Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiskaz dnia 8 marca 2024 r.w sprawie weryfikacji dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji z uwzględnieniem niepewności pomiarowej ¹⁾Minister Klimatu i Środowiska kieruje działem administracji rządowej - klimat, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu i Środowiska (Dz. U. poz. 2726).

Ocena dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji jest dokonywana na podstawie wyników ciągłych pomiarów wielkości emisji w oparciu o zatwierdzone średnie krótkookresowe lub średnie długookresowe.

Średnie długookresowe oblicza się na podstawie zatwierdzonych średnich krótkookresowych.

Zatwierdzoną średnią krótkookresową oblicza się, odejmując od ważnej średniej krótkookresowej niepewność pomiarową:

- w zależności od tego, która z tych wartości jest mniejsza.

Dla instalacji, dla których zastosowano odstępstwo, o którym mowa w art. 204 ust. 2 ustawy, wartość odejmowana zgodnie z ust. 3 od ważnej średniej krótkookresowej nie przekracza maksymalnej wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru określonej w załączniku do rozporządzenia, obliczonej w stosunku do wielkości dopuszczalnej emisji, która miałaby zastosowanie do instalacji w przypadku nieudzielenia odstępstwa.

Niepewność pomiarowa wyznaczana w procedurze spełniającej co najmniej wymagania QAL2 normy PN-EN 14181 odzwierciedla faktyczną niepewność rozszerzoną wyników ciągłych pomiarów uzyskiwanych za pośrednictwem danego systemu do pomiarów ciągłych zainstalowanego na konkretnym obiekcie w odniesieniu do mierzonej substancji.

W przypadku systemów spełniających wymagania, o których mowa w ust. 1 oraz w § 4 ust. 3 i 4, a także w przypadku gdy ocena dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji jest dokonywana w sposób, o którym mowa w § 4 ust. 1 i 2, niepewność pomiarową uwzględnia się przy ocenie dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji z instalacji określonych w pozwoleniu zintegrowanym.

Ocena dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji jest dokonywana w oparciu o zatwierdzone stężenie lub strumień masy gazów odlotowych obliczony na podstawie zatwierdzonego stężenia i sumy przepływów gazów odlotowych w danym czasie, zgodnie z jednostkami i okresami uśredniania, w których wyrażono wielkość dopuszczalnej emisji.

Przy dokonywaniu oceny dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji danej substancji nie uwzględnia się okresów pracy z niesprawnymi urządzeniami ochronnymi ograniczającymi emisję tej substancji do powietrza, zwanych dalej „zakłóceniami”, które łącznie nie mogą przekroczyć:

W przypadku źródeł spalania paliw objętych przepisami wydanymi na podstawie art. 146 ust. 3 ustawy okresy pracy, o których mowa w ust. 2 pkt 2, mogą wynosić do 300 godzin, jeżeli jest to uzasadnione nadrzędną koniecznością utrzymania dostaw energii lub koniecznością zastąpienia źródła, w którym nastąpiło zakłócenie, przez inne źródło, którego użytkowanie spowodowałoby ogólny wzrost wielkości emisji substancji.

Prowadzący instalację przekazuje informację o zakłóceniach wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska nie później niż w ciągu:

Przekroczenia wielkości dopuszczalnej emisji są rozliczane dla każdego okresu uśredniania określonego w pozwoleniu zintegrowanym.

Wielkość przekroczenia jest obliczana w jednostkach masy danej substancji wprowadzonej do powietrza w jednostce czasu odpowiadającej okresowi uśredniania, z uwzględnieniem:

W przypadku stwierdzenia przekroczenia wielkości dopuszczalnej emisji w wyniku oceny dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji wielkość przekroczenia jest obliczana jako różnica między tą wielkością a wynikiem pomiaru stanowiącym ważną średnią krótkookresową lub średnią długookresową niepomniejszoną o niepewność pomiarową.