)

klucz przydziału stanowi wartość obliczoną według wzoru:

	przypisany dochód zagranicznej jednostki kontrolowanej ·	,
	(stosowana stawka podatkowa - efektywna stawka podatkowa w kluczu przydziału),	,

gdzie:

a)

przypisany dochód zagranicznej jednostki kontrolowanej stanowi tę część dochodu tej jednostki, jaka, zgodnie z przepisami o mieszanym systemie opodatkowania zagranicznych jednostek kontrolowanych, przypada bezpośredniemu lub pośredniemu udziałowcowi lub podobnemu uczestnikowi takiej zagranicznej jednostki kontrolowanej,

b)

efektywna stawka podatkowa w kluczu przydziału stanowi stawkę obliczoną zgodnie z art. 11 ust. 4;

2)

suma wszystkich kluczy przydziału stanowi obliczoną dla jednostki będącej właścicielem jednostek składowych będących zagranicznymi jednostkami kontrolowanymi sumę kluczy przydziału obliczonych w odniesieniu do każdej z tych zagranicznych jednostek kontrolowanych, a w przypadku jednostek inwestycyjnych, ubezpieczeniowych jednostek inwestycyjnych, jednostek joint venture, jednostek zależnych joint venture, mniejszościowych jednostek składowych sumę kluczy przydziału oblicza się dla wszystkich jednostek zlokalizowanych w danej jurysdykcji, niezależnie od tego, że klucze przydziału mogły zostać obliczone na podstawie różnych efektywnych stawek podatkowych;

3)

podatek kwalifikowany przypisany do właściciela stanowi określoną dla jednostki będącej właścicielem jednostek składowych będących zagranicznymi jednostkami kontrolowanymi kwotę podatku kwalifikowanego naliczonego od dochodu wszystkich tych zagranicznych jednostek kontrolowanych, jaka została ujęta za dany rok w księgach tego właściciela zgodnie z przepisami mieszanego systemu opodatkowania zagranicznych jednostek kontrolowanych.

2.

Uznaje się, że klucz przydziału, o którym mowa w ust. 1, wynosi zero, jeżeli efektywna stawka podatkowa w kluczu przydziału jest równa lub wyższa od stosowanej stawki podatkowej lub minimalnej stawki podatkowej.

3.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisu art. 93 pkt 3.

4.

Przez mieszany system opodatkowania zagranicznych jednostek kontrolowanych, o którym mowa w ust. 1, rozumie się przepisy o zagranicznych jednostkach kontrolowanych, zgodnie z którymi bezpośredni lub pośredni udziałowiec lub podobny uczestnik w co najmniej dwóch jednostkach będących zagranicznymi jednostkami kontrolowanymi podlega opodatkowaniu od swoich udziałów w całości albo części wyłącznie w:

1)

odniesieniu do sumy dochodów osiągniętych przez wszystkie te zagraniczne jednostki kontrolowane, niezależnie od tego, czy dochód ten jest wypłacany temu udziałowcowi lub uczestnikowi, oraz

W okresie od dnia 1 marca 2026 r. do dnia 30 maja 2026 r. grupa może złożyć oświadczenie, w formie aktu notarialnego, o wyborze stosowania przepisów ustawy w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2023 r. a nie później niż w dniu 31 grudnia 2024 r., przy czym wybór ten jest nieodwoływalny.

2.

W przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w ust. 1, przepisy ustawy stosuje się do grupy od dnia 1 stycznia 2024 r., przy czym dokonanie tego wyboru jest równoznaczne z nałożeniem na jednostki składowe grupy obowiązku podatkowego w zakresie globalnego podatku wyrównawczego oraz krajowego podatku wyrównawczego w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2023 r.

3.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa w imieniu swoim i pozostałych jednostek składowych grupy zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednostka dominująca najwyższego szczebla tej grupy zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Do oświadczenia załącza się upoważnienia pozostałych jednostek składowych grupy, w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi, do złożenia przez jednostkę dominującą najwyższego szczebla w ich imieniu oświadczenia, o którym mowa w ust. 1. Upoważnienia pozostałych jednostek składowych, o których mowa w zdaniu pierwszym, mogą być sporządzone przed terminem określonym w ust. 1.

4.

W przypadku gdy jednostka dominująca najwyższego szczebla grupy jest zlokalizowana w jurysdykcji innej niż Rzeczpospolita Polska, oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składają wszystkie jednostki składowe tej grupy zlokalizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i załączają do niego zgodę jednostki dominującej najwyższego szczebla grupy na złożenie takiego oświadczenia wraz z jego tłumaczeniem przysięgłym na język polski. Zgoda, o której mowa w zdaniu pierwszym, wymaga formy aktu notarialnego i może być udzielona przed terminem określonym w ust. 1.

5.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę:

1)

jednostki dominującej najwyższego szczebla grupy - w przypadku gdy jednostka ta jest zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

jednostki składowej - w przypadku gdy jednostka dominująca najwyższego szczebla grupy nie jest zlokalizowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 155.

W przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w art. 154 ust. 1:

1)

ilekroć przepisy ustawy stanowią o pierwszym roku, za który grupa jest obowiązana do stosowania przepisów ustawy, rozumie się przez to rok podatkowy, o którym mowa w art. 154 ust. 1;

2)

ilekroć przepisy ustawy odnoszą się do dnia wejścia w życie ustawy, rozumie się przez to dzień 1 stycznia 2024 r.;

3)

wartość procentowa stosowana w celu ustalenia substratu majątkowo-osobowego z tytułu kwalifikowanych kosztów płac, o której mowa w art. 101 ust. 3, dla roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2023 r. wynosi 9,8 %;

4)

wartość procentowa stosowana w celu ustalenia substratu majątkowo-osobowego z tytułu kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych, o której mowa w art. 101 ust. 5, dla roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2023 r. wynosi 7,8 %;

5)

w odniesieniu do roku podatkowego, o którym mowa w art. 154 ust. 1, nie stosuje się przepisów działu IV oraz innych przepisów ustawy w zakresie odnoszącym się do podatku wyrównawczego od niedostatecznie opodatkowanych zysków.

Art. 156.

1.

Jeżeli termin złożenia:

1)

informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1, lub zawiadomienia, o którym mowa w art. 129 ust. 4 lub 5 lub art. 133 ust. 7 lub 10, za jakikolwiek rok podatkowy przypada przed dniem 30 czerwca 2026 r., uznaje się, że ten termin upływa z dniem 30 czerwca 2026 r.;

2)

zeznania, o którym mowa w art. 134 ust. 1, oraz wpłaty podatku wykazanego w tym zeznaniu za jakikolwiek rok podatkowy przypada przed dniem 30 września 2026 r., uznaje się, że ten termin upływa z dniem 30 września 2026 r.

2.

Jeżeli termin złożenia:

1)

informacji, o której mowa w art. 133 ust. 1, lub zawiadomienia, o którym mowa w art. 129 ust. 4 lub 5 lub art. 133 ust. 7 lub 10, przypada w 2026 r., informację tę lub zawiadomienia te składa się nie wcześniej niż w dniu 1 kwietnia 2026 r.;

2)

zeznania, o którym mowa w art. 134 ust. 1, przypada w 2026 r., zeznanie to składa się i wpłaty podatku wykazanego w tym zeznaniu dokonuje się nie wcześniej niż w dniu 1 lipca 2026 r.

3.

Przepisów art. 129 ust. 5, art. 133 ust. 10 i art. 134 ust. 2 nie stosuje się do grupy objętej przepisami obowiązującymi w państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczpospolita Polska, które są równoważne z zasadami określonymi w dyrektywie 2022/2523, a w przypadku jurysdykcji innej niż państwo członkowskie Unii Europejskiej - odpowiadają Modelowym zasadom OECD, w odniesieniu do jej roku podatkowego rozpoczynającego się w okresie od dnia 31 grudnia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2024 r., jeżeli ta grupa posiadała w tym roku podatkowym jednostki składowe zlokalizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie dokonała wyboru, o którym mowa w art. 154 ust. 1.

Art. 157.

1.

Wartość procentowa stosowana w celu ustalenia substratu majątkowo-osobowego z tytułu kwalifikowanych kosztów płac, o której mowa w art. 101 ust. 3, wynosi, dla roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu:

1)

31 grudnia 2024 r. - 9,6 %;

2)

31 grudnia 2025 r. - 9,4 %;

3)

31 grudnia 2026 r. - 9,2 %;

4)

31 grudnia 2027 r. - 9,0 %;

5)

31 grudnia 2028 r. - 8,2 %;

6)

31 grudnia 2029 r. - 7,4 %;

7)

31 grudnia 2030 r. - 6,6 %;

8)

31 grudnia 2031 r. i nie później niż do dnia 31 grudnia 2032 r. - 5,8 %.

2.

Wartość procentowa stosowana w celu ustalenia substratu majątkowo-osobowego z tytułu kwalifikowanych rzeczowych aktywów trwałych, o której mowa w art. 101 ust. 5, wynosi, dla roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu:

1)

31 grudnia 2024 r. - 7,6 %;

2)

31 grudnia 2025 r. - 7,4 %;

3)

31 grudnia 2026 r. - 7,2 %;

4)

31 grudnia 2027 r. - 7,0 %;

5)

31 grudnia 2028 r. - 6,6 %;

6)

31 grudnia 2029 r. - 6,2 %;

7)

31 grudnia 2030 r. - 5,8 %;

8)

31 grudnia 2031 r. i nie później niż do dnia 31 grudnia 2032 r.- 5,4 %.

Art. 158.

Jeżeli grupa dokonała restrukturyzacji w rozumieniu przepisów działu VIII w okresie 4 lat poprzedzających dzień wejścia w życie ustawy, minimalny przychód grupowy, o którym mowa w art. 4, ustala się zgodnie z przepisami działu I rozdziału 2.

Art. 159.

1.

Jednostka dominująca najwyższego szczebla sporządzająca skonsolidowane sprawozdanie grupy za rok podatkowy inny niż rok kalendarzowy, który rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2025 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2024 r., stosuje przepisy ustawy począwszy od pierwszego roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 1 stycznia 2025 r., chyba że taka grupa dokonała wyboru, o którym mowa w art. 154 ust. 1.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)

każdej jednostki składowej grupy, o której mowa w tym przepisie;

2)

jednostki, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 lit. b.

Art. 160.

W przypadku grupy objętej odpowiednio zakresem dyrektywy 2022/2523 albo Modelowych zasad OECD w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2023 r. pięcioletni okres, o którym mowa w:

1)

art. 128 ust. 1, art. 129 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 - liczy się począwszy od pierwszego roku podatkowego rozpoczynającego się po tym dniu;

2)

art. 129 ust. 1 pkt 2 - liczy się począwszy od pierwszego roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2024 r.

Art. 161.

Wniosek o zawarcie porozumienia inwestycyjnego, o którym mowa w art. 20zu § 1 ustawy zmienianej w art. 140, złożony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, może zostać zmieniony zgodnie z art. 20zu § 3 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 140, przez objęcie tego porozumienia inwestycyjnego opinią w sprawie opodatkowania wyrównawczego, o której mowa w art. 20zt pkt 2a tej ustawy.

Art. 162.

1.

Tworzy się Radę do spraw Opodatkowania Wyrównawczego.

2.

Radę do spraw Opodatkowania Wyrównawczego pierwszej kadencji powołuje się w terminie 90 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 163.

1.

W latach 2024-2034 maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczonych na wykonanie zadań związanych z wdrożeniem i realizacją rozwiązań, o których mowa w ustawie, wynosi 366 940 000 zł, w tym w:

1)

2024 r. - 1 870 000 zł;

2)

2025 r. - 41 650 000 zł;

3)

2026 r. - 29 520 000 zł;

4)

2027 r. - 30 900 000 zł;

5)

2028 r. - 30 870 000 zł;

6)

2029 r. - 40 930 000 zł;

7)

2030 r. - 34 370 000 zł;

8)

2031 r. - 35 840 000 zł;

9)

2032 r. - 43 220 000 zł;

10)

2033 r. - 37 070 000 zł;

11)

2034 r. - 40 700 000 zł.

2.

W przypadku zagrożenia przekroczeniem albo przekroczenia przyjętych na dany rok budżetowy maksymalnych limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na obniżeniu wydatków związanych z realizacją zadań związanych z wdrożeniem i realizacją rozwiązań, o których mowa w ustawie.

3.

Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.

Art. 164.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r., z wyjątkiem art. 140 pkt 4 w zakresie art. 14zq § 5 oraz art. 145 pkt 1-3, 5 i 6, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady (UE) 2022/2523 z dnia 15 grudnia 2022 r. w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych w Unii (Dz. Urz. UE L 328 z 22.12.2022, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 13 z 16.01.2023, str. 9).

Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, ustawę z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy, ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawę z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, ustawę z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz ustawę z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 216 z 21.08.2007, str. 32 oraz Dz. Urz. UE L 97 z 09.04.2008, str. 62.

Zmiana wymienionej dyrektywy została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 13 z 16.01.2023, str. 9.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2024 r. poz. 232, 854, 1222, 1572, 1585, 1593 i 1685.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2024 r. poz. 232, 854, 858, 859, 863, 1572, 1585, 1593, 1615 i 1635.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2024 r. poz. 232, 854, 1222, 1572, 1585 i 1593.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 556, 588, 641, 658, 760, 996, 1059, 1193, 1195, 1234, 1598, 1723 i 1860 oraz z 2024 r. poz. 850, 863, 879, 1222 i 1685.

10)

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 2349, 2427 i 2469, z 2022 r. poz. 1265, 1301, 1719 i 2180, z 2023 r. poz. 1059, 1414 i 1598 oraz z 2024 r. poz. 1593.

Spis treści

Treść ustawy

Dział I Przepisy wstępne

Rozdział 1 Przepisy ogólne

Art. 1.

1.

1)

2)

3)

2.

Art. 2.

1.

1)

a)

b)

2)

3)

4)

5)

a)

b)

c)

d)

e)

f)

g)

6)

a)

b)

7)

8)

9)

10)

11)

a)

b)

12)

13)

14)

a)

b)

15)

16)

a)

b)

c)

17)

a)

b)

c)

18)

a)

b)

c)

d)

19)

a)

b)

c)

d)

e)

20)

a)

b)

21)

a)

b)

22)

23)

a)

b)

c)

24)

a)

b)

c)

25)

26)

a)

b)

Dział I

Przepisy wstępne

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Rozdział 2

Zakres podmiotowy ustawy