ELI – Europejski identyfikator prawodawstwa

Koncepcja identyfikatora została opisana w dokumencie Konkluzje Rady zalecające wprowadzenie europejskiego identyfikatora prawodawstwa (European Legislation Identifier – ELI) (2012/C 325/02) oraz dokumencie Konkluzje Rady w sprawie europejskiego identyfikatora prawodawstwa (2017/C 441/05). Koncepcja zakłada stworzenie wspólnego systemu identyfikowania prawodawstwa i jego metadanych, który uzupełni systemy informacji prawnej państw członkowskich. Wprowadzany przez koncepcję nowy standard dostępu do informacji prawnej zakłada, że sposób przygotowywania dzienników urzędowych i biuletynów prawnych w dalszym ciągu pozostawiony będzie w gestii państw wdrażających ELI.

Celem wdrożenia ELI jest ułatwienie wymiany informacji prawnych pomiędzy państwami członkowskimi, zwiększenie interoperacyjności systemów informacyjnych państw i instytucji europejskich a tym samym zapewnienie lepszej dostępności dokumentów. ELI jest wykorzystywany do stworzenia – dla obywateli, przedsiębiorstw i administracji na szczeblu UE i poza nim – bardziej otwartego, bezpośredniego i przejrzystszego sytemu dostępu do prawodawstwa. ELI wdrażana jest na zasadzie dobrowolności, stopniowo i opcjonalnie.

Strona WWW wskazana przez ELI poza informacją wizualną, czytelną dla człowieka, zawiera metadane opisujące dany akt prawny. Zarówno sposób zakodowania metadanych w strukturze strony, jak i znaczenie podstawowych metadanych (np. tytuł czy data wydania) są takie same we wszystkich krajach członkowskich. Opierają się na międzynarodowych standardach dotyczących sposobu definiowania informacji bibliograficznych (Functional Requirements for Bibliographic Records (FRBR), Resource Description and Access (RDA), Dublin core, Simple Knowledge Organisation System (SKOS), Web Ontology Language (OWL)). Dzięki temu łatwo można korzystać z powszechnie znanych narzędzi do wyszukiwania i indeksowania informacji. W szczególności wyszukiwarki (np. Google) wykorzystują takie metadane do podniesienia trafności wyszukiwania w stosunku do wyszukiwania pełnotekstowego.

Wdrożenie ELI obejmuje 3 filary:

1. Stworzenie niepowtarzalnego identyfikatora dla danego aktu prawnego; identyfikator ten jest czytelny dla ludzi i komputerów i zgody z istniejącymi standardami technicznymi („filar 1 ELI”);
2. Opracowanie zbioru elementów metadanych, które mają opisywać prawodawstwo zgodnie z referencyjną ontologią („filar 2 ELI”);
3. Zwiększenie i przyspieszenie wymiany danych: po wbudowaniu tych metadanych do określonych witryn internetowych dzienników urzędowych i biuletynów prawnych lub systemów informacji prawnych informacje można będzie wymieniać automatycznie i efektywnie dzięki korzyściom wynikającym z powstającej struktury semantycznej, która pozwoli na bezpośrednie przetwarzanie informacji przez komputery i przez ludzi („filar 3 ELI”).