Zagraniczny dokument urzędowy stanowiący podstawę funkcjonowania osoby prawnej mającej
siedzibę za granicą, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, przed dokonaniem jego uwierzytelnionego
tłumaczenia na język polski wymaga legalizacji przez właściwego ze względu na siedzibę
założyciela konsula Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że umowa międzynarodowa, której
Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej. W przypadku dokumentu urzędowego
sporządzonego lub uwierzytelnionego przez władze państwa będącego stroną
Konwencji znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, sporządzonej
w Hadze dnia 5 października 1961 r.
(Dz. U. z 2005 r. poz. 938) dokument ten przedkłada się wraz z dołączoną apostille.